Jon Anderson: «Ποτέ δεν έφυγα συναισθηματικά από τους Yes»

Ο θρύλος του progressive rock μιλά για το ιδίωμα σήμερα, τη συνεργασία με τον Roine Stolt και το πόσο κοντά έφτασε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου να μπει στους Yes το 1974

Από τον Πάνο Παπάζογλου, 10/06/2016 @ 12:16

Ο Jon Anderson είναι ένας σοβαρός κύριος, υπέροχος μουσικός, ένας θρύλος του προοδευτικού Rock. Μια φυσιογνωμία, η οποία είναι συνυφασμένη με τον συγκεκριμένο ήχο, ένας τύπος που δεν σταμάτησε ποτέ να περπατά πάνω σε μονοπάτια που οδηγούν στο φως της μουσικής του. Ένας πνευματικός άνθρωπος, μια ιδιοφυΐα που αναδείχτηκε μέσα από τους Yes, αλλά τους ανέδειξε κιόλας. Δεκαετίες μετά, συνεργάζεται με τον Roine Stolt και προσφέρουν μαζί ένα άλμπουμ προοδευτικής μουσικής με ολόφρεσκα υλικά, που βασίζεται σε μια κλασική συνταγή. Ο Jon Anderson επιστρέφει ορεξάτος και με διάθεση για νέες μουσικές περιπέτειες. Το "Invention Of Knowledge" είναι το επόμενο βήμα του.

Jon Anderson

Πρώτα απ’όλα, συγχαρητήρια για το νέο άλμπουμ. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεματολογία πίσω από το "Invention Of Knowledge"; Επίσης, έχετε σχέδια για κάποια περιοδεία;

Ο Roine κι εγώ θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα άλμπουμ μεγάλης διάρκειας από την αρχή. Οι στίχοι είναι όλοι γύρω από το πώς μπορούμε να επανακαλύψουμε τον εαυτό μας κάθε μέρα. Υπάρχει μια μοναδική θεϊκή ενέργεια που μας περιβάλλει όλους, γιατί είμαστε η Αλήθεια στην πραγματικότητα και η ψυχή είναι αιώνια. Έστειλα στον Roine τραγούδια με τα οποία θα μπορούσε να δουλέψει και να χορέψει μαζί κι εκείνος δημιούργησε μια ταπετσαρία μουσικής αφού ένωσε όλα εκείνα τα στοιχεία μαζί, δίνοντάς μου την ευκαιρία να προσθέσω κάποιες επιπλέον ιδέες για τα φωνητικά σε όλη τη διάρκεια. Και βέβαια θα επιθυμούσαμε να το παρουσιάσουμε ζωντανά κάποια μέρα, ίσως το επόμενο καλοκαίρι.

Κατά τη γνώμη μου ακούγεται φρέσκο, αλλά την ίδια στιγμή θα μπορούσε να ‘χει κυκλοφορήσει για παράδειγμα μεταξύ του '75 - '77. Άποτελεί το "Invention Of Knowledge" μια δήλωση ότι ο Jon Anderson επέστρεψε στις ρίζες του;

Δεν έχασα ποτέ την επιθυμία να δημιουργώ μεγάλες συνθέσεις και στίχους που αποτελούν από μόνοι τους μια μουσική περιπέτεια και ένα ταξίδι με βάση όρους συμφωνικού Rock. Όλα αυτά ήρθαν από τη δουλειά με τους Yes κατά τα '70s και την άμεση ανταπόδοση που έλαβα ακούγοντας τις συμφωνίες του Jean Sibelius.

Θα μπορούσες να μας πεις πώς εσύ και ο Roine Stolt βρεθήκατε μαζί και αποφασίσατε να γράψετε μουσική; Αυτό έγινε αφού συμμετείχες με τους Transatlantic στη ζωντανή απόδοση κάποιων Yes τραγουδιών;

Κατά κάποιον τρόπο ναι, μιλήσαμε λιγάκι μετά το show με τους Transatlantic και ο φίλος του, o Thomas Waber, από την εταιρεία Inside/Out παρατήρησε ότι συνδεόμασταν, οπότε το κάναμε κατευθείαν μετά.

Roine Stolt Jon Anderson

Υπάρχουν μόνο τέσσερις συνθέσεις στο άλμπουμ. Συνεχίζει το επικό songwriting να σε ιντριγκάρει; Και γιατί;

Ηχογράφησα ένα κομμάτι πριν από τρία περίπου χρόνια με τίτλο "Open", το οποίο ήταν πάνω από είκοσι λεπτά και αυτό με έκανε να καταλάβω αμέσως πόσο πολύ απόλαυσα τη διαδικασία και την πρόκληση να δημιουργήσω μουσική με την οποία ο ακροατής θα μπορέσει να χαλαρώσει και να ταξιδέψει στον χρόνο μετά μουσικής. Δηλαδή χάνεις την αίσθηση του χρόνου αν η μουσική λειτουργεί για σένα, σαν μια καλή ταινία ή μετά από ένα ωραίο ποδοσφαιρικό παιχνίδι που ξεχνάς που βρίσκεσαι!

Τι ακριβώς συμβαίνει με την επερχόμενη συνεργασία με τον Rick Wakeman και τον Trevor Rabin; Φαίνεται ότι έχεις επιστρέψει για τα καλά, απολαμβάνοντας τη δημιουργία νέας μουσικής συνεχώς. Θα μπορούσες να μας πεις και δυο λόγια για το άλμπουμ και την περιοδεία που προηγήθηκε με τον Jean Luc Ponty;

Το να δουλεύεις με τον Jean Luc ήταν τόσο υπέροχο. Είναι ένας αληθινός κύριος του βιολιού του και μια τρομερή ενέργεια να βρίσκεται κοντά. Είναι περιστοιχισμένος από καταπληκτικούς μουσικούς και η περιοδεία που μόλις ολοκληρώθηκε ήταν τόσο ενθουσιώδης για μένα, κάθε εμφάνιση ήταν ένα μοναδικό μουσικό ταξίδι, σχεδόν σαν όνειρο. Όπως όταν μαγνητοσκοπήσαμε την εμφάνιση στο Άσπεν πριν από δύο χρόνια για να κάνουμε το DVD. Μια υπέροχη εμπειρία. Τώρα έχω την ευκαιρία να δουλέψω με τον Trevor Rabin και τον Rick Wakeman ξανά, σαν ARW. Και οι δυό τους είναι πολύ δυναμικοί μουσικοί και ξέρουν να δημιουργούν νέα και ενθουσιώδη μουσική, οπότε οι πιθανότητες παρουσιάζονται ατελείωτες. Ο Trevor έχει δημιουργήσει έναν πλούτο μουσικής για ταινίες τα τελευταία είκοσι χρόνια, και αυτό είναι το μονοπάτι που θα 'θελα να πάρουμε, δημιουργώντας δηλαδή κινηματογραφική μουσική μαζί με τον μάγο στα πλήκτρα, τον Rick!

Αν κάποιος πρόκειται να παρακολουθήσει στην πλατφόρμα του You Tube κάποια βίντεο από την τελευταία σου περιοδεία, σίγουρα θα αναρωτηθεί «Γιατί ο Jon Anderson δεν είναι ήδη πίσω στους Yes»; Πώς νιώθεις τελευταία;

Είμαι πολύ καλά, χαρούμενος και υγιής και έχω μια δυνατή επιθυμία να δημιουργήσω κι άλλη μουσική σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Όσον αφορά τους Yes, πότε δεν έφυγα συναισθηματικά, οι ARW είναι τώρα οι νέοι Yes για μένα.

Η μουσική και οι στίχοι σου αφήνουν πάντα μια αίσθηση πνευματικότητας και ένα ιδιαίτερο άγγιγμα, δίνοντας την εντύπωση του μη γήινου. Πώς αισθάνεσαι μετά από όλα αυτά τα χρόνια που αποτελείς έναν από τους πιο επιδραστικούς μουσικούς; Σε κινούν ακόμα τα ίδια κίνητρα;

Είμαι τόσο ευγνώμων με το πού είμαι τώρα, ακόμα να ψάχνω για τον τέλειο τρόπο να τραγουδήσω και να γράψω γι' αυτήν την εσωτερική δύναμη που όλοι έχουμε. Αυτή τη μία που οδηγεί στην ύπαρξη, ή αυτή τη σύνδεση που όλοι έχουμε με τη θεϊκή ενέργεια που μας περιβάλει. Όλα αυτά είναι υπέροχα και εξωτικά.

Jon Anderson

Ποια οι γνώμη σου για εκείνα τα άλμπουμ Jon and Vangelis που κυκλοφορήσατε; Έχετε ποτέ σκεφτεί να κάνετε κάτι καινούργιο; Επίσης πόσο κοντά ήταν ο Vangelis στο να γίνει μέλος των Yes στα '70s;

Πάντα η καρδιά μου είναι ανοικτή για τον Vangelis, είναι αδερφός, δάσκαλος και φίλος. Μου λείπει να τραγουδάω γι' αυτόν και ναι. Σχεδόν έγινε μέλος των Yes το '74, αλλά ευτυχώς έμεινε στο Λονδίνο και δημιουργήσαμε τέσσερα μοναδικά και ιδιαίτερα άλμπουμ, τα οποία ακούγονται ακόμα και σήμερα φρέσκα.

Έχεις καθόλου χρόνο να ακούς καινούρια μουσική το τελευταίο διάστημα; Ποια η γνώμη σου για την τρέχουσα πορεία και κατάσταση του Prog Rock;

Πάντα θα υπάρχει υπέροχη προοδευτική μουσική, η μουσική του εικοστού πρώτου αιώνα, νεαροί μουσικοί που πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ακούω όλα τα διαφορετικά είδη παγκόσμιας μουσικής. Σήμερα έχουμε απίστευτη τέχνη που βασίζεται στο computer animation, η οποία δίνει τόση πολλή οπτική και δύναμη να αποδώσεις και τη μουσική και την οπτική τέχνη που τη συνοδεύει μαζί, αυτό είναι το κλειδί για πολλά ακόμα θαύματα που θα έρθουν. Να συνδημιουργείς και να ακούς μουσική του κόσμου, αυτό είναι το επόμενο άλμα της πίστης.

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, να περνάς καλά περιοδεύοντας και να 'χεις κατά νου να επισκεφτείς και την Αθήνα κάποια στιγμή για μια συναυλία!

Πάντα ονειρευόμουν να παίξω στην Αθήνα. Αγάπη και φως!

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "The Invention Of Knowledge" από τον Πάνο Παπάζογλου

  • SHARE
  • TWEET