«A Buyer's Guide»: Rhapsody (Of Fire)

Οδηγός δισκογραφίας για τους Ιταλούς Ραψωδούς

Από τον Σπύρο Κούκα, 21/02/2019 @ 11:33

Μπορεί πλέον το όνομα των Rhapsody (Of Fire) να συνοδεύεται από μια κάποια περιφρόνηση, καθώς η σαπουνόπερα σχετικά με το συνεχές πήγαινε-έλα μελών από το ένα Rhapsody στρατόπεδο (εκείνο του Alex Staropoli) στο άλλο (εκείνο του Luca Turilli) και τις σχεδόν αναρίθμητες πια εκδοχές της μπάντας τείνει να κουράσει, αλλά στη συνείδηση των απανταχού power-άδων, οι Ιταλοί θα αποτελούν πάντοτε ένα αγαπημένο όνομα του χώρου.

Με την πρώτη τους δημιουργική δεκαετία να περιέχει μονάχα αξιόλογες δουλειές και τη συνέχεια τους (υπό την ονομασία Rhapsody Of Fire πια) να είναι αξιοπρεπέστατη (δίχως, όμως, να φτάνει τα μεγαλεία του παρελθόντος), οι symphonic/cinematic metallers από το Trieste μας δίνουν την αφορμή με το νέο τους άλμπουμ, "The Eighth Mountain", να κάνουμε μια ανασκόπηση στη δισκογραφία τους, κρατώντας εκουσίως απόσταση από τα υπόλοιπα τραγελαφικά που τους αφορούν και δεν έχουν να κάνουν με τη μουσική καθευτή.

 
Rhapsody Of Fire - Legendary Tales

Legendary Tales
(LMP, 1997)

Τι να ξαναγράψουμε που δεν έχει γραφτεί για το πρώτο άλμπουμ που μας εισήγαγε στον παραμυθένιο κόσμο των Ιταλών Ραψωδών; Η αλήθεια είναι πως θα μπορούσα απλώς να παραπέμψω εδώ κι εδώ, κοινώς σε δύο παρελθοντικά αφιερώματα όπου η παρουσία του εκλεκτού τους ντεμπούτου δεσπόζει κι απολαμβάνει τη θέση και τη σημασία που του αναλογεί, όντας πλήρως καλυμμένος από τα όσα ελέχθησαν εκεί. Ωστόσο, ένα τόσο σπουδαίο άλμπουμ (ειδικά για τον, πλέον, πολύπαθο euro-power metal χώρο) αξίζει κάθε επιπλέον σχόλιο ή αναφορά που μπορεί να γίνει, ως απόδοση του ελάχιστου φόρου τιμής σε μια δουλειά που όχι μόνο ακόμη και σήμερα συναρπάζει, αλλά συγχρόνως μας μεταφέρει σε μια εποχή αλλοτινή και σίγουρα ανεπίστρεπτη.

Rhapsody Of Fire - Power Of The Dragonflame

Power Of The Dragonflame
(LMP, 2002)

Τείνω να θεωρώ το "Power Of The Dragonflame" ως τον αρτιότερο δίσκο της μπάντας έπειτα από το "Legendary Tales", έστω και με ελάχιστη διαφορά από τα αμέσως προηγούμενα κι επόμενα από εκείνο άλμπουμ, για μια σειρά από λόγους. Δεκτές οι αντιγνωμίες και οι διαφορετικές απόψεις, αλλά, στο μυαλό μου, η πέμπτη κυκλοφορία των Rhapsody αποτελεί το τελευταίο peak των συνθετικών κι εκτελεστικών τους ικανοτήτων, αλλά κι εκείνο που κατάφερε να εντάξει νέα στοιχεία στο συμφωνικό/power πυρήνα τους δίχως αυτά να μοιάζουν παράταιρα ή ξένα. Άλλωστε, τα πιο επικά/πολεμοχαρή θέματα και η ενίσχυση της Manowar επιρροής που πάντα ελλόχευε ταιριάζουν απόλυτα με την κορύφωση κι ολοκλήρωση της ιστορίας του "Emerald Sword", το songwriting φτάνει σε νέες κορυφές με το σχεδόν εικοσάλεπτο "Gargoyles, Angels Of Darkness" που κλείνει το δίσκο και η μπάντα μοιάζει ακόμη ανεπηρέαστη από τη σταδιακή παρακμή στην οποία άρχιζε να πλήττει το είδος εκείνη την περίοδο.

 

Rhapsody Of Fire - Symphony Of Enchanted Lands

Symphony Of Enchanted Lands
(LMP, 1998)

Ένα μόλις χρόνο έπειτα από το θρίαμβο του "Legendary Tales", οι Ιταλοί θα επέστρεφαν με νέα δουλειά, το εξίσου σπουδαίο "Symphony Of Enchanted Lands". Εκείνο, όντας καταρχάς πιο γυαλισμένο από τον προκάτοχο του, αλλά ομοίως επιμελημένο και περιέχοντας μερικές από τις καλύτερες συνθέσεις που μας έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα η μπάντα (όπως τα "Emerald Sword", "Wisdom Of The Kings" και "The Dark Tower Of Abyss"), αποτέλεσε το σταθερό επόμενο βήμα που έπρεπε να πραγματοποιηθεί έπειτα από τον πάταγο που προκάλεσε το ντεμπούτο της. Μάλιστα, τα επιμέρους χαρακτηριστικά του, όπως η ακόμη άψογη ισορροπία μεταξύ των μεταλλικών (βλέπε κιθάρες) και συμφωνικών στοιχείων, οι έξυπνες προσθήκες κλασικότροπων και folk θεμάτων στο έτσι κι αλλιώς λυρικό υπόβαθρο και ο ακόμη εμφανέστατος μεσογειακός/ιταλικός χαρακτήρας τους (όπως διακρίνεται τόσο μουσικά, όσο και στην προφορά κι εκφορά των στίχων από τον Fabio Lione) λειτουργούν μαζί ιδανικά, χαρίζοντας μας ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει στο symphonic/power ιδίωμα.

Rhapsody Of Fire - Dawn Of Victory

Dawn Of Victory
(LMP, 2000)

Είναι γεγονός αναντίρρητο πως η "Emerald Sword" περίοδος της μπάντας υπήρξε και η πλέον δημιουργική και αξιόλογη, με καθένα από τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν εντός αυτής να είναι κι ένας μικρή symphonic/power απόλαυση. Έτσι, βρισκόμενο καταμεσής αυτής της περιόδου, το "Dawn Of Victory" μοιάζει να δικαιολογεί τη θέση του εκεί σε βαθμό ολοκληρωτικό, καθώς παρουσιάζει καθάρεια την πεμπτουσία του Rhapsody ήχου, δίχως εκπτώσεις στο ύφος ή την ποιότητα. Άλλωστε, βρισκόμαστε στο έτος 2000, ουσιαστικά στο αποκορύφωμα του ευρωπαϊκού power metal ήχου εμπορικά και με το επίπεδο των κυκλοφοριών ακόμη να ικανοποιεί, διεκδικώντας ακόμη νέους ακροατές και δίχως να λοιδορείται (δικαίως ή αδίκως) από κοινό και κριτικούς. Έτσι, το "Dawn Of Victory" αποτελεί όντως μια ακόμη νίκη για την μπάντα, κρύβοντας εξαιρετικές συνθέσεις εντός του κι έχοντας ένα εντυπωσιακό, fantasy oriented εξώφυλλο ως ιδανικό «περιτύλιγμα».

 
Rhapsody Of Fire - Rain Of A Thousand Flames

Rain Of A Thousand Flames
(LMP, 2001)

Παρεμβαλλόμενο ανάμεσα στα "Dawn Of Victory" και "Power Of The Dragonflame", το "Rain Of A Thousand Flames" φάνταζε ως ένα εκτεταμένο EP την εποχή που πρωτοκυκλοφόρησε. Βέβαια, με 42 λεπτά διάρκεια κι εφτά ολοκαίνουργιες συνθέσεις που συνέχιζαν την "Emerald Sword" πλοκή, μάλλον κατέληξε να λογίζεται ως κανονική, full length κυκλοφορία της μπάντας, συνεχίζοντας τη συνεχώς ανοδική της πορεία μέχρι τότε. Μάλιστα, το τέταρτο πόνημα των Ιταλών μοιάζει να «προοικονομεί» τον ερχομό του "Power Of The Dragonflame", καθώς το ύφος του σχήματος έχει αποκτήσει αρκετές πιο «τραχιές» προεκτάσεις (βλέπε και τους όψιμους Manowar-ισμούς του Lione, που θα ενταθούν στην επόμενη δουλειά τους), με το φόρο τιμής στον Τσέχο συνθέτη Antonin Dvorak να είναι προφανής αλλά και απόλυτα εναρμονισμένος στις ανάγκες του δίσκου.

Rhapsody Of Fire - Symphony Of Enchanted Lands II - The Dark Secret

Symphony Of Enchanted Lands II - The Dark Secret
(Steamhammer, 2004)

Το τελευταίο άλμπουμ πριν την αλλαγή/μετατροπή του ονόματος των Rhapsody φαντάζει κι ένα από τα πιο μεγαλεπήβολα που έχουν δημιουργήσει ποτέ. Με την "Emerald Sword Saga" να δίνει τη θέση της στο άμεσο sequel της "Dark Secret Saga" και το άλμπουμ (όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του) να είναι η συνέχεια του κλασικού τους δεύτερου δίσκου, τα πάντα έμοιαζαν στη σωστή θέση για ακόμη ένα πομπώδες, εμφατικό power metal δίσκο στα γνωστά αγαπημένα πλαίσια του σχήματος. Κι όντως έτσι συνέβη, με το άλμπουμ να διεκδικεί τον τίτλο της πιο συμφωνικής/σινεματικής Rhapsody δουλειάς (με τις απαγγελίες του τεράστιου Christopher Lee να συμβάλλουν καίρια ως προς αυτό), την έμπνευση των Staropoli/Turilli να μην έχει στερέψει στο ελάχιστο ακόμη και τον Fabio Lione να τραγουδάει με την περίσσεια αυτοπεποίθηση ενός soon-to-be εδραιωμένου, καταξιωμένου ερμηνευτή του σκληρού ήχου.

Rhapsody Of Fire - The Frozen Tears Of Angels

The Frozen Tears Of Angels
(Nuclear Blast, 2010)

Απαλλαγμένοι, έπειτα από μια δύσκολη τετραετία, από το συμβόλαιο με τη Magic Circle Music, οι Rhapsody Of Fire θα επιχειρούσαν μια δυνατή επιστροφή στα δισκογραφικά δρώμενα, ώστε να αναπληρώσουν το χαμένο έδαφος τόσων χρόνων. Και, για του λόγου το αληθές και μιλώντας καθαρά μουσικά, θα τα καταφέρουν περίφημα στο "The Frozen Tears Of Angels", ένα από τα πλέον κιθαριστικά κι επιθετικά άλμπουμ ολόκληρης της καριέρας τους. Οι κιθάρες του βιρτουόζου Turilli είχαν βγει μπροστά, ο Lione είχε ακόμη ως πρώτη προτεραιότητα την μπάντα και το συμφωνικό στοιχείο, αν κι ελλατωμένο, έκανε την εμφάνιση του καίρια, κρατώντας τον Rhapsody χαρακτήρα ανεπηρέαστο. Έτσι, το πρώτο άλμπουμ των Ιταλών για τα '10s είναι και το τελευταίο πραγματικά που οφείλει να ακούσει κάποιος φίλος του είδους, διατηρώντας το ενδιαφέρον από τη αρχή μέχρι το τέλος του χωρίς πρόβλημα.

 
Rhapsody Of Fire - Triumph Or Agony

Triumph Or Agony
(Magic Circle Music, 2006)

Βλέποντας τα πράγματα πια από μια απόσταση, δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα «κολλητιλίκια» των Rhapsody με τους Manowar (και η μεταπήδηση τους στη νεοσύστατη Magic Circle Music δισκογραφική τους) δεν τους βγήκαν σε καλό. Σε μια συμφωνία που τους πήρε πολλά περισσότερα απ’ όσα τους προσέφερε και τους κράτησε πίσω σε μια περίοδο που το όνομα τους ήταν εδραιωμένο και συνέχιζε να ανέρχεται στις power metal συνειδήσεις, κάπου εδώ είναι που οι Rhapsody θα προσθέσουν την "Of Fire" κατάληξη στο όνομα τους, με το βλέμμα στραμμένο στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών (καθώς εκεί ήταν που υπήρξαν προβλήματα νομικής φύσεως με την εκμετάλλευση του ονόματος τους). Σε καθαρά μουσικό επίπεδο, βέβαια, τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, αφού το "Triumph Or Agony" περιέχει κάποιες σπουδαίες στιγμές στη μία ώρα της συνολικής του διάρκειας (όπως το επικών διαστάσεων "The Mystic Prophecy Of The Demonknight"), αν και, τελικά, βρίσκεται μισό σκαλί χαμηλότερα από όσα άλμπουμ της μπάντας είχαν προηγηθεί.

 
Rhapsody Of Fire - Dark Wings Of Steel

Dark Wings Of Steel
(AFM, 2013)

Με την ολοκλήρωση της "Dark Secret Saga" (η οποία είχε ξεκινήσει το 2004, με τα "Dark Secret" EP και το δεύτερο μέρος του "Symphony Of Enchanted Lands"), αλλά και της πλοκής των "Algalord Chronicles" επήλθε και η πρώτη σημαντική αποχώρηση από τις τάξεις της μπάντας. Ο Luca Turilli είχε αποφασίσει πως το πλήρωμα του χρόνου είχε έρθει, καθώς οι δημιουργικές διαφορές με τον Alex Staropoli είχαν ενταθεί, με αποτέλεσμα να συνεχίσει κατόπιν την πορεία του στο χώρο με τη δική του εκδοχή των Rhapsody (και, πλέον, με το Turilli/Lione Rhapsody project...). Έτσι, αναμενόμενα σχεδόν, τα πράγματα στις τάξεις των Rhapsody Of Fire δεν ήταν και τα καλύτερα δυνατά εκείνη την περίοδο, με το songwriting να είναι εμφανώς «πεσμένο» και (κατά τα λεγόμενα του Staropoli) περισσότερο minore στο "Dark Wings Of Steel". Μάλιστα, με τον Roberto De Micheli να «προβιβάζεται» σε πρώτο (και μοναδικό) κιθαρίστα και να καλείται να γεμίσει τα «μεγάλα παπούτσια» του Turilli, τα αδέρφια Holzwarth να ετοιμάζονται κι εκείνα να αποχωρήσουν, όπως, άλλωστε, και ο Fabio Lione, η 2013-2016 τετραετία δεν υπήρξε ιδεατή για την μπάντα, με την ανάγκη για ριζικές αλλαγές να έχει κάνει έντονη την εμφάνισή της.

 
Rhapsody Of Fire - Live: From Chaos To Eternity

Live: From Chaos To Eternity
(AFM, 2013)

Ηχογραφημένο κατά την ευρωπαϊκή περιοδεία της μπάντας για το "From Chaos To Eternity", το παρόν άλμπουμ αποτελεί ένα επαρκέστατο και αρκούντως χορταστικό συναυλιακό δείγμα για το τι εστί μια Rhapsody εμφάνιση. Επιλέγεται εδώ αντί των υπολοίπων διαθέσιμων ζωντανά ηχογραφημένων άλμπουμ του καταλόγου τους κυρίως λόγω πληρότητας σε ό,τι αφορά το παρουσιαζόμενο setlist, αλλά κι επειδή οι αντίστοιχες κυκλοφορίες (οι οποίες βγήκαν από τη Magic Circle Music στην πλειονότητα τους) φαντάζουν διεκπεραιωτικές ως προς τα όσα προσφέρουν.

A Compilation

Με μια καριέρα άνω των 20 χρόνων, μια συνεχιζόμενη Dungeons & Dragons θεματολογία και πάμπολλες συνθέσεις πομπώδους, ανατατικού συμφωνικού power metal, οι Rhapsody αποτελούν ακόμη μια μπάντα που μας δυσκόλεψε αρκετά στο να καταρτήσουμε μια ενδεικτική συλλογή των πεπραγμένων τους, την οποία και μπορείτε να βρείτε παρακάτω.

1. Warrior Of Ice (Legendary Tales)
2. Flames Of Revenge (Legendary Tales)
3. Land Of Immortals (Legendary Tales)
4. Emerald Sword (Symphony Of Enchanted Lands)
5. Wisdom Of The Kings (Symphony Of Enchanted Lands) 
6. Dawn Of Victory (Dawn Of Victory)
7. Holy Thunderforce (Dawn Of Victory)
8. Power Of The Dragonflame (Power Of The Dragonflame)
9. When Demons Awake (Power Of The Dragonflame)
10. Agony Is My Name (Power Of The Dragonflame)
11. Unholy Warcry (Symphony Of Enchanted Lands II – The Dark Secret)
12. Son Of Pain (Triumph Or Agony)
13. Sea Of Fate (The Frozen Tears Of Angels)
14. Reign Of Terror (The Frozen Tears Of Angels)
15. The Legend Goes On (The Eighth Mountain)

Rhapsody Of Fire "Best Of" Rocking.gr Setlist

  • SHARE
  • TWEET