Συνέντευξη Allah-Las

Μιλήσαμε με την πιο πολυσυζητημένη garage rock μπάντα των τελευταίων δύο ετών και επίσημα πλέον αγαπημένη του ελληνικού κοινού. Επιστρέφουν με δεύτερο δίσκο και δύο εμφανίσεις σε Αθήνα (1/11, Fuzz Club) και Θεσσαλονίκη (31/10, Principal Club). Τι ρόλο έπαιξε όμως το παρελθόν τους στη διαμόρφωση του ήχου τους; Ποιά είναι η σχέση τους με το ελληνικό κοινό; Τι έγινε στο tour και τι να περιμένουμε από αυτούς στο μέλλον; Οι Allah-Las απαντούν.

Στον Matthew:
Αρχικά, πώς σας ήρθε αυτό το όνομα; Υπάρχει κάποια ιστορία ή εξήγηση πίσω του;
Το όνομά μας είναι κάτι σαν φόρος τιμής στην ανατολίτικη επίδραση της δημοφιλούς μουσικής. Υπάρχει και κάποια ιστορία του Los Angeles κρυμμένη στο όνομα, παρέα με την αναφορά στους Shangri-Las.

Γνωρίζεστε μεταξύ σας πολύ καιρό. Τρεις από εσάς γνωρίστηκαν στο L.A. ενώ δουλεύατε στην Amoeba Records. Για πόσα χρόνια, λοιπόν, παίζετε μαζί;
Παίζουμε μαζί από το 2008. Εγώ, ο Spencer και ο Pedrum δουλεύαμε μαζί στην Amoeba.

Και πώς είναι η σχέση σας; Υπάρχει κάτι για το οποίο διαφωνείτε συνεχώς;
Είμαστε σαν αδέρφια, έτσι, τσακωνόμαστε για τα πάντα αλλά, σε γενικές γραμμές, τα πηγαίνουμε πολύ καλά. Το καλύτερο είναι να μην «κουβαλάς» τα προβλήματα και τις διαφορές στην επόμενη μέρα. Ασ’ τες πίσω σου με τη δύση του ηλίου.
 
Ο χρόνος που περάσατε εκεί- με όλη αυτή την πρόσβαση στην μουσική και σ' ένα περιβάλλον με συναδέλφους λάτρεις της μουσικής - διαμόρφωσε το είδος της μουσικής σας;
Το να δουλεύεις στην Amoeba ήταν κάτι σαν να έχεις μια μουσική βιβλιοθήκη και πρόσβαση σε αυτή, ανά πάσα στιγμή. Είχαμε τη δυνατότητα να εξερευνήσουμε πολλά είδη και να ανακαλύψουμε / μοιραστούμε δίσκους απ’ όλες τις δεκαετίες. Κάπως όλες αυτές οι επιρροές βρίσκουν τον τρόπο τους να εισχωρήσουν στον ήχο μας.

Στον Spencer:
Ποιά είναι η διαφορά του να είστε το κύριο όνομα αυτής της περιοδείας με το να είστε το support;
Μία support μπάντα διασκεδάζει περισσότερο στην περιοδεία, διότι δεν υπάρχει μεγάλη πίεση και έχεις την ευκαιρία να παίξεις σε μεγαλύτερο κοινό από αυτό που θα είχες κανονικά. Στα headlining shows εμπλέκεσαι περισσότερο, χρειάζεται να ξυπνάς νωρίτερα και άλλα τέτοια.

Ευχαριστηθήκατε το να βρίσκεστε στο δρόμο κατά τη διάρκεια της περιοδείας; Ποιό ήταν το χειρότερο πράγμα που βιώσατε;
Το καλύτερο ήταν το ότι βλέπαμε τον παίκτη του bongo να τρώει παγωτό, κάθε μέρα. Το χειρότερο ήταν ότι έχει δυσανεξία στη λακτόζη...

Σε ποιό μέρος που κάνατε live διασκεδάσατε περισσότερο και γιατί;
Σε οποιοδήποτε μέρος παίξαμε μετά τις 3 το μεσημέρι ήταν συνήθως καλό. Οποιαδήποτε εμφάνισή μας τύπου Ελλάδας ήταν καλή. Θέμα υπήρχε όταν παίζαμε τα πρωινά.

Τι αποκομίσατε από τη συνεργασία σας με τον Nick Waterhouse; Σας έδωσε κάποιες χρήσιμες συμβουλές;
Όταν βρίσκεσαι στο στούντιο, πρέπει να είσαι προσηλωμένος σε αυτό. Για να κάνεις κάποια επιτυχία θα πρέπει να φοράς το κάθε μπατζάκι του παντελονιού ξεχωριστά κάθε φορά. Εκτός απ’ όταν ο Nick φοράει τα φρεσκοσιδερωμένα παντελόνια του, τότε φτιάχνει χρυσούς δίσκους...

Στον Pedrum:
Σας συγκρίνουν με πάρα πολλά συγκροτήματα των '60s. Μπορείς να μας ποιοί σας επηρέασαν περισσότερο;
Α όχι... δεν μπορώ να πω πως υπάρχει συγκεκριμένος καλλιτέχνης που μας επηρέασε περισσότερο. Πάντως σίγουρα αγαπάμε πολύ τους Stones και τους Love.

Όταν κυκλοφόρησε ο πρώτος σας δίσκος, αντιμετωπίστηκε πολύ θετικά από κοινό και κριτικούς. Προσωπικά τον λάτρεψα. Ποιές είναι οι διαφορές ανάμεσα στους δύο δίσκους;
Ο πρώτος μας δίσκος ήταν περισσότερο μια ηχογράφηση ζωντανών μας εμφανίσεων, ενώ ο δεύτερος «σμιλεύτηκε» στο στούντιο. Τα περισσότερα τραγούδια στον καινούργιο μας δίσκο γράφτηκαν από κάποιο μέλος και παρουσιάστηκαν στη συνέχεια στους υπολοίπους, λίγο πριν ξεκινήσουμε τις ηχογράφηση. Οπότε, όπως καταλαβαίνεις, υπήρχε ανάγκη επεξεργασίας τους κατά τη διάρκεια του στούντιο.

Η επιτυχία σας άλλαξε τον τρόπο που προσεγγίσατε το δεύτερο άλμπουμ ή το γράψατε σαν να ήταν το πρώτο σας;
Υποθέτω πως η περιοδεία προκάλεσε μια αλλαγή στην διαδικασία της σύνθεσης της μουσικής, καθώς ξέραμε πως πρέπει να ξεκινήσουμε να δημιουργούμε καινούριο υλικό ακόμα και αν δεν ήμασταν στα σπίτια μας. Έτσι, συχνά αναγκαζόμασταν να δουλεύουμε ο καθένας ξεχωριστά τις ιδέες μας και έπειτα να τις μοιραστούμε το υπόλοιπο group. Αυτή τη φορά ξοδέψαμε περισσότερο χρόνο στο στούντιο από ότι κάναμε με τον πρώτο μας δίσκο καθώς μας είχανε μείνει κάποιες εκκρεμότητες με τις ενορχηστρώσεις.

Στον Miles:
Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον; Σκοπεύετε να πειραματιστείτε με καινούργια ή διαφορετικά είδη;
Πραγματικά δεν γνωρίζουμε τι να περιμένουμε από το μέλλον. Όπως και των περισσοτέρων, τα γούστα μας στη μουσική συνεχώς εξελίσσονται. Πάντα θα αγαπάμε τους παλιούς δίσκους και την αναλογική παραγωγή, τους θλιμμένους στίχους και τους διαχρονικούς ήχους. Το πώς θα διαχειριστούμε όλα αυτά τα στοιχεία ίσως αλλάξει, αλλά οι Allah-Las θα ακούγονται πάντα σαν τους Allah-Las.

Γιατί συμπεριλάβατε την Ελλάδα στην περιοδεία σας, την πρώτη φορά;
Δεν συμπεριλάβαμε εμείς την Ελλάδα, αλλά αυτή εμάς! Ήμασταν το ίδιο έκπληκτοι όταν ακούσαμε ότι υπάρχει μια πιθανότητα να κάνουμε μερικά σόου στην Ελλάδα. Ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι ο δίσκος μας θα ακουγόταν μέχρι εκεί.

Πώς σας φάνηκε το ελληνικό κοινό βασιζόμενος στο προηγούμενο σας live εδώ; Περιμένατε τόσο ενθουσιώδη αντίδραση;
Πραγματικά μείναμε έκπληκτοι και εντυπωσιασμένοι. Όπως ανέφερα, δεν είχαμε ιδέα πως υπήρχε κοινό για την μουσική μας στην Ελλάδα και μόλις είδαμε πόσο μεγάλο ήταν και πόσοι άνθρωποι μοιράζονταν την αγάπη μας για τους παλιούς garage και psychedelic δίσκους, νιώσαμε αμέσως σαν στο σπίτι μας. Κάναμε πολλούς φίλους εκεί με τους οποίους κρατήσαμε επαφή και ανταλλάζουμε μουσική και ιδέες. Υπάρχουν πολλές αδερφές ψυχές μεταξύ California και Ελλάδας.