Mahakala: «H διάθεσή μας είναι πάντα να εξερευνούμε καινούργια κατατόπια»

Οι Mahakala επιστρέφουν τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους και ζητήσαμε από τον τραγουδιστή και βασικό τους συνθέτη Δημήτρη Κότση να μας μιλήσει σχετικά με τη νέα τους δουλειά. Μας εξήγησε τον λόγο που καθυστέρησαν τόσο πολύ να κυκλοφορήσουν τον διάδοχο του "Devil’s Music" και μάθαμε τις λεπτομέρειες πίσω από τη δημιουργία του "The Second Fall", το στιχουργικό concept, τους στόχους που έχουν θέσει για το μέλλον, αλλά και τη γνώμη του για την ελληνική σκηνή.

Τέσσερα χρόνια είναι πολλά, έτσι δεν είναι; Γιατί σας πήρε τόσο χρόνο να ολοκληρώσετε τον καινούργιο δίσκο;

Η καρδούλα μου το ξέρει! Χαχαχα! Ναι είναι πάρα πολλά. Πραγματικά ανυπομονούμε να ξανανέβουμε στη σκηνή και να μοιραστούμε το υλικό μας με τον κόσμο. Εκτός από το αμιγώς δημιουργικό κομμάτι του δίσκου που συνίσταται σε σύνθεση και παραγωγή, μας πήρε και κάποιον χρόνο να συνταχθούμε ως ομάδα. Θα έλεγα πως για κάποιο χρονικό διάστημα η μπάντα λειτούργησε σαν group therapy παρά σαν δημιουργικό team. Εδώ σε άλλους παίρνει δεκαετίες να λύσουν τα ψυχολογικά τους προβλήματα κι αν τα καταφέρουν. Μια χαρά είναι τέσσερα χρόνια τώρα που το σκέφτομαι!

Τι μεσολάβησε αυτά τα τέσσερα χρόνια; Υπήρξαν αλλαγές; Συνέβη κάτι σημαντικό;

Μόνο σημαντικά και κρίσιμα πράγματα συνέβησαν. Όλο το line-up άλλαξε πλην εμού και δεν πέρασα καθόλου καλά όσο αυτό συνέβαινε! Ουσιαστικά εγώ και ο Νίκος (κιθάρα) φτάσαμε στο peak των διαφωνιών μας, μουσικών και διαπροσωπικών, και όλο αυτό λειτούργησε σαν πυρηνική σύντηξη με αποτέλεσμα όλο το πράγμα να αποσυντεθεί εν μία νυκτί. Τώρα όπως είναι λογικό η έλευση των καινούργιων μελών έφερε καινούριες ιδέες, καινούριες νοοτροπίες, καινούρια παιξίματα κι έτσι και ο ήχος μας πήρε μια -σχετικά- νέα τροπή. Κατά τα άλλα στο μεσοδιάστημα, όπως σου είπα, λύσαμε τα ψυχολογικά μας προβλήματα για αρχή και στη συνέχεια προσπαθήσαμε να καταλήξουμε σε τραγούδια που πρώτα απ' όλα κάλυπταν εμάς ως δημιουργούς και ακροατές. Νομίζω κάτι καταφέραμε εκεί.

Ο παράγοντας που λέγεται δισκογραφική εταιρεία εκτός απ' το ότι συνδράμει οικονομικά, αποτελεί και τον έξτρα άνθρωπο που θα μοχθήσει για την ανάδειξη του υλικού μαζί σου.

Τελικά ο δίσκος θα είναι ανεξάρτητη κυκλοφορία ή θα εμπλακεί κάποια εταιρεία; Τι διαφορά έχει η μια περίπτωση από την άλλη για μια μπάντα όπως οι Mahakala;

Θα τον κυκλοφορήσουμε μέσω της Supreme Music Creations του καλού μας φίλου Αντώνη Λιβάνιου. Έχει τους τρόπους, έχει πίστη στο υλικό κι έτσι προχωρήσαμε μαζί του με κλειστά τα μάτια χωρίς να πραγματοποιήσουμε ιδιαίτερη έρευνα ως προς ενδιαφερόμενες δισκογραφικές εταιρείες. Διαφορά φυσικά και υπάρχει. Ο παράγοντας που λέγεται δισκογραφική εταιρεία εκτός από το ότι συνδράμει οικονομικά, κάτι που είναι πολυ σημαντικό για εμάς τώρα που πλέον κινούμαστε σε ένα αρκετά σφιχτό budget, αποτελεί και τον έξτρα άνθρωπο που θα μοχθήσει για την ανάδειξη του υλικού μαζί σου. Κανείς δεν θέλει να είναι μόνος του.

Στα της μουσικής τώρα. Καταρχάς θέλω να σας συγχαρώ καθώς το "The Second Fall" είναι μια πολύ καλή κυκλοφορία. Πρέπει να δουλέψατε πολύ πάνω στις συνθέσεις μέχρι να πάρετε το επιθυμητό αποτέλεσμα, έτσι δεν είναι; Αν μη τι άλλο τα πάντα στον δίσκο φωνάζουν «επαγγελματισμός», με την καλή έννοια.

Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά λόγια. Ναι, δώσαμε βάση στη λεπτομέρεια, αλλά πιστεύοντας στη δύναμη της έμπνευσης και του αυθόρμητου, δεν επιμείναμε με ιδεοψυχαναγκαστικό τρόπο στο κομμάτι των συνθέσεων και των ενορχηστρώσεων γιατί δεν θέλαμε να το «κάψουμε». Ό,τι μας ακουγόταν σωστό, απλά πέρασε. Αν θα έλεγα πως δώσαμε περισσότερη βάση σε κάτι είναι το θέμα της ατμόσφαιρας του δίσκου. Ό,τι δεν ήταν επαρκώς σκοτεινό και δεν υπηρετούσε το concept, απορρίφθηκε το ίδιο λεπτό.

Δώσε μας λίγες λεπτομέρειες πίσω από τη δημιουργία του. Να αναφέρω και την πολύ καλή παραγωγή. Δουλέψατε με κάποιον; Μίξη και mastering πού έγιναν;

Η σύνθεση των τραγουδιών ανήκει κατά μεγάλο μέρος σε εμένα, αλλά αυτήν τη φορά υπήρξε και μεγάλη συμμετοχή του ντράμερ μας Έκτορα Τσολάκη, ο οποίος έκανε και την παραγωγή, τη μίξη και το mastering του δίσκου. Περισσότερο από ποτέ αυτήν τη φορά, η προσπάθεια πηγάζει από εμάς τους ίδιους. Ήταν κάτι που το είχαμε ανάγκη, τόσο ένεκα του σφιχτού budget που σου προανέφερα όσο και μιας γενικότερης τάσης για εσωστρέφεια που χαρακτήρισε την προσπάθειά μας σε αυτό το διάστημα. Οι ηχογραφήσεις έλαβαν χώρα σε διάφορα studio της Αθήνας, όπως τα Soundflakes, MOTHStudio, U217 και άλλα. Πήγαμε όπου χρειαζόταν ανά περίπτωση. Οι στίχοι και το concept είναι επίσης δικά μου, ενώ πολύ χοντρικά μας πήρε περίπου έξι μήνες να συνθέσουμε και ενορχηστρώσουμε τον δίσκο, τρεις μήνες να τον ηχογραφήσουμε και περίπου έξι ακόμη μήνες να τον μιξάρουμε και να τον μαστεράρουμε. Άπλωσε τόσο πολύ μέσα στον χρόνο γιατί δεν θέλαμε να πιέσουμε καμία διαδικασία κόντρα στα «θέλω», τους προσωπικούς χρόνους και την ψυχολογία μας. Πιεστήκαμε μόνο όταν πραγματικά χρειαζόταν.

Έχω την αίσθηση πως στραφήκατε σε πιο κλασικές metal φόρμες αν και κρατήσατε κάποια doom στοιχεία, ενώ υπάρχει και μπόλικο το επικό συναίσθημα. Εσύ πώς θα περιέγραφες των σημερινό ήχο των Mahakala;

Metal.

Πόσο δύσκολο είναι για ένα συγκρότημα να φιλτράρει τις όποιες επιρροές του και να βγάλει έναν προσωπικό χαρακτήρα; Εσείς ποιες μπάντες θα έλεγες πως έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του στυλ που παίζετε;

Ο προσωπικός ήχος είναι σπουδαίο ζήτημα. Δεν γνωρίζω καν αν έχουμε καταφέρει να τον αποκτήσουμε ως μπάντα, αλλά σίγουρα αποτελεί μία από τις επιδιώξεις μας. Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του ύφους μας θα έλεγα πως έπαιξαν σίγουρα οι Black Sabbath και Blue Oyster Cult, αλλά και οι King Diamond, Judas Priest, Megadeth, Grand Magus, Trouble και Celtic Frost.

Δεν υπάρχει καμία εμπορική σκοπιμότητα στην συμμετοχή του Σάκη Τόλη και στο λέω αυτό με το χέρι στην καρδιά.

Η συμμετοχή του Σάκη από τους Rotting Christ στο Wrath Of Lucifer πώς προέκυψε;

Σεβόμαστε πολύ τον Σάκη ως μουσικό και άνθρωπο και η πορεία του αποτελεί έμπνευση για εμάς. Η προσωπική γνωριμία μαζί του ένεκα της κοινής μας ελληνικής περιοδείας πίσω στο 2013 μας έφερε πιο κοντά κι έτσι όταν το υλικό μας πρωτοβγήκε από... τον φούρνο, του το έστειλα και ο ίδιος εκδήλωσε διάθεση να συμμετάσχει. Όπως καταλαβαίνεις δεν θα λέγαμε όχι σε κάτι τέτοιο που αποτελεί τεράστια τιμή για εμάς. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως πίσω από αυτήν την κίνηση δεν υπάρχει καμία εμπορική σκοπιμότητα και στο λέω αυτό με το χέρι στην καρδιά. Ο Σάκης ενσαρκώνει τον Εωσφόρο στο "Wrath Of Lucifer" που είναι και ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία της ιστορίας την οποία αφηγείται το "The Second Fall". Ασχοληθήκαμε αρκετά με το να βρούμε ένα πραγματικά ταιριαστό σημείο για τη συμμετοχή του και να μην πάμε απλά σε «άλλο ένα γκεστιλίκι».

Η «σατανική» θεματολογία είναι αναπόσπαστο μέρος των δίσκων σας ή θεωρείς πως ίσως μελλοντικά θα μπορούσατε να απολέσετε το occult στοιχείο και να μπείτε σε διαφορετικά στιχουργικά χωράφια; Υπάρχουν κάποια πράγματα από τα οποία εμπνέεστε τους στίχους;

Δεν έχω ιδέα τι θα κάνουμε στο μέλλον. Η θεματολογία, όμως, δεν είναι «σατανική», θα διαφωνήσω εδώ. Το "The Second Fall" αποτελεί ένα concept album βασισμένο στον «Χαμένο Παράδεισο» του John Milton, τη «Θεία Κομμωδία» του Dante Alighieri και το "Sandman" του Neil Gaiman. Όπως και ο τίτλος του δηλώνει, αφηγείται τη «Δεύτερη Πτώση» του Εωσφόρου, αυτήν τη φορά από τον θρόνο της Κόλασης, και το επικών διαστάσεων ταξίδι του για την ανάκτησή του. Το ύφος είναι επικό, αφηγηματικό και απλά άπτεται της «σκοτεινής» (ή «φωτεινής» όπως θες πάρ' το) πλευράς της Χριστιανικής Μυθολογίας. Τώρα αν αυτό είναι «Σατανικό» το κρίνεις εσύ και όποιος άλλος ακούσει τον δίσκο, αλλά προσωπικά δεν το νιώθω καθόλου έτσι. [σ.σ.: Η αλήθεια είναι πως δεν γνώριζα για το στιχουργικό concept, οπότε η ερώτηση περί «σατανικής» θεματολογίας προέκυψε από τους τίτλους των τραγουδιών και κάποιους διάσπαρτους στίχους που είχε πιάσει το αυτί μου]

Το έγραψα και στην κριτική του δίσκου. Νομίζω πως χάθηκε μια καλή ευκαιρία να πειραματιστείτε λίγο περισσότερο στο "Darkness In Their Eyes". Αυτή η Bathory-ίλα σε συνδυασμό με το βιολί ίσως μπορούσε να μετατραπεί στο, ίσως, πιο επικό κομμάτι του δίσκου. Πώς σας ήρθε η ιδέα για την ηχογράφησή του;

Η ιδέα προέκυψε μετά από τη γνωριμία μου με τον Χαράλαμπο Παρίτση (Chaostar, Septicflesh) που έχει παίξει και τα βιολιά στην ηχογράφηση. Θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί, είχα αυτό το τραγούδι στο συρτάρι και ιδού! Νομίζω θα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι εκτενέστερο πάνω σε αυτήν τη φόρμα στο μέλλον, αν φυσικά το επιθυμούμε ακόμη όταν έρθει η ώρα για τον επόμενο δίσκο. Προς το παρόν η μικρή διάρκειά του υπηρετεί μια χαρά τον σκοπό του εν λόγω τραγουδιού, που δεν είναι παρά ένα ιντερλούδιο.

Θεωρώ πως μας ταιριάζει αρκετά αυτό που προέκυψε στο συγκεκριμένο άλμπουμ και θα ήθελα να εστιάσουμε στο να το εξελίξουμε παρά να το αλλάξουμε πλέον στο μέλλον.

Πιστεύεις πως υπάρχουν περαιτέρω δυνατότητες για εξέλιξη του ήχου των Mahakala ή θεωρείς πως έχετε βρει τον ήχο που σας ταιριάζει;

Πάντα υπάρχουν δυνατότητες και πολύ συχνά τα πράγματα αλλάζουν, ειδικότερα εφ' όσον εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε ως άνθρωποι και δημιουργοί. Σίγουρα είμαστε ανήσυχοι και σίγουρα δεν θα επαναπαυτούμε στον ήχο που πετύχαμε στο "The Second Fall" μιας που η διάθεσή μας είναι πάντα να εξερευνούμε καινούργια κατατόπια! Ωστόσο αν με ρωτάς, θεωρώ πως μας ταιριάζει αρκετά αυτό που προέκυψε στο συγκεκριμένο άλμπουμ και θα ήθελα να εστιάσουμε στο να το εξελίξουμε παρά να το αλλάξουμε πλέον στο μέλλον. Θα δείξει!

Υπάρχουν σχέδια προώθησης του δίσκου με συναυλίες; Πιστεύεις πως μια περιοδεία στην Ευρώπη κάποια στιγμή θα ήταν εφικτή;

26 Μαρτίου παίζουμε στην Πάτρα, 31 Μαρτίου στην Αθήνα και θα περάσουμε κι από άλλες έξι-επτά ελληνικές πόλεις μέχρι το τέλος της άνοιξης. Ισως κάποια φεστιβάλ το καλοκαίρι και μετά βλέπουμε. Θα προσπαθήσουμε και για ένα μικρό ευρωπαϊκό tour το φθινόπωρο του 2017, αλλά τίποτα δεν είναι βέβαιο. Άλλωστε ζούμε στην πιο ασταθή χώρα της Ευρώπης όπως όλοι γνωρίζουμε. Ποιος μου λέει πως μέχρι τον Σεπτέμβριο δεν θα κοιμάμαι σε μία κούτα ψυγείου;

Ποιο πιστεύεις πως είναι το status εμπορικά και καλλιτεχνικά της μπάντας και τι θα έλεγες πως έχετε καταφέρει μέχρι σήμερα; Πού νομίζεις πως θα σας πάει ο καινούργιος δίσκος και ποιοι είναι οι μελλοντικοί στόχοι σας;

Κανένα status. Θα παίζουμε μουσική για όσο γουστάρουμε να το κάνουμε και θα παίρνουμε κίνητρο γι' αυτό όσο υπάρχει κι άλλος κόσμος που γουστάρει πέραν ημών. Αυτοσκοποί δεν υπάρχουν στην προσπάθειά μας, παρά μόνο στόχοι. Μεγάλοι και τρανοί δεν θα γίνουμε ποτέ, ας φροντίσουμε τουλάχιστον να το ευχαριστηθούμε. Έχουμε καταφέρει να περιστοιχιζόμαστε από 50-100 φίλους που εκτιμούν αυτό που κάνουμε και προσδοκούν το επόμενο βήμα μας κάθε φορά. Ο καινούργιος δίσκος θα μας πάει σε διάφορες πόλεις, ως επιβαίνοντες σε ένα 9θέσιο βανάκι και οι μελλοντικοί στόχοι μας είναι να μην τα παρατήσουμε.

Το κακό είναι πως στη χώρα μας το κοινό αυξάνεται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς απ' ότι οι μπάντες.

Πώς βλέπεις την ελληνική σκηνή; Σε τι φάση βρίσκεται;

Είναι κοινό μυστικό πως η εγχώρια μουσική σκηνή βρίσκεται σε μία άκρως ποιοτική φάση, ίσως την καλύτερή της μέχρι σήμερα. Σε αυτό φυσικά έχει βοηθήσει η γρήγορη διακίνηση της πληροφορίας, που δημιουργεί ικανά πρότυπα και γνωστοποιεί ποικίλες μεθόδους για το κάθε τι. Έχω διαβάσει μελέτες που λένε πως σε αναλογία πληθυσμού και μουσικής προσφοράς είμαστε σε επίπεδα Σκανδιναβίας, πράγμα που είναι φοβερό αν αναλογιστείς τι προσφέρουν στον εναλλακτικό ήχο οι χώρες της εν λόγω χερσονήσου! Το κακό είναι πως το κοινό αυξάνεται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς απ' ότι οι μπάντες λ.χ., με αποτέλεσμα η προσφορά να υπερτερεί σταθερά της ζήτησης και το ότι δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει ως λαός να ξεπεράσουμε ακόμη τα μικροαστικά κόμπλεξ μας και όλοι μαζί ενωμένοι να πορευτούμε προς τα εμπρός. Το «να ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα» σου λέει κάτι;

Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου.

Μην το συζητάς. Εγώ σε ευχαριστώ που ασχολήθηκες με το υλικό μας. Τιμή μας.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "The Second Fall" από τον Κώστα Πολύζο.