Jon Oliva: Το acoustic show στην Αθήνα θα είναι μια έκπληξη για τους fans

29/11/2004 @ 06:02
Δυστυχώς τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε η συνέντευξη αυτή να δημοσιευτεί μετά την ανακοίνωση της Didi Music ότι το νέο σχήμα του Jon Oliva, οι Pain, θα έρθουν στη χώρα μας για τρεις συναυλίες. Συστάσεις δε χρειάζονται. Ο Jon Oliva είναι το "μυαλό" των Savatage (συνθέτης, τραγουδιστής, πληκτράς), αλλά βλέποντας πως οι τελευταίοι είναι σε κατάσταση αδράνειας εδώ και κάτι χρόνια αποφάσισε να δημιουργήσει το προσωπικό του σχήμα, τους Pain, οι οποίοι υπήρξαν και η αφορμή για τούτη εδώ τη συνέντευξη. Τα θέματα που θίχτηκαν αρκετά: Το παρόν και το μέλλον των Savatage, οι επικείμενες εμφανίσεις του στην Ελλάδα, νέα από το στρατόπεδο των Trans Siberian Orchestra και -φυσικά- το νέο του project. Απολαύστε...

Jon εδώ

Γεια χαρά! Πως τα πας;
Μια χαρά sir! Ευχαριστώ...

Πριν λίγο άκουσα το νέο σου album. Ενδιαφέρον μπορώ να πω, χεχε.
Σ' ευχαριστώ. Το εκτιμώ.

Πως νιώθεις μετά την ολοκλήρωση του;
Απόλυτα ικανοποιημένος. Είμαι πολύ χαρούμενος με το όλο αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι οι fans των Savatage θα το λατρέψουν.

Αυτό είναι καλό. Ομολογώ πως όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Λίγους μόλις μήνες μετά την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του, το album είναι έξω!
Κοίτα, το κράτησα "μυστικό" για λίγο. Ξόδεψα πολύ χρόνο σ' αυτό τον δίσκο, περίπου ένα χρόνο στο studio. Δεν είχα ανακοινώσει τίποτα μέχρι να σιγουρευτώ ότι είμαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Δεν είχα αναφέρει τίποτα, αλλά δούλευα πάνω σε αυτό.

Φοβάσαι μήπως ο κόσμος προσπαθήσει να το συγκρίνει με δουλειές των Savatage;
Μπορεί κανείς να το συγκρίνει με οποιοδήποτε album των Savatage. Ο συνθέτης είναι ο ίδιος οπότε... Και μιας και είμαι εγώ ο κοινός αυτός συνθέτης, ότι και να γράψω θα ακούγεται λίγο πολύ σαν Savatage. Προσωπικά μου φέρνει κάπως στο μυαλό το "Streets" και το "Gutter Ballet". Αυτούς τους δύο δίσκους των Savatage μου φέρνει στο μυαλό. Υπάρχουν και άλλες ομοιότητες μεταξύ των δύο αυτών δίσκων και του "Tage Mahal", ακόμα και στην διάρκεια των ηχογραφήσεων.

Ακούγεται πάντως λίγο πιο βαρύ από τις προηγούμενες κυκλοφορίες των Savatage. Πως θα το χαρακτήριζες εσύ;
Χμ, καλή ερώτηση. Γενικά ολόκληρος ο δίσκος βασίζεται στις επιρροές μου. Οπότε αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να πειραματιστώ με τις περισσότερες επιρροές μου. Μερικές από τις μπάντες που αγαπούσα όταν ήμουν παιδί, μερικές μπάντες που μου έμαθαν πως να παίζω μουσική, όπως οι Beatles, Deep Purple, Black Sabbath, Queen. Αυτές ήταν οι 4 αγαπημένες μου μπάντες καθώς μεγάλωνα, οπότε πιστεύω ότι θα βρεις αρκετά στοιχεία από αυτές τις μπάντες, σε συνδυασμό με ορισμένα στοιχεία των Savatage. Είναι κάτι σαν "σούπα". Υπάρχει ένα μικρό κομμάτι από το κάθετι. Λίγο Sabbath, λίγο Savatage, μάλλον πολύ Savatage, λίγο Deep Purple, λίγο Queen και όλα αυτά στο μίξερ. Αυτός ήταν και ο τρόπος που προσπάθησα να κάνω το δίσκο. Χρησιμοποίησα τις επιρροές μου αυτές όπως μπορούσα και πειραματίστηκα με συγκεκριμένα στυλ κομματιών. Υπάρχουν ορισμένα πιο heavy, όπως το "Pain", το οποίο θεωρώ ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια που έχω γράψει εδώ και πολλά, πολλά χρόνια (σσ. πραγματικά το καλύτερο κομμάτι του δίσκου). Ο δίσκος καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τα αγαπημένα μου είδη μουσικής.

Υπήρξε κάποια προσπάθεια να ανανεώσεις τον ήχο σου ή απλώς χρησιμοποίησες τις επιρροές σου;
Προσπάθησα να πειραματιστώ με αρκετά πράγματα. Προσπάθησα αρκετά πράγματα τα οποία εν τέλει δεν χρησιμοποίησα στο cd. Δοκίμασα διάφορα πράγματα αλλά δεν είχαν το αποτέλεσμα που περίμενα και δε τα συμπεριέλαβα στο δίσκο. Το καλό είναι ότι έχω την ελευθερία να δοκιμάσω οτιδήποτε θέλω. Μπορείς να πεις ότι είναι ένας πειραματισμός πάνω στις επιρροές μου, που συνδυάζεται με το στυλ συγγραφής κομματιών που έχω. Ήταν πολύ ενδιαφέρον πάντως, γιατί έπρεπε να τα κάνω όλα μόνος μου. Δεν είχα τον Paul να με βοηθήσει, δεν είχα τον Chris Caffery δίπλα μου να με βοηθήσει... Ήταν σα να έκανα τα πάντα εγώ και μετά να έβαλα τη μπάντα στο studio για να ηχογραφήσει, οι ιδέες όμως ήταν όλες δικές μου. Ήταν κάτι το διαφορετικό απ' ότι είχα κάνει στο παρελθόν.

Οι Pain είναι μια νέα μπάντα. Πόσο εύκολο ήταν για σένα να δημιουργήσεις ένα νέο group και να είσαι παράλληλα μέλος των Savatage;
Ήταν πολύ εύκολο. Όλοι αυτοί οι τύπου είναι γνωστοί μου εδώ και πολλά χρόνια, τους ξέρω εδώ και 10 σχεδόν χρόνια. Ζούνε όλοι στην πόλη όπου μένω. Γι' αυτό ήταν για μένα εύκολο να "δημιουργήσω" μια μπάντα, μιας και όλοι μένουν κοντά μου. Είχε αρκετή πλάκα η διαδικασία. Είναι καταπληκτικοί μουσικοί.

Στάθηκες τυχερός αν σκεφτεί κανείς ότι νέα μπάντα σημαίνει νέα μέλη, νέες συνεργασίες κλπ.
Όχι ακριβώς. Συνεχίζω να γράφω τα πάντα μόνος μου. Αυτή η μπάντα... είναι δύσκολο να το εξηγήσω. Στους Savatage πλέον δε γίνεται σχεδόν τίποτα. Είχα πολύ χρόνο στη διάθεση μου. Καθόμουν και δεν έκανα τίποτα. Μετά το "Poets And Madmen" καθόμουν για 2-3 χρόνια περιμένοντας να κάνουμε κάποιο νέο δίσκο των Savatage, αλλά είδα ότι δε γίνεται μιας και πολλά θέματα ήταν τρέχοντα. Ο Johnny παντρεύτηκε, ο Zach απέκτησε κι άλλο μωρό, ο David μετακόμισε. Όλοι μας διασκορπιστήκαμε, κάναμε την Trans Siberian Orchestra, στην οποία συμμετείχαν όλα τα μέλη των Savatage. Όλα αυτά ήταν που τους απομάκρυναν από τους Savatage. Δεν υπήρχε όμως κάτι που μπορούσα να κάνω εγώ γι' αυτό. Έπρεπε να πάρω μια απόφαση. "Θέλω να συνεχίσω να κάνω μουσική ή θέλω να συνεχίσω να κάθομαι;". Ήταν προφανές ότι το να κάνουν κάτι καινούριο δεν ήταν στις προτεραιότητες των υπολοίπων, για μένα όμως ήταν. Δε μπορούσα να κάνω κάτι γι' αυτό. Βρίσκονταν μαζί εδώ και 23 χρόνια. Κάναμε τους Savatage το σημαντικότερο πράγμα στις ζωές μας για τα τελευταία 20 χρόνια. Τώρα ίσως μερικοί από τους υπόλοιπους να μην είναι σε θέση να αφοσιωθούν στους Savatage όπως και στο παρελθόν. Αυτό δεν είναι κάτι κακό, δεν κρατάω κακία σε κάποιον. Εάν ήμασταν μαζί για 2 ή 3 χρόνια και σταματούσαμε με τέτοιον τρόπο θα είχα λόγο να παραπονεθώ, αλλά όταν έχεις μερικούς τύπους με τους οποίους είσαι μαζί εδώ και 20 χρόνια και έχεις ζήσει ένα σωρό εμπειρίες, δε μπορώ να θυμώσω μαζί τους επειδή θέλησαν να ζήσουν τις ζωές τους και να κάνουν ορισμένα νέα πράγματα. Αισθανόμαστε όλοι πολύ κοντά ο ένας στον άλλον. Είμαστε σαν οικογένεια. Πιθανόν να ήταν μεγάλο το φορτίο για μερικούς από τους υπόλοιπους και θέλησαν να απομακρυνθούν και να κάνουν κάτι καινούργιο. Να ζήσουν τη ζωή τους, να κάνουν παιδιά, να παντρευτούν και να κάνουν όσα κάνει ο κανονικός κόσμος. Εγώ απ' ότι φαίνεται δεν είμαι κανονικός, χεχε. Δεν κάνω τίποτα άλλο από το να γράφω μουσική. Άνοιξα αυτό το παράθυρο (Pain) και μου μένει να δω εάν μπορεί να συνεχιστεί και στο μέλλον. Ποτέ δεν ξέρεις.

Ελπίζω οι Pain να μη σημάνουν το τέλος των Savatage.
Όχι, οι Savatage θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο τα μέλη τους παραμένουν φίλοι και έχουν όρεξη να κάνουν κάτι. Ξέρεις, έχουμε ένα σχέδιο για την 25η επέτειο της μπάντας, στην οποία και σκοπεύουμε να κάνουμε κάτι και να δούμε πως θα πάνε τα πράγματα. Η βασική μου "δουλειά" είναι να κάνω μουσική, οπότε αν ξέρω ότι οι Savatage πρόκειται να κυκλοφορούν ένα δίσκο κάθε 2 ή 3 χρόνια, ξέρω ότι μπορώ στο ενδιάμεσο διάστημα να κάνω ορισμένα δικά μου πράγματα και να διασκεδάσω, όπως όταν έρχομαι στην Ελλάδα και περνάμε καλά.

Τα υπόλοιπα μέλη των Pain θα συμμετάσχουν και στις επόμενες κυκλοφορίες;
Ναι, φυσικά. Θα συμμετάσχουν σε όλα τα albums των Pain. Οι τύποι αυτοί είναι τέλειοι για αυτό που θέλω να κάνω. Είναι καλοί μουσικοί, παίζουν διαφορετικά στυλ... Πιστεύω ότι θα ανοίξουν οι πόρτες για να κάνουμε αρκετά νέα πράγματα και να κυκλοφορήσουμε νέους δίσκους. Δεν υπάρχουν όρια στο τι μπορείς να κάνεις με αυτούς τους τύπους.


Στους Pain αναφέρεις συχνά την έκφραση "μουσική ελευθερία". Γιατί αυτό; Και στους Savatage δεν ήσουν το "αφεντικό";
Αφεντικό; Χεχε. Δε νομίζω να έδινα την εντύπωση ότι ήμουν το αφεντικό. Οι Savatage είναι ένας "διπλωματικός οργανισμός" και ο καθένας, όσο ηχογραφούσαμε δίσκους και γράφαμε κομμάτια, συμμετείχε με τον τρόπο του. Όλοι έβαζαν το χεράκι τους. Και αυτός ήταν ο λόγος που υπήρχαμε ως Savatage. Έπρεπε παρ' όλα αυτά να παίρνω που και που ορισμένες αποφάσεις μόνος μου, κάτι το οποίο έκανα από τους πρώτους δίσκους των Savatage. Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που είχα γράψει στίχους. Πιθανόν 10-15 χρόνια. Υπήρχαν δηλαδή μερικά πράγματα που ήθελα να "ξεφορτωθώ" και πράγματα που ήθελα να πω. Οι συγκρίσεις πάντως είναι δύσκολες. Η βασική διαφορά είναι ότι σε αυτό το δίσκο ήμουν εγώ που πήρε όλες τις αποφάσεις. Έπρεπε να πάρω αποφάσεις για το studio, την παραγωγή και όλα αυτά. Στους Savatage υπήρχαν πολλοί άνθρωπου που έπαιρναν αποφάσεις. Αυτή είναι η διαφορά.

Βρήκες δηλαδή και την ευκαιρία να εκφραστείς διαφορετικά;
Ναι, ήταν η τέλεια ευκαιρία για μένα να δοκιμάσω να κάνω αυτό που ήθελα.

Σχετικά με τους στίχους του δίσκου. Είναι ένα concept album;
Όχι, όχι concept, δόξα τω Θεό! Στιχουργικά αυτός ο δίσκος είναι σαν ένα ταξίδι στη σκέψη μου. Ασχολείται κυρίως με όλα τα θέματα που με απασχολούν και τα πράγματα που σκέφτομαι κάθε μέρα. Τα κομμάτια καταπιάνονται με τις φοβίες μου. Το τελευταίο κομμάτι στο δίσκο είναι ένα κομμάτι που έγραψα με αφορμή τον αδερφό μου. Είναι αρκετά πράγματα που μπορείς να ανακαλύψεις αν ακούσεις το album μερικές φορές. Αντικείμενο δηλαδή των στίχων είναι τα πράγματα που με απασχολούν, όπως για παράδειγμα η κατάσταση του κόσμου στις μέρες μας, στην οποία και αναφέρομαι σε μερικά τραγούδια ή η τραγωδία που είχαμε το 2001 (11 Σεπτεμβρίου). Έχασα ξέρεις μερικούς φίλους μου εκείνη τη μέρα. Υπάρχει ένα κομμάτι που μιλάει για το γεγονός αυτό. Υπάρχουν και κομμάτια που ασχολούνται με τους "δαίμονες" που έχω αντιμετωπίσει στη ζωή μου. Είναι ένας πολύ βαθύς και προσωπικός δίσκος.

Στο κομμάτι "People Say - Gimme Some Hell" οι στίχοι σε κάποιο σημείο αναφέρονται σε τίτλους κομματιών των Savatage; Ήταν σκόπιμο αυτό;
Το κομμάτι αυτό είναι εκ μέρους μου ένας φόρος τιμής στους Savatage. Ήθελα να κάνω κάτι σαν tribute to Savatage στο δίσκο. Είμαι πολύ ικανοποιημένος για τα όσα έχουμε επιτύχει με τους Savatage. Ήθελα να συμπεριλάβω κάτι στο album, που κατά κάποιο τρόπο να έλεγε "ευχαριστώ σε όλους". Έτσι προήλθε αυτό το τραγούδι. Πήγα κάποια μέρα στο studio με το opening line και μετά γύρισα τρέχοντας στο σπίτι. Έβγαλα όλα τα cd των Savatage και άρχισα να κοιτάω τους τίτλους. Σκέφτηκα "γιατί να μην τους ενώσω;", είχε αρκετή πλάκα. Ήταν πολύ cool. Το κομμάτι αυτό είναι από τα αγαπημένα μου στο δίσκο, επειδή το να γίνει είχε πολλή πλάκα.

Μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στη μουσική σκηνή έχεις καταφέρει να επιβιώσεις ως μουσικός και να κυκλοφορήσεις ορισμένα πολύ καλά album. Ποιο είναι το μυστικό;
Το μυστικό; Δεν ξέρω. Χα χα χα. Αυτή ήταν καλή ερώτηση! Απλώς πιστεύω ότι είμαι πολύ τυχερός. Πίστεψε με, κάθε βράδυ ευχαριστώ τον Θεό. Πριν κλείσω τα μάτια μου λέω μια προσευχή, αυτό είναι αλήθεια. Για ό,τι έκανα, σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να το κάνω, γιατί μου αρέσει να κάνω αυτό που θέλω να κάνω. Είμαι τυχερός που μπορώ να βγάζω τα προς το ζην κάνοντας αυτό που αγαπάω τόσο πολύ. Και γι’ αυτό πιστεύω ότι δεν είμαι "τσιμπημένος". Ξοδεύω χρόνο για να μιλήσω με τους fans όταν μου δίνεται η ευκαιρία και γενικά απολαμβάνω το κάθε τι. Είμαι ευγνώμων για όλα αυτά.

Έχεις εντοπίσει διαφορές μεταξύ των δύο label που είσαι; Εννοώ τη Nuclear Blast για τους Savatage και την SPV για τους Pain;
Δεν ξέρω να σου πω την αλήθεια. Πρέπει να δω πως θα εξελιχτούν τα πράγματα. Δεν ασχολούμαι και πάρα πολύ με αυτά τα πράγματα, μου τη δίνει το "business". Πιστεύω ότι αυτό μας απομακρύνει από την καλλιτεχνική μας ιδιότητα. Δε θέλω να ασχολούμαι με αυτά. Γι' αυτό και προσέλαβα ένα manager, για να καταπιάνεται αυτός με τέτοιου είδους θέματα. Οπότε δε μπορώ να σου βρω διαφορές, απλώς να πω ότι έχω εξαιρετικές σχέσεις με τους ανθρώπους και των δύο εταιρειών. Μένει να δούμε πως θα πάνε τα πράγματα και στο μέλλον.

Πότε θα ξαναδούμε νέο δίσκο από τους Savatage;
Σε λίγα χρόνια πιθανόν. Ίσως κάνουμε κάτι για την 25η επέτειο μας. Μπορεί να κάνουμε κάτι ξεχωριστό γι' αυτό. Δουλεύω πάνω σε νέο υλικό εδώ και μερικούς μήνες, οπότε μένει να δούμε εάν μπορούμε να συγκεντρώσουμε όλους τους υπόλοιπους στο studio και να αρχίσουμε να το γράφουμε. Η επίσημη 25η επέτειος μας είναι το 2006, οπότε πιστεύω ότι μάλλον θα "στοχεύσουμε" εκείνη την περίοδο για την επόμενη κυκλοφορία των Savatage.

Αυτό σημαίνει ότι θα σε ξαναδούμε ζωντανά στην Ελλάδα;
Θα έρθω στην Ελλάδα τον επόμενο μήνα, το Δεκέμβριο. Δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί (σ.σ. η συνέντευξη έγινε πριν ανακοινωθούν επίσημα οι εμφανίσεις των Pain στην Ελλάδα) αλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να δώσουμε τρία shows, ένα εκ των οποίων θα είναι acoustic και πολύ ξεχωριστό. Στις 18, 19 και 20 Δεκεμβρίου. Δύο shows στην Αθήνα και ένα στη Θεσσαλονίκη. Κάνουμε ότι μπορούμε για να επιβεβαιωθούν τα shows αυτά και να σας επισκεφτούμε το Δεκέμβριο.

Θυμάσαι τίποτα από την εμφάνιση σας στο Rockwave festival του 2001;
Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από αυτό το show! Θυμάμαι τον Chris Caffery να εξαφανίζεται μέσα στο πλήθος με ένα μπουκάλι ούζο. Παιδιά, οφείλετε να πίνετε ούζο όλη τη μέρα! Περάσαμε φανταστικά εκείνη τη μέρα. Αγαπάω πολύ την Ελλάδα. Περιμένω πως και πώς να ξαναέρθω και να περάσω καλά. Ξέρετε πραγματικά να διασκεδάζετε. Όσες φορές έχω έρθει περνάω καταπληκτικά. Ας ελπίσουμε να επαναληφθεί αυτό το Δεκέμβριο!

Trans Siberian Orchestra. Υπάρχει τίποτα νεότερο;
Το τελευταίο album κυκλοφόρησε πριν 2 εβδομάδες εδώ στην Αμερική με τίτλο "Lοst Christmas Eve". Τα πάει πολύ καλά, είμαστε ικανοποιημένοι. Το όλο project πηγαίνει πολύ καλά για όλα τα άτομα που εμπλέκονται στην "οικογένεια". Από τότε που ξεκινήσαμε, πριν 4-5 χρόνια, μεγαλώνει συνεχώς. Φέτος παίζουμε στο Madison Square Garden στη Νέα Υόρκη. Πριν 5 χρόνια ξεκινήσαμε από ένα θέατρο 2.000 ατόμων της Νέας Υόρκης και τώρα θα παίξουμε μπροστά σε 20.000 άτομα. Οι Trans Siberian Orchestra έχουν βγει "εκτός ελέγχου".

Άλλαξαν οι Trans Siberian Orchestra τον ήχο των Savatage;
Όχι, δε νομίζω. Πιστεύω ότι οι Trans Siberian Orchestra έχουν τον ήχο των Savatage, οι τραγουδιστές είναι απλώς διαφορετικοί. Σκέψου το. Στην ουσία οι Trans Siberian Orchestra είναι οι Savatage με διαφορετικούς τραγουδιστές και παίζοντας λίγο διαφορετικά στυλ μουσικής, τα οποία δε θα παίζαμε στους Savatage. Κατά την άποψη μου οι διαφορές μεταξύ των δύο group είναι πολύ μικρές. Σε μερικά κομμάτια βέβαια υπάρχει μεγάλη διαφορά ή υπάρχουν κομμάτια των Trans Siberian Orchestra που δε θα μπορούσες να ακούσεις απ' τους Savatage.

Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία με τους Pain;
Ναι. Όπως είπα και προηγουμένως προσπαθούμε να έρθουμε στην Ελλάδα το Δεκέμβριο, αλλά ακόμα και το Δεκέμβριο να μην τα καταφέρουμε, θα γίνει τον Ιανουάριο. Θέλω να έρθω εκεί πριν τις γιορτές, γιατί πραγματικά περνάμε πολύ καλά και θέλουμε να κάνουμε κάτι special. Η περιοδεία πάντως ξεκινάει μετά τα Χριστούγεννα. Μετά τις γιορτές προσπαθούμε να κλείσουμε ημερομηνίες στην Ευρώπη.

Jon, εκτός από τα φωνητικά έχεις ασχοληθεί και με τη κιθάρα, το μπάσο, τα drums, το πιάνο σχεδόν τα πάντα. Τι από τα παραπάνω προτιμάς;
Χμ, αυτό είναι δύσκολο. Μου αρέσει πολύ να παίζω κιθάρα, παίζω πολλά κιθαριστικά μέρη στο νέο δίσκο, μου αρέσει, αλλά είμαι "keyboard guy", πάντα ήμουν. Άρα θα πω το πιάνο ως αγαπημένο μου όργανο. Μου αρέσει να παίζω πιάνο και να τραγουδώ. Οι δύο μεγαλύτεροι ήρωες μου στη μουσική έπαιζαν πιάνο και τραγουδούσαν οπότε... θα ήθελα να ακολουθήσω τα χνάρια τους. Αγαπάω γενικά τα πλήκτρα. Πιστεύω ότι ανοίγουν πολλές πόρτες και πολλές διαφορετικές ιδέες. Αγαπάω και την κιθάρα βέβαια. Και τα δύο όργανα σημαίνουν πολλά για μένα.

Διάβασα ότι θεωρείς ως επιρροή σου τους Beatles και γενικά τη μουσική των 60's και 70's. Έχεις προσπαθήσει να εισάγεις στοιχεία από αυτή τη σκηνή στη μουσική σου;
Ναι, φυσικά. Ιδίως σε αυτό το δίσκο πιστεύω ότι αρκετά από αυτά τα στοιχεία εμφανίζονται. Είμαι πολύ μεγάλος fan των Beatles. Πάντα ήμουν και θα εξακολουθήσω να είμαι. Όταν γράφω κομμάτια πάντα έρχονται στο μυαλό μου στιγμές από τους Beatles. Επιρροή μου επίσης μεγάλη είναι και οι Black Sabbath, πιστεύω ότι μπορείς να το ακούσεις σε διάφορα σημεία του album. Επίσης οι Queen και οι Deep Purple είναι δυο μπάντες που έχω σε υψηλή εκτίμηση. Οι Queen ήταν καταπληκτικοί. Μπορείς να εντοπίσεις πάντως πολλές επιρροές, ιδίως στα δεύτερα φωνητικά. Για παράδειγμα στους Queen τα δεύτερα φωνητικά ήταν σαν ένα βασικό όργανο κι έτσι πάντα θεωρούσα προκλητικό το να προσπαθήσω όχι να τα αντιγράψω, αλλά να τα χρησιμοποιήσω κατά τον τρόπο που τα χρησιμοποίησαν και αυτοί, σαν όργανο δηλαδή. Το πιο ενδιαφέρον σημείο ενός κομματιού είναι συνήθως τα δεύτερα φωνητικά. Ο Jon Lord από τους Deep Purple ήταν από τους πρώτους keyboard heroes μου, γι' αυτό και υπάρχει μια μικρή δόση από Deep Purple στη μουσική μου. Όλα αυτά τα στοιχεία ακούς στον δίσκο των Pain.


Τι πιστεύεις για τη σημερινή μουσική σκηνή (πρωτότυπη ερώτηση); Υπάρχουν καθόλου αξιόλογα groups;
Δυστυχώς δεν έχω την δυνατότητα να ακούω πολλές νέες κυκλοφορίες. Συνήθως δουλεύω συνεχώς. Στην ουσία από νέα συγκροτήματα αυτά που μου αρέσουν είναι όσα δεν παίζουν heavy rock. Λατρεύω τους Coldplay. Πιστεύω ότι είναι καταπληκτικοί. Έχουν πολύ καλά κομμάτια. Είναι μέχρι στιγμής η αγαπημένη μου νέα μπάντα. Παίζουν οτιδήποτε εκτός από heavy metal κλπ, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα. Ούτε οι Queen ήταν μια heavy metal μπάντα!

Ούτε οι Beatles.
Προφανώς ούτε και οι Beatles. Προσπαθώ να μην ακούω πολλή heavy μουσική, γιατί δε θέλω να καταλήξω να γράφω κάτι που έχει γράψει και κάποιος άλλος. Όταν ακούς συνεχώς heavy stuff αρχίζεις από κάποιο σημείο να αντιγράφεις άλλα κομμάτια και στο τέλος έχεις τον ήχο των Metallica. Προσπαθώ να ακούω μουσική την οποία δεν παίζω. Βέβαια τα live shows είναι άλλη υπόθεση. Μου αρέσει να πηγαίνω σε συναυλίες, αλλά δε συνηθίζω να βγαίνω έξω και να αγοράζω heavy metal cd's γιατί δεν τα ακούω, θέλω να κρατήσω τη μουσική μου original. Δε θέλω να ξεκινήσω να κάνω ότι κάνουν οι υπόλοιποι. Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Πιστεύω ότι με αυτό τον τρόπο καταφέρνω αυτά που γράφω να είναι "μοναδικά". Επιμένω πάντως για τους Coldplay, είναι φανταστική μπάντα. Έχουν φοβερές μπαλάντες. Μου αρέσουν οι μπαλάντες και γι' αυτό τους συμπάθησα τόσο πολύ. Το πρώτο κομμάτι τους που άκουσα ήταν το "Trouble" και με τράβηξε αμέσως. Καταπληκτικό κομμάτι. Επιτέλους ένα συγκρότημα που δεν ακούγεται σαν κάποιο άλλο. Όλες οι hard rock μπάντες εδώ στην Αμερική που ακούω τελευταία ακούγονται η μία σαν την άλλη. Ο τύπος από τους Coldplay έχει ένα μοναδικό τρόπο ερμηνείας, τον οποίο και βρίσκω πολύ επιδραστικό.

Πριν μερικά χρόνια τους χαρακτήρισαν ως οι νέοι U2.
Αλήθεια; Το αξίζουν... πολύ καλή μπάντα.

Ok Jon, αυτό ήταν. Κάτι τελευταίο για τους Έλληνες fans σου;
Σας αγαπάω guys, θα σας δω σύντομα, πιθανότατα το Δεκέμβριο. Το acoustic show στην Αθήνα θα είναι μια έκπληξη για τους Έλληνες fans. Έχουμε δώσει μόνο 2 acoustic shows στην ιστορία των Savatage. Αυτό θα είναι το τρίτο και θα είναι κάτι special, γι' αυτό και ελπίζω να έρθετε να το παρακολουθήσετε. Είναι κάτι που συμβαίνει μια φορά...

Ας ελπίσουμε απλώς να γίνουν τα shows.
Κι εγώ το ίδιο. Σ' ευχαριστώ για τη συνέντευξη και πιθανόν να τα πούμε από κοντά το Δεκέμβριο σε κάποιο από τα shows. Thank you sir! Τα λέμε το Δεκέμβριο.

Εγώ σ' ευχαριστώ! Καλή συνέχεια.

Ηλίας Κουρούδης

  • SHARE
  • TWEET