Oxbow: «Όπως έχουμε αλλάξει εμείς, έχει αλλάξει και η μουσική μας»

Με αφορμή τον νέο δίσκο, αρπάξαμε την ευκαιρία και συνομιλήσαμε με τον πολυσύνθετο, υπερβολικά πληθωρικό και φοβερό Eugene S. Robinson

Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 26/05/2017 @ 12:45

Η παρέα των Oxbow επιστρέφει δέκα χρόνια μετά με νέα δουλειά. Πιστεύουμε ότι επιτέλους ήρθε η ώρα να μιλήσουμε μαζί τους. Ο Eugene, μας μίλησε για το "Thin Black Duke", τη μουσική γενικότερα, τα βιβλία, τις εμπνεύσεις, τη μονογαμία, την Hydra Head και τα μελλοντικά τους σχέδια. O ίδιος μας υποσχέθηκε και κατάφερε να συγκεντρώσει τις απαντήσεις και των Niko Wenner και Dan Adams, αφού τις προηγούμενες ημέρες δεν βρίσκονταν καν στην ίδια χώρα! Στην κουβέντα φάνηκε πόσο πασχίζουν και ασχολούνται με τη μουσική, αλλά και πόσο απλοί και καλόβολοι άνθρωποι είναι.

Eugene S. Robinson

Γεια σας. Πού σας πετυχαίνω τώρα;

Eugene: Σε ένα καμαρίνι στο Creil της Γαλλίας.

Dan: Σε ένα καμαρίνι στο Μιλάνο της Ιταλίας.

Niko: Σε ένα εξαιρετικό, κρυμμένο κοκτέιλ μπαρ που δεν έχει κανένα σήμα/πινακίδα, επάνω από ένα αιθιοπικό εστιατόριο, κάπου στη δυτική Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Προσπαθώ να επανέλθω μετά από μετακόμιση που έκανα από το Σαν Φρανσίσκο και την επιστροφή από την πρόσφατη περιοδεία των Oxbow με τους Sumac. Μετακόμιση και ψιλομελαγχολία μετά την περιοδεία είναι από τα top 5 τραύματα μου! Με απλά λόγια τώρα προσπαθώ να εξισορροπήσω τα πάντα.

Το νέο σας άλμπουμ "Thin Black Duke" είναι πολύ καλό. Μιλάτε γι' αυτό τουλάχιστον από το 2008. Γιατί τόσος καιρός; Τι συνέβη όλα αυτά τα χρόνια; Έχετε συγκεντρώσει χρήματα από το fund που έστησες τελικά;

Eugene: Καλά ο κόσμος δεν θα γινόταν καλύτερος ή χειρότερος αν έπρεπε να παραδεχθούμε ότι όντως χάσαμε χρόνο, ούτε αν το κάνουμε νωρίτερα ή αργότερα τελικά. Δηλαδή, μήπως κάποιος νοιάστηκε ότι δεν βγήκε πριν από πέντε χρόνια; Ή μήπως είναι απλώς μια δημοσιογραφική προσπάθεια να επισημάνετε τον χρόνο με τρόπο που να εστιάζει το γεγονός ότι δεν είναι άπειρος; (!) Δεν ξέρω... Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν αφιερώσαμε όλο τον χρόνο μας στο να δουλέψουμε πάνω σε αυτό, καθώς έπρεπε να συγκεντρώσουμε χρήματα δουλεύοντας (κανονικά). Φυσικά μας επηρέασαν και όλα τα λοιπά πράγματα που συνεπάγονται οι ζωές μας. Γεννήσεις, θάνατοι, διαζύγια και ούτω καθεξής.

Δεν φτάσαμε ποτέ κοντά σε όσα ξοδέψαμε βέβαια... περίπου 55.000 δολάρια. ΑΛΛΑ είμαστε ευχάριστα σοκαρισμένοι για το ποσό που καταφέραμε να μαζέψουμε από το fund, περίπου 10.000 δολάρια. Αυτό σημαίνει πάρα πολλά για εμάς. Μας άγγιξε βαθιά και ευχαριστούμε όλες τις πλούσιες ψυχές από το βάθος της καρδιάς μας.

Niko: Σε ευχαριστώ και χαίρομαι που σου άρεσε η δουλειά μας. Μέρος της δημιουργίας ενός άλμπουμ, είναι και να συζητάς γι' αυτό. Όσον αφορά τον χρόνο που χρειάστηκε, αρχικά σ' ευχαριστώ για την παρατήρηση. Νομίζω πως ο καθένας θα ήθελε να καταφέρνει να χρησιμοποιεί τον χρόνο του πιο σωστά. Οικονομικές καταστάσεις συχνά επηρεάζουν, και μερικές φορές συγχέουν, αποφάσεις σχετικά με αυτό το ζήτημα. Εν πάσει περιπτώσει, παίρνοντας τον χρόνο που χρειαστήκαμε, αν και πολύς, τα καταφέραμε. Ένας δεύτερος λόγος της καθυστέρησης, είναι ότι όλοι μας ανεξαιρέτως, θέλαμε να βγει κάτι πολύ κάλο. Κανείς δεν ήθελε κάτι λιγότερο από ένα σπουδαίο άλμπουμ. Έτσι, πήραμε τον χρόνο που χρειαζόμασταν για να κάνουμε το καλύτερο άλμπουμ Oxbow που μπορούσαμε!

Επέστρεψε στις δουλειές η Hydra Head Records, ή το "Thin Black Duke" είναι απλά μια εξαίρεση;

Eugene: Φαίνεται πως ναι, είναι πίσω! Αλλά θα προωθεί μόνο τέσσερις δίσκους τον χρόνο. Και αυτά να ξέρεις θα είναι ειδικές συμφωνίες.

Niko: Επέστρεψε, ναι, και ευτυχώς να λες!

Το ύφος σου ως τραγουδιστής είναι πολύ συγκρουσιακό. Τα φωνητικά σου είναι σαν να κλαις και να παλεύεις ταυτόχρονα! Υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ τραγουδιού και πυγμαχίας;

Eugene: Όχι δεν τα συνδέω. Εκτός του ότι και τα δύο απαιτούν προσπάθεια, καλές αναπνοές και χρονισμό.

Ενδιαφέρεσαι ακόμα για τις πολεμικές τέχνες; Αγωνίζεσαι ακόμα;

Eugene: Φυσικά. Ενδιαφέρομαι ακόμα και παθιάζομαι για το μποξ και εξακολουθώ να αγωνίζομαι. Μου αρέσει πάρα πολύ!

Είναι το "Ecce Homo" από το βιβλίο του Νίτσε; Υπάρχει κάποια ιστορία γι' αυτό το τραγούδι;

Eugene: Είναι όντως από βιβλίο του Νίτσε. Από τον Πόντιο Πιλάτο. Και ο Niko θα μας πει την ιστορία γι' αυτό (και όλα τα) τραγούδια μας.

Niko: Ο τίτλος, ναι, είναι από Νίτσε. Η ιστορία της μουσικής ξεκινάει με μένα καθώς γράφω συχνά τα τραγούδια των Oxbow, στην τραπεζαρία μου (τον ίδιο μεγάλο χώρο που βλέπετε και ακούτε στο βίντεο μας του 2013 Three O'Clock μία νύχτα στις αρχές Ιανουαρίου του 2009). Έτσι ξεκινάει το 95% όλων των τραγουδιών μας. Το τραγούδι ερχεται γρήγορα, με αρχή, μέση και τέλος. Και η αρχή παρέχει το μότο, την κόλλα, την ιδέα του πυρήνα που συνδέει μαζί όλη τη μουσική για ολόκληρο το άλμπουμ. Ένα ευοίωνο ξεκίνημα για τον δίσκο. Στη συνέχεια, ό,τι έγινε το ακούτε. Απλά.

Oxbow

Το ύφος της μουσικής σας φαίνεται λίγο πιο ακουστικό φέτος. Ο ήχος σας είναι ώριμος και πειραματικός ταυτόχρονα. Πώς θα τον περιγράφατε εσείς;

Dan: Προσπαθούμε να παίξουμε τη μουσική που πρέπει να κάνουμε για να είμαστε ικανοποιημένοι με τον εαυτό μας. Όπως έχουμε αλλάξει εμείς, έχει αλλάξει και η μουσική μας. Η ωρίμανση σε αυτήν την περίπτωση σημαίνει πιθανώς ότι έχουμε περάσει από νέες φάσεις της ζωής και ως εκ τούτου προσεγγίζουμε πράγματα σαν διαφορετικοί άνθρωποι. Αλλά, τελικά, κάναμε αυτό που κάναμε πάντα: εργαζόμαστε σκληρά για να αναπτύξουμε τη μουσική που αισθανόμαστε ότι πρέπει να την καταγράψουμε και να τη μοιραστούμε.

Niko: Έχεις κάνει μια πολύ έξυπνη και εύστοχη παρατήρηση. Θα ήθελα καταρχάς επισημάνω ότι από το 2009 έχουμε περάσει πολύ χρόνο παίζοντας ακουστικά, χωρίς ενισχυτές, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς μικρόφωνα. Το να παίζεις με αυτόν τον τρόπο μας επέτρεψε να καταλάβουμε, μέσα στον εαυτό μας και να σχεδιάσουμε εξωτερικά, τα βασικά και κύρια στοιχεία των παλιών μας τραγουδιών. Η αναπαραγωγή αυτού του τρόπου έχει βελτιώσει την ικανότητά μας να εξισορροπούμε τα μεμονωμένα μέρη μας, να ακούμε ο ένας τον άλλον και να παίζουμε ως μονάδα. Όταν παίζουμε ακουστικά, χωρίς μαλακίες, νιώθουμε όπως οι άνθρωποι έκανα πάντα μουσική, μέχρι, ας πούμε το 1946 και την προσθήκη ηλεκτρικής ενίσχυσης. Οι παρατεταμένες εξαιρέσεις στην ενίσχυση είναι φυσικά η  κλασική μουσική, η Jazz Manouche, η μουσική Bluegrass κλπ.

Όσον αφορά τον ήχο, όταν φτιάχναμε το "Thin Black Duke", σκεφτόμουν πολύ σε ποιον θα απευθυνθούμε. Για παράδειγμα, θέλαμε να κάνουμε μια ηχογράφηση για τους εαυτούς μας 24/26 ετών όπως όταν κάναμε το πρώτο μας δίσκο "Fuckfest"; Ή, θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον σύγχρονο εαυτό μας; Έτσι, κάνοντας πάντα δίσκους που θέλουμε και οι ίδιοι να ακούμε, στηριχτήκαμε στο τι μας αρέσει και τι θέλουμε να ακούμε τώρα. Φυσικά, μετά, ο στόχος είναι να δημιουργήσουμε έναν δίσκο που θα μιλήσει σε πολλούς ανθρώπους πέρα από εμάς.

Ποια είναι η κύρια έμπνευσή σας;

Eugene: Φοβέρες ταινίες, εξαιρετική λογοτεχνία, σπουδαίες μουσικές. Οτιδήποτε υπέροχο, υπέροχο, υπέροχο!

Dan: Το να είσαι ευγνώμων για το ότι μπορείς να ζεις σε αυτόν τον περίεργο, φοβερά θαυμάσιο πλανήτη, σε αυτό που φαίνεται να είναι ένα σύμπαν που είναι κατά τα άλλα αρκετά εχθρικό στη ζωή, πόσο μάλλον στα αισθανόμενα όντα. (Παρ' όλα αυτά, φαίνεται ότι είμαστε πιο κοντά στη συνειδητοποίηση ότι είναι απίθανο να είμαστε μόνοι.) Η μουσική μας έχει μεγάλο περιθώριο για εξαιρετικά ευρεία έμπνευση.

Niko: Μετά τον Beethoven και τον Bach: η Φύση και εικαστικές τέχνες.

Έχεις δημοσιεύσει κάποιο βιβλίο τελευταία; Έχεις τίποτα στα σκαριά;

Eugene: Λοιπόν, υπάρχει το "THIN BLACK BOOK" που είναι στην περιορισμένη έκδοση του "Thin Black Duke". Αλλά, όχι, δεν έχω νέα βιβλία. Μου έτρωγε πολύ χρόνο η δημοσιογραφία και γενικότερα η γραφή. Και τα βιβλία δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς μου... Αλλά σχεδιάζω να γράψω ένα άλλο σίγουρα, στο μέλλον.

Υπάρχουν πλάνα για περιοδεία;

Eugene: Θα είμαστε πίσω στον δρόμο τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, στη Νέα Υόρκη, τη Βοστόνη και τη Φιλαδέλφεια! Και έπονται νέες ημερομηνίες για περιοδεία σε ΗΠΑ και Καναδά!

Έχετε συμμετοχές σε διάφορες μπάντες ή project. Αυτό είναι κάτι που το επιδιώκετε ή σας ψάχνουν; Πείτε μου κάποιον που έχετε απορρίψει.

Eugene: Συνήθως με αναζητούν. Εγώ απλά συμφωνώ, εάν είναι γαμάτο και νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω. Αν δεν είναι τόσο καλό... ή νιώθω ότι εγώ δεν μπορώ να κάνω τη διαφορά, τότε απλά το απορρίπτω.

Niko: Πριν δύο χρόνια ήμουν εκεί και έγραψα με μια εξαιρετική μπάντα από τη Γαλλία με τίτλο L'Effondras. Ήταν τόσο διασκεδαστικό! Φέτος κυκλοφόρησαν νέο δίσκο, το "Les Flavescences" το οποίο έχει απίθανες κριτικές. Είμαι πάντα ευτυχής να συνεργαστώ και να οργανώσω τα όργανα για παρόμοια μυαλά.

Απορρίπτω μόνο αυτά που ζητάνε κάποιο αποτέλεσμα σαν "Oxbow". Στην πραγματικότητα, η μουσική των Oxbow είναι αποτέλεσμα μιας μεγάλης ποσότητας έντονης εστίασης, ενός απίστευτου ποσού ψυχικής αναζήτησης και δύσκολης εργασίας. Αυτό είναι που χρειάζεται για να γράψω και να δημιουργήσω τις μουσικές των Oxbow. Ο Eugene από την άλλη πλευρά είναι σε θέση να καταγράψει τα φωνητικά του πολύ, πολύ γρήγορα και γι' αυτόν είναι γρήγορο (αν όχι πραγματικά «εύκολο») για να βγάλει κάτι. Σκέψου οτι ο Eugene για το "Thin Black Duke" ήταν κάπου μεταξύ εννέα και δεκαπέντε ωρών στο στούντιο σύνολο. Εγώ πέρασα αρκετές εκατοντάδες ώρες σε καθημερινή χρήση σε πολυδάπανα studio που εργαζόμουν για την ηχογράφηση. Αυτό δεν περιλαμβάνει όλη τη δουλειά του πριν και μετά που όλοι φυσικά κάνουμε. Έτσι, με αυτά κατά νου, δεν είναι απλό να κάνω ένα "Oxbow κάτι" με κάποιον άλλον. Αλλά είμαι πολύ χαρούμενος απλά να παίζω κιθάρα, πιάνο ή να βοηθάω στην ενορχήστρωση για κάτι άλλο. Αλλά μέχρι εκεί.

Υπάρχει πιθανότητα να ακούσουμε κάτι νέο από τους Black Face;

Eugene: Φοβάμαι πως όχι. Οι Black Face είναι νεκροί.

Ποια είναι η άποψή σου για την αγάπη και το σεξ. Είναι οι άνθρωποι μονογαμικοί;

Eugene: Μάλλον όχι. Αλλά η μονογαμία πρέπει να είναι ένας τόπος που ο λόγος και η ψυχή σου, σε πηγαίνουν. Διαφορετικά λες ψέματα στον εαυτό σου και σε όλους τους γύρω σου.

Τα τελευταία χρόνια έχετε φτιάξει τόνους τραγουδιών. Να περιμένουμε κι άλλα άλμπουμ;

Eugene: Πιστεύω πως ναι.

Niko: Φυσικά. Ελάτε και στο φεστιβάλ Supersonic στο Μπέρμιγχαμ στις 16-18 Ιουλίου για να ακούσετε το μέλλον των Oxbow.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Eugene: Εγώ σε ευχαριστώ.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Thin Black Duke" από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη.

  • SHARE
  • TWEET