High Spirits: «Τα φωνητικά δίνουν την προσωπικότητα στο κάθε τραγούδι»

Μιλήσαμε με τον εργασιομανή Chris Black για τον νέο δίσκο των High Spirits και τις εξελίξεις γύρω από τα υπόλοιπα project του

Από τον Κώστα Πολύζο, 21/09/2016 @ 12:50

Ο τρίτος δίσκος των High Spirits του υπερδραστήριου Chris Black μόλις κυκλοφόρησε και θεωρήσαμε σωστό να του απευθύνουμε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με το πανέμορφο "Motivator". Διαβάστε πιο κάτω όσα συζητήθηκαν και μάθετε για ποιο λόγο νιώθει υποχρέωση απέναντι στους Battleroar και Valor, αλλά και ποια η άποψη του για τους σύγχρονους Iron Maiden και Metallica. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν τα μασάει τα λόγια του σχετικά με το τελευταίο.

High Spirits Chris Black

Καταρχάς, συγχαρητήρια για τον καινούργιο σου δίσκο. Για ακόμα μια φορά πήρες τα βασικά συστατικά και δημιούργησες έναν φοβερό δίσκο...

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Διασκέδασα πραγματικά φτιάχνοντας αυτό το άλμπουμ, οπότε είναι θαυμάσιο να διαβάζω τέτοιες αντιδράσεις. Είναι αλήθεια αυτό που λες, κρατήσαμε τα τραγούδια απλά τις περισσότερες φορές, αν και φυσικά υπάρχουν αρκετές μουσικές λεπτομέρειες που διαμορφώνουν το τελικό αποτέλεσμα.

Το είχα αναφέρει ξανά στην προηγούμενη μας συνέντευξη, αλλά δεν μπορώ να μην αναφέρω και πάλι πως έχεις γράψει κάποιες από τις πιο κολλητικές μελωδίες που έχω ακούσει. Πώς δουλεύει αυτό το πράγμα για εσένα;

Είναι πολύ καλό που με ρωτάς αυτό, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχω την απάντηση. Για ένα πράγμα, όμως, μπορείς να είσαι σίγουρος, πως οι μελωδίες είναι ένα πολύ σημαντικό μέρος της σύνθεσης. Κάποιες φορές, τα τραγούδια μας έχουν μόνο κάποια απλά riff. Θα μπορούσες να πεις πως πρόκειται για μια αλληλουχία ακόρντων παρά riff, σε συγκεκριμένα κομμάτια. Σε κάθε περίπτωση αυτό είναι απλά η βάση για τα φωνητικά και τις κιθαριστικές μελωδίες/solo που λένε την ιστορία.

Ας μιλήσουμε λίγο βρώμικα τώρα! Είμαι σίγουρος πως ξέρεις ότι το "Take Me Home" είναι το "Running Free" έτσι δεν είναι; Αλλά αυτό που παίρνω από όλες αυτές τις αναφορές σε άλλες μπάντες κατά ένα περίεργο τρόπο είναι πως τις αφομοιώνεις και τις κάνεις δικές σου. Σίγουρα κάτι θα θυμίζουν στον ακροατή, αλλά στο τέλος πρόκειται απλά για τραγούδια των High Spirits. Τι λες εσύ;

Λοιπόν, έχω παίξει το "Running Free" και είναι αρκετά διαφορετικό και επίσης πολύ πιο δύσκολο να το αποδώσεις συγκριτικά με το "Take Me Home" (πολλά γέλια). Καταλαβαίνω αυτό που λες και πραγματικά δεν με ενοχλεί κάτι τέτοιο. Η οικειότητα είναι συνήθως κάτι καλό.

Πώς και διάλεξες τον τίτλο "Motivator" για τον δίσκο. Πολύ ωραίο και το εξώφυλλο με αυτό το '80s συναίσθημα που βγάζει...

Σε ευχαριστώ. Ο τίτλος απλά μου ήρθε ξαφνικά στο μυαλό σε άσχετη φάση και σκέφτηκα πως ταίριαζε γάντι. Το ίδιο συνέβη και με το εξώφυλλο. Πιστεύω πως πραγματικά θέτει τον χαρακτήρα του δίσκου. Επίσης, ο δίσκος είναι ένα καλό κίνητρο για εμάς, να συνεχίσουμε να γράφουμε μουσική και να δώσουμε κάποιες σπουδαίες συναυλίες ανά τον κόσμο.

High Spirits - Motivator

Νομίζω πως η φωνή σου βγάζει κάτι το νοσταλγικό στον ακροατή, αλλά το πιο δυνατό σημείο σου είναι οι φωνητικές γραμμές που γράφεις. Πώς δουλεύεις σε αυτόν τον τομέα;

Συνήθως ξεκινάω με μια βασική ιδέα την οποία, ίσως, έχω στο μυαλό μου. Κάποιες φορές κάνω μια μικρή ηχογράφηση στο κινητό μου τηλέφωνο για να με βοηθήσει να τη θυμηθώ όταν έρθει η ώρα να τη δουλέψω. Στη συνέχεια θα ηχογραφήσω στον υπολογιστή το βασικό κιθαριστικό μέρος, θα προγραμματίσω τα τύμπανα, μια μπασογραμμή και τη μελωδία. Από εκεί και πέρα μπορώ να πειραματιστώ όσο θέλω. Αρκετές φορές θα φτιάξω εκ νέου τα μέρη του κάθε οργάνου. Αν αλλάξω πχ λίγο το riff θα πρέπει να αλλάξω την τοποθέτηση των φωνητικών συλλαβών. Στη συνέχεια θα αναβαθμίσω τα τύμπανα κλπ μέχρι να επιστρέψω στην κιθάρα ή οποιοδήποτε αλλού έρχονται οι ιδέες. Όλα αυτά, όμως, συνενώνονται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να δίνουν τη μέγιστη στήριξη στις φωνητικές μελωδίες.

Τι συμβαίνει με τα υπόλοιπα project που τρέχεις; Είχαμε δίσκο από τους Dawnbringer, αλλά τι γίνεται με τους Pharaoh;

Ναι, η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά τα τραγούδια πάνω στα οποία δουλεύω αυτήν τη στιγμή που είναι δύσκολο να τα διαχειριστώ. Θα ήταν τέλειο να καταλήξουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουν να πέσουν στον κουβά των Dawnbringer ή των Pharaoh, αλλά δεν το βλέπουν να γίνεται για όλα αυτό.

Από τη στιγμή που είσαι ένας πολυοργανίστας πες μας τι είναι αυτό που παίρνεις από το κάθε όργανο και με ποιο διασκεδάζεις περισσότερο;

Μου αρέσει να δουλεύω τα φωνητικά γιατί είναι διασκεδαστικό και επίσης είναι αυτά που δίνουν την πραγματική προσωπικότητα στο κάθε τραγούδι. Το αγαπημένο μου όργανο αυτήν τη στιγμή θα έλεγα πως είναι το μπάσο. Όπως ξέρεις, αρχικά ήμουν ντράμερ και αν και πλέον εξασκούμε ελάχιστα, ακόμα διατηρώ έναν «ντραμίστικο» τρόπο να προσεγγίζω το κάθε όργανο. Οπότε την κιθάρα την ένιωθα πάντα σαν κάπως πιο ντελικάτο όργανο και ήταν κάπως περίεργα για μένα. Το μπάσο από την άλλη, μπορεί να φάει ένα καλό κοπάνημα. Μπορεί να δώσει κιόλας! (γέλια)

High Spirits

Ήρθατε στην Ελλάδα και παίξατε στο warm-up show του Up The Hammers Festival το 2015. Πώς προέκυψε αυτό; Τι θυμάσαι από την εμφάνισή σας και την Ελλάδα γενικότερα;

Φίλε, αυτή ήταν μια φοβερή εμπειρία. Η Αθήνα μου φάνηκε μια ωραία πόλη. Κρίμα που μείναμε συνολικά μόνο για είκοσι ώρες. Επικρατούσε πανδαιμόνιο πάντως, με τον δρόμο έξω να είναι γεμάτος από αγριεμένους μεταλλάδες και μέσα στον χώρο τα πράγματα να είναι ακόμα πιο τρελά! Θυμάμαι επίσης την καλοσύνη των παιδιών από τους Battleroar και Valor, καθώς χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουμε τις δικές τους κιθάρες για τη συναυλία. Μεγάλη ιστορία αυτή... βρισκόμασταν στο μέσο μια τρελής περιοδείας και φτάσαμε στην Αθήνα μόνο με τα σακίδια πλάτης. Αλλά ευτυχώς, όλα οργανώθηκαν με τέτοιο τρόπο για εμάς ώστε να δώσουμε ένα πολύ καλό show. Ήταν αξέχαστο σκηνικό!

Αν έπρεπε να διαλέξεις μια σπουδαία μπάντα να περιοδεύσετε μαζί και με την οποία ταιριάζετε στο μουσικό στυλ ποια θα ήταν;

Έχουμε ήδη περιοδεύσει με κάποιες σπουδαίες μπάντες και καλούς φίλους όπως τους Zuul, Savage Master, Christian Mistress και Bible of the Devil και στην Ευρώπη κάναμε κάποιες συναυλίες με τους Vanderbuyst. Θα ήταν τέλειο αν οι Zuul δραστηριοποιούνταν εκ νέου και δίναμε κάποιες ακόμα συναυλίες παρέα! Αλλά δεν το βλέπω αυτό να συμβαίνει, οπότε η απάντησή μου είναι οι Ιάπωνες Blaze.

Πλέον υπάρχει το δίλλημα μεταξύ ψηφιακής και αναλογικής ηχογράφησης καθώς πολλές μπάντες επιστρέφουν στον αναλογικό τρόπο. Εσύ θα σκεφτόσουν κάτι τέτοιο;

Μπα, όχι. Προτιμώ τον ψηφιακό τρόπο. Το τι κάνουν οι υπόλοιπες μπάντες δεν μας ενδιαφέρει.

Άκουσες τον τελευταίο δίσκο των Iron Maiden ή το καινούργιο τραγούδι των Metallica; Πώς σου φάνηκαν;

Θα προτιμούσα οι Maiden να ήταν μια μπάντα που θα κυκλοφορούσε πλέον μόνο singles και δεν έχω ακούσει τίποτα από τους Metallica από τα '90s. Οπότε συγχώρα με, αλλά δεν έχω άποψη...

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Motivator" από τον Κώστα Πολύζο.

  • SHARE
  • TWEET