Ravencult: «Θα βγάζαμε το ίδιο άλμπουμ, είτε από μικρό underground label είτε από μεγάλη εταιρεία»

Μιλήσαμε με τον κιθαρίστα Στέφανο για το νέο old school τέρας που ονομάζεται "Force Of Profanation"

Από τον Γαβριήλ Φιλιππόπουλο, 23/01/2017 @ 15:06

Ήρθαν και συντάραξαν μία χρονιά που υπήρξαν δεκάδες εξαιρετικοί (αν όχι μνημειώδεις) δίσκοι. Το σπουδαίο με τους Ravencult είναι το γεγονός πως το μουσικό είδος που έχουν ταχθεί ολόψυχα να υπηρετήσουν δεν πρωτοτυπεί. Είναι ωστόσο φτιαγμένο από τα υλικά εκείνα που κρατάνε ακόμα τη φλόγα της ακραίας underground μουσικής ζωντανής, είτε έχουν διανομή από μεγάλη εταιρία είτε όχι. Το "Force Of Profanation" είναι ένα σπουδαίο άλμπουμ το οποίο παίζει στα ίσια κυκλοφορίες που έχουν σημαδέψει τη μουσική μας ιστορία.

Αρχικά να σας πω ότι ο καινούριος σας δίσκος είναι σπουδαίος και στην προσωπική μου λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς θα είναι πολύ ψηλά.

Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που σου άρεσε το "Force Of Profanation".

Ravencult - Force Of Profanation

Πήρατε τον χρόνο σας. Πέντε χρόνια δεν είναι λίγα για ένα νέο άλμπουμ. Τι μεσολάβησε μεταξύ του "Morbid Blood" και του "Force Of Profanation";

Το χρονικό διάστημα μεταξύ των δύο κυκλοφοριών οφείλεται σε έναν συνδυασμό καταστάσεων που έχουν να κάνουν τόσο με τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε πάνω στην μπάντα, τις εσωτερικές δραστηριότητες των Ravencult, αλλά και τον διαθέσιμο χρόνο που έχουμε στην καθημερινότητα μας. Αρχικά να πω ότι αντιμετωπίζουμε το υλικό με μεγάλη αυστηρότητα όσον αφορά τη σύνθεση του και θέτουμε υψηλά standard ώστε να μην υπάρχει, κατά τη γνώμη μας πάντα, κανένα filler μέρος ή τραγούδι. Eίναι μια αυθόρμητη, ενστικτώδης διαδικασία για μας που δεν λειτουργεί με αυστηρό deadline και ολοκληρώνεται μόνο όταν εμείς είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με αυτό. Στο χρονικό διάστημα αυτό, πρόσθεσε δύο ενδιάμεσες split 7" κυκλοφορίες με νέα tracks από πλευράς μας, την αντικατάσταση στη φωνή με την είσοδο του Αλέξη, τις συζητήσεις με τη Metal Blade πάνω στους όρους της συμφωνίας που κράτησαν κάποιον καιρό, τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ και την αναμονή της επίσημης κυκλοφορίας του, καθημερινές υποχρεώσεις κι έχεις την εικόνα. Παρ' όλα αυτά, το επόμενο άλμπουμ θα έρθει πιο σύντομα απ' ό,τι το "Force Of Profanation" μιας και έχουμε ήδη ιδέες για νέο υλικό και σκοπεύουμε να το δουλέψουμε παράλληλα με την προώθηση του νέου άλμπουμ.

«Παίζουμε ό,τι νιώθουμε κάθε φορά, πάντα μέσα στα πλαίσια που έχουμε ορίσει ως το προσωπικό ύφος των Ravencult, δηλαδή άμεσο, απόλυτα metal, χωρίς ξένα στοιχεία και πάντα με αφετηρία τις ρίζες μας που ήταν, είναι και θα είναι το Black Metal»

Στις τρεις επίσημες κυκλοφορίες σας είναι κάπως ξεκάθαρο το feeling που θέλετε να βγει από τις δημιουργίες. Ή τουλάχιστον έτσι το εκλαμβάνω εγώ σαν ακροατής. Σκοτεινό παλιομοδίτικο και «ατσούμπαλο» black metal στο "Temples Of Torment", ένα σκαλί πιο πάνω με στοχευμένο black/thrash το "Morbid Blood" και thrash οδομαχίες με black metal υλικά το "Force Of Profanation". Συμφωνείτε καθόλου με αυτήν την αναγωγή;

Θα έλεγα ναι. Με την πάροδο των χρόνων το υλικό εξελίσσεται όπως κι εμείς σαν μουσικοί. Ξεκινήσαμε με καθαρό '90s Black Metal με ελάχιστα thrash στοιχεία, στην πορεία αυτό μετουσιώθηκε στην πιο black/thrash προσέγγιση του "Morbid Blood" και καταλήγει στο φετινό, και πιο ακραίο μας άλμπουμ μέχρι στιγμής, με συνεχές κοπάνημα κι ελάχιστα mid-tempo σημεία, χωρίς μελωδίες, παντρεύοντας νοσηρό Black Metal με μια Hell Awaits λογική. Παίζουμε ό,τι νιώθουμε κάθε φορά, πάντα μέσα στα πλαίσια που έχουμε ορίσει ως το προσωπικό ύφος των Ravencult δηλαδή άμεσο, απόλυτα metal, χωρίς ξένα στοιχεία και πάντα με αφετηρία τις ρίζες μας που ήταν, είναι και θα είναι το Black Metal.

Ravencult

Οι αλλαγές στο line-up επηρέασαν καθόλου τη μουσική κατεύθυνση του άλμπουμ;

Η μουσική κατεύθυνση δεν επηρεάζεται μιας και είμαι ο βασικός συνθέτης από την πρώτη μέρα της μπάντας, οπότε το ύφος μας παραμένει αναλλοίωτο. Παρ' όλα αυτά, η είσοδος του Κώστα στο μπάσο πριν τέσσερα χρόνια και του Αλέξη στη φωνή πριν από δύο χρόνια έχουν θετικό αντίκτυπο στη δημιουργία και την εκτέλεση της μουσικής μιας και είναι γνώστες του αντικειμένου και έχουμε καλή χημεία, ο καθένας στον ρόλο του. Επίσης στο νέο άλμπουμ είναι η πρώτη φορά που κάποιος άλλος συμμετέχει στη σύνθεση, καθώς έχουμε χρησιμοποιήσει κάποια πολύ καλά riff που έφερε ο Αλέξης στα κομμάτια "Beneath The Relics Of Old" και "Merciless Reprisal".

«Οι τριάδες βγάζουν κάτι πιο χύμα και μια ιδιαίτερη μαγεία (βλ. Motorhead, Venom, Celtic Frost, Sodom, Destruction κτλ.)»

Ξεκινάω με το αξίωμα -τελείως υποκειμενικό ωστόσο- πως τα power trio έχουν ένα δέσιμο που σπάνια τα συναντάς σε κουαρτέτα ή πεντάδες (ή τελοσπάντων όσοι είναι οι άνθρωποι σε κάθε συγκρότημα). Πώς το βλέπετε από τη σκοπιά σας μιας και υπήρξατε ένα power trio και πλέον είστε τετράδα;

Δεν ήμασταν ποτέ power trio, τουλάχιστον στα live, αλλά θα συμφωνήσω με την άποψή σου ότι οι τριάδες βγάζουν κάτι πιο χύμα και μια ιδιαίτερη μαγεία (βλ. Motorhead, Venom, Celtic Frost, Sodom, Destruction κτλ.). Σε ακραίο στυλ όπως το δικό μας, θεωρώ ότι το πιο λειτουργικό line-up είναι τριάδα ή τετράδα για να αναπνέει το υλικό. Εξαρτάται βέβαια πάντα από τις απαιτήσεις της μουσικής. Οι Ravencult πάντα ήταν φωνή/κιθάρα/μπάσο/τύμπανα και το υλικό μας είναι γραμμένο για να αποδίδεται έτσι, ώστε να ολοκληρώνει τον χαρακτήρα μας που επιβάλλει αμεσότητα και την riff-after-riff νοοτροπία από το πρώτο μας demo έως το τρίτο full length album του σήμερα.

«Θα βγάζαμε το ίδιο ακριβώς άλμπουμ, με τα ίδια κομμάτια και τον ίδιο ήχο είτε έβγαινε από μικρό underground label είτε από μια μεγάλη εταιρεία.»

Στον καινούργιο δίσκο όλα ακούγονται πεντακάθαρα. Και πολύ δυνατά. Αυτό είναι μία αλλαγή που δείχνει και τη μετακόμιση σε μεγάλο label?

Όσον αφορά τη σύνθεση και τον ήχο, δεν μας απασχολεί ποτέ ποιο label είναι πίσω από κάθε μας κυκλοφορία και κανένα θέμα καλλιτεχνικής φύσης δεν εξαρτάται από αυτό. Δουλεύουμε πάντα με γνώμονα η μουσική να είναι στο επίπεδο που θέλουμε και να ακούγεται ικανοποιητική σε μας, ανεξάρτητα ποιος την κυκλοφορεί. Θα βγάζαμε το ίδιο ακριβώς άλμπουμ, με τα ίδια κομμάτια και τον ίδιο ήχο είτε έβγαινε από μικρό underground label είτε από μια μεγάλη εταιρεία. Δεν αφήνουμε εξωτερικούς παράγοντες να επηρεάζουν το υλικό των Ravencult. Αυτό που αλλάζει, είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργούμε τις κυκλοφορίες μας. Αυτήν τη φορά, έχοντας τη στήριξη της Metal Blade για το "Force Of Profanation" μπορέσαμε να δουλέψουμε υπό καλύτερες προϋποθέσεις απ' ό,τι παλιότερα, επιλέγοντας ακριβώς τον εξοπλισμό, τον μηχανικό ήχου, το στούντιο που θέλαμε, αλλά και τον καλλιτέχνη που επιμελήθηκε το εξώφυλλο, ώστε να βγάλουμε ατόφιο αυτό που είχαμε στο μυαλό μας. Δουλέψαμε πάλι με τον ίδιο άνθρωπο πίσω από την κονσόλα όπως και στο "Morbid Blood", οπότε αυτό που ακούς είναι η φυσική μας εξέλιξη.

«Ζούμε σε μια χαοτική εποχή υπερπληροφόρησης και επικράτησης του φαίνεσθαι, έχοντας εισάγει στην καθημερινότητα μας όρους όπως viral και hype που δεν μεταφράζονται πάντα σε καλλιτεχνική ποιότητα»

Για πείτε μου κάτι. Είχα μία συζήτηση τις προάλλες με έναν φίλο ο οποίος υποστήριζε πως «το να ακούς Darkthrone το 2016 έχει γίνει hype». Εγώ πάλι λέω πως τίποτα δεν γίνεται hype μέχρι να το πάρουν τα media και να του αλλάξουν τα πρέκια στην προβολή. Και πως οι Darkthrone ακόμα και τώρα γαμάνε.

Δυστυχώς ζούμε σε μια χαοτική εποχή υπερπληροφόρησης και επικράτησης του φαίνεσθαι, έχοντας εισάγει στην καθημερινότητα μας όρους όπως viral και hype που δεν μεταφράζονται πάντα σε καλλιτεχνική ποιότητα. Τα φυσικά format έχουν υποχωρήσει και η επαφή με τη μουσική συνήθως σημαίνει κάποια λεπτά ακρόασης μέσω διαδικτύου. Ακόμα κι έτσι, η καλή μουσική και η καλή συναυλία δεν χάνονται ποτέ, απλά είναι πιο δύσκολο να έρθει κανείς σε επαφή λόγω της υπερπροσφοράς που υπάρχει στο metal. Για τους Darkthrone που αναφέρεις, η γνώμη μου είναι ότι είναι τεράστια μπάντα με ανεκτίμητη προσφορά στη μουσική μας, τόσο καθαρά μουσικά όσο και σαν attitude. Προσκυνάω τα πάντα έως το "Underground Resistance" που δεν με κέρδισε ιδιαίτερα, αλλά δεν πειράζει γιατί όλοι οι καλλιτέχνες έχουν δικαίωμα να κάνουν μια μικρή παύση στην έμπνευση τους, ιδιαίτερα όταν είναι τόσα χρόνια στη δισκογραφία.

«Βλασφημία θεωρώ την βίαιη απόρριψη κατεστημένων ιδεών, κυρίως θρησκευτικού χαρακτήρα»

Ποια είναι η δύναμη της βλασφημίας; Και τι θεωρείτε εσείς ως βλασφημία μιας και αυτή η έκφραση είναι αρκετά διφορούμενη δεδομένου πως δεν έχει να κάνει μόνο με θρησκευτικούς όρους.

Βλασφημία θεωρώ την βίαιη απόρριψη κατεστημένων ιδεών, κυρίως θρησκευτικού χαρακτήρα. Είναι η αντίδραση σε κάθε είδους λογική υποδούλωσης του πνεύματος και του σώματος που προέρχεται από δόγματα, τα οποία απορρίπτουμε. Ο τίτλος του άλμπουμ είναι όντως διφορούμενος αφού από τη μια περιγράφει την προηγούμενη άποψη, αλλά από την άλλη και το τι θα ακούσει κανείς στον δίσκο. Είναι επίσης μια ένωση της αισθητικής των δύο δεκαετιών που αγαπάμε περισσότερο στο metal, η λέξη "Force" δείχνει τη σύνδεση μας με τα '80s thrash/speed και η λέξη "Profanation" τη βλασφημία της χρυσής εποχής του Black Metal, τα '90s.

«Οι Slayer είναι οι βασιλιάδες του ακραίου ήχου, η ύπαρξη του death metal (κυρίως) αλλά και ένα τεράστιο ποσοστό του black metal οφείλεται αποκλειστικά σε αυτούς»

Τα "Doom Oracle" και "Altar Of Impurity" θα μπορούσαν εύκολα να είχαν ακουστεί στα '80s από τους Slayer. Εκείνοι να τα έχουν πάρει από εσάς και όχι το αντίθετο. Πείτε αλήθεια, είστε φανμπόηδες της thrash δεκαετίας;

Αυτό που λες είναι εξωφρενικά τιμητικό και κάθε άποψη ενός ακροατή της μουσικής μας είναι σεβαστή, άσχετα εάν εμείς δεν κάνουμε τέτοιες σκέψεις, εστιάζοντας κυρίως στο πώς θα γράψουμε και αποδώσουμε καλό metal. Θα έλεγα ότι είμαστε φανατικοί λάτρεις του παλιού thrash χωρίς groove, ο όρος fanboy στο μυαλό μου έχει κάπως αρνητική χροιά μιας και το έχω συνδέσει με μια πιο επιδερμική επαφή με το αντικείμενο, παρ' όλα αυτά καταλαβαίνω το σκεπτικό σου. Για μένα οι Slayer είναι οι βασιλιάδες του ακραίου ήχου, η ύπαρξη του death metal (κυρίως) αλλά και ένα τεράστιο ποσοστό του black metal οφείλεται αποκλειστικά σε αυτούς και πάντα θα είναι επιρροή μας είτε αυτό φαίνεται στη μουσική, είτε όχι.

Είστε κάπως ακριβοθώρητοι σε live εμφανίσεις ή είναι ιδέα μου; Έχετε κάτι προγραμματισμένο για τον επόμενο καιρό;

Η προτεραιότητα μας είναι να πραγματοποιήσουμε μια ευρωπαϊκή περιοδεία για να παρουσιάσουμε το "Force Of Profanation" συν μεμονωμένες εμφανίσεις σε φεστιβάλ ή απλά gig, καταλήγοντας σε εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Είμαστε σχετικά επιλεκτικοί όσον αφορά τις ζωντανές εμφανίσεις, κυρίως στη χώρα μας, γιατί θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει κάτι νέο να δώσουμε και όχι πολύ συχνά, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από πλευράς του κοινού. Πάντα, όμως, φροντίζουμε να συνοδεύουμε τις full length κυκλοφορίες μας με μια περιοδεία στην Ευρώπη και όπου αλλού μας καλέσουν, έχοντας επισκεφτεί πάνω από είκοσι χώρες για ζωντανές εμφανίσεις όλα αυτά τα χρόνια.

Ποια είναι τα επόμενα πλάνα των Ravencult;

Εκτός από τα προαναφερθέντα, στα πλάνα μας είναι η επανέκδοση του ντεμπούτου μας "Temples Of Torment" σε όλα τα format, επανεκδόσεις του "Morbid Blood" σε βινύλιο και (για πρώτη φορά) σε κασέτα όπως επίσης και αρκετό νέο merch. Στα μουσικά, όπως ανέφερα και στην αρχή, έχουμε ήδη όρεξη και ιδέες πάνω σε νέο υλικό αλλά αυτό είναι κάτι πιο μακροπρόθεσμο και θα χτίζεται σταδιακά μέσα στο 2017.

Θα ξανατυπώσετε κάποιο μπλουζάκι με κανένα γαμηστερό κλασικό σχέδιο όπως εκείνο με το Old School black metal;

Ναι, εκτός των νέων σχεδίων θέλουμε να ξαναβάλουμε σε κυκλοφορία και πιο παλιά design που έχουν εξαντληθεί, αλλά και μερικά που θα βγουν για πρώτη φορά, όπως μια σειρά που θα σχετίζεται με τα εφτάρια μας. Ευχαριστούμε εσένα και το Rocking.gr για τη συνέντευξη και την υποστήριξη. The primitive sound returns...

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Force Of Profanation" από τον Γαβριήλ Φιλιππόπουλο.

  • SHARE
  • TWEET