«A Buyer's Guide»: Peter Steele

Οδηγός δισκογραφίας για έναν εκ των κορυφαίων μουσικών της gothic/doom σκηνής

Από τον Άλκη Κοροβέση, 12/04/2018 @ 12:25

Πέρασαν κιόλας οκτώ χρόνια από τo τελευταίο αστείο. Και ακόμα δεν έχει βγει ο Peter Steele να διαψεύσει τις φήμες, να πει πως ήταν ένα ακόμα μακάβριο σκηνικό που στήθηκε από τη μπάντα, όπως μας συνήθιζαν όλα αυτά τα χρόνια. Δυστυχώς, όμως, στις 14 Απριλίου του 2010 ο frontman των Type O Negative θα «την έκανε», έχοντας προλάβει, ωστόσο, στο ενδιάμεσο, να μας προσφέρει απλόχερα αρκετό υλικό, ικανό να κρατήσει αυτόν και την μπάντα στη μνήμη μας ως κορυφαίους μουσικούς της gothic/doom σκηνής.

Αρκετά ταλαιπωρημένος σε προσωπικό επίπεδο, ο Steele είχε από νωρίς μπλέξει με τα ναρκωτικά με αποτέλεσμα να έχει παρανοϊκά ξεσπάσματα και διπολικές διαταραχές, όπως το 2005 που για πρώτη φορά διαδόθηκε η φήμη ότι ήταν νεκρός όταν για αρκετές μέρες εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Με όπλο του το σαρκαστικό χιούμορ, που άγγιζε τα όρια του προσβλητικού, τα έβαλε με τον καθωσπρεπισμό αλλά και με το θεό και τη θρησκεία σε όλη την μουσική του πορεία, μόλις όμως ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο ασπάστηκε τον καθολικισμό.

Μουσικά, ξεκίνησε να παίζει heavy metal με τους Fallout το 1979 και μετά τη διάλυσή τους, δημιούργησε τους Carnivore. Με αυτούς κινήθηκε σε πιο thrash αλλά και crossover μονοπάτια, κυκλοφόρησε δύο δίσκους και εντέλει ακολούθησαν την τύχη των Fallout. Και κάπως έτσι οι Peter Steele, Josh Silver, Kenny Hickey και Sal Abruscato, τέσσερις παιδικοί φίλοι, βρέθηκαν σε μια μπάντα να ψάχνουν όνομα, που οι φήμες θέλουν να προκύπτει μέσω μιας διαφήμισης για αιμοδοσία. Ο Abruscato έμεινε μέχρι το '94 οπότε και ενσωματώθηκε στους Life Of Agony, ενώ τη θέση του στα live των Type O Negative κατέλαβε ο Johnny Kelly - καθότι στους δίσκους χρησιμοποιούσαν drum machine από το "October Rust" μέχρι και το "Life Is Killing Me".

Μέσω των Carnivore και κυρίως των Type O Negative και με κύριες επιρροές τους Beatles και τους Black Sabbath, δημιούργησαν ένα δικό τους ρεύμα, το οποίο με τη σειρά του ώθησε αρκετές μπάντες να το ακολουθήσουν. Η χαρακτηριστική μπάσα φωνή του, το παρεξηγήσιμο χιούμορ των στίχων τους, οι χαμηλοκουρδισμένες κιθάρες, τα κυρίαρχα πλήκτρα αλλά και η έντονα ερωτική θεματολογία τους είναι στοιχεία που θα μείνουν στην ιστορία μέσω της 20ετούς - και βάλε - δισκογραφίας τους. Με αφορμή τη συμπλήρωση οκτώ χρόνων απουσίας του Peter Steele αλλά και την επαναδραστηριοποίηση των A Pale Horse Named Death (με τους Abruscato και Kelly στις τάξεις τους), ας δούμε τις καλύτερες στιγμές του μέσα από τη δισκογραφία των Type O Negative και των Carnivore.

 
October Rust

October Rust
(Roadrunner, 1996)

Ο πρώτος δίσκος με τον Johnny Kelly πίσω από τα τύμπανα και εμφανώς πιο gothic από οτιδήποτε έχουν κάνει μέχρι στιγμής. Οι ταχύτητες πέφτουν αισθητά, τα φωνητικά γίνονται πιο μελωδικά και τα κομμάτια πιο αγαπησιάρικα - με έναν Type O Negative τρόπο. Δίσκος με κομμάτια όπως τα "Love You To Death", "Be My Druidess", "Die With Me", "Burnt Flowers Fallen" και "Wolf Moon" δύσκολα να μην ανήκει στους καλύτερους της δισκογραφίας των Drab Four, ενώ περιέχει και το διόλου ευκαταφρόνητο χιτάκι "My Girlfriend's Girlfriend" - παράταιρο, ωστόσο, με το ύφος των υπόλοιπων κομματιών του άλμπουμ. O δίσκος απογειώνεται με την υπέροχη διασκευή του "Cinnamon Girl", ενώ ένα από τα trivia είναι η χρήση του κομματιού "Haunted" στην ταινία "Blair Witch Project" και η διασκευή (από την πλευρά του Εωσφόρου όμως) του "Black Sabbath" στην special edition.

Dead Again

Dead Again
(SPV, 2007)

Το κύκνειο άσμα των Type O Negative και ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς δίσκους της μπάντας είναι το "Dead Again". Περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που καθόρισαν τον ήχο της μπάντας αυτά τα 21 χρόνια. Ξεκινάει με ένα δυναμικό, γρήγορο κομμάτι, το ομώνυμο, αλλά η συνέχεια είναι αυτή που απογειώνει τον δίσκο. Από τα προσωπικά αγαπημένα τα "She Burned Me Down" - sequel του "Set Me On Fire" ίσως (;), το βγαλμένο από το "October Rust", "September Sun" και τα πιο δυνατά "The Profits Of Doom" και "Halloween In Heaven", αφιερωμένο σε νεκρούς μουσικούς όπως οι Dimebag Darrell, Jimi Hendrix, John Lennon, αλλά και ο Jim Morrison. Η δυναμική του δίσκου έδειχνε ότι οι Type O Negative βρίσκονταν σε μια πολύ δημιουργική φάση της καριέρας τους και η συνέχεια φάνταζε εξαιρετική. Τελικά, μας αποχαιρέτησαν με έναν εξαιρετικό δίσκο, αρκετά διαφορετικό από τον έταιρο της κατηγορίας, αλλά εξίσου σημαντικό.

 

Bloody Kisses

Bloody Kisses
(Roadrunner, 1993)

Και μόνο για τα "Black No.1" και "Christian Woman" που ουσιαστικά ξεκινάει ο δίσκος, το gothic metal χρωστάει πολλά σε αυτνή την μπάντα και τον δίσκο. Εντελώς πιασάρικες συνθέσεις και τεράστια επιτυχία για τους Type O Negative το ότι κατάφεραν να γράψουν 9λεπτα και 11λεπτα "pop" κομμάτια. Η κύρια θεματολογία του δίσκου αφορά ξεκάθαρα τη σεξουαλική συνεύρεση. Τα Carnivore κατάλοιπα κάνουν την εμφάνισή τους στο "Kill All The White People" που μαζί με το - σαφώς πιο μελωδικό - "We Hate Everyone" εκφράζουν την πιο εφηβική πλευρά της μπάντας. Τα δυο αυτά κομμάτια είναι και μια απάντηση στις κατηγορίες περί ρατσιστικής ιδεολογίας της πρώην μπάντας του Steele (Carnivore). Η εισαγωγή του "Set Me On Fire" είναι ένας φόρος τιμής στο "Light My Fire", ενώ η παρωδία του "Summer Breeze" των Seals & Crofts δούλεψε καλύτερα ίσως από ότι περίμεναν και οι ίδιοι με αποτέλεσμα να μπλέξουν νομικά με τους δημιουργούς. Το κλείσιμο του δίσκου είναι επίσης εξαιρετικό με τα "Blood And Fire" και "Can’t Lose You", όπου γίνεται εκτεταμένη χρήση ξένων - μέχρι τώρα στη μουσική των Type O Negative - οργάνων, όπως το sitar. Πραγματικά, δυσκολεύομαι να φανταστώ πως θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει το "October Rust" χωρίς να έχει προηγηθεί το "Bloody Kisses", ένας από τους σημαντικότερους δίσκους της καριέρας των Type O Negative.

World Coming Down​

World Coming Down​
(Roadrunner, 1999)

Ο συγκεκριμένος δίσκος ήταν ο πρώτος που «έζησα» σα νέα κυκλοφορία των Type O Negative και ο πρώτος από τη δισκογραφία τους που απέκτησα. Και ομολογώ ότι στις πρώτες ακροάσεις - το μακρινό '99 που δεν είχα ακούσει νότα πριν αγοράσω το δίσκο, ζορίστηκα. Περίμενα πιο εύκολα ακούσματα τύπου "October Rust" και "Bloody Kisses". Ωστόσο, με τον καιρό εκτίμησα το πολύτιμο περιεχόμενο του "World Coming Down" με αποτέλεσμα να γίνει από τα αγαπημένα μου. Ο πεσιμισμός είναι διάχυτος και σε αυτόν τον δίσκο και η goth-ίλα των προηγούμενων δίσκων έχει αμβλυνθεί, δίνοντας θέση στον πιο doom χαρακτήρα της μπάντας. Παρόλα τα 70 λεπτά του δίσκου η μεγάλη του συνοχή είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του, αφού αν εξαιρέσεις τα εμβόλιμα tracks τύπου "Liver", "Sinus", "Lung" δεν θα παρατηρήσεις αυξομειώσεις σε ταχύτητες και έντονες αλλαγές στο στύλ. Από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου τα "Everyting Dies" και "Everyone I Love Is Dead", αλλά και το medley των Beatles "Day Tripper" (περιλαμβάνει τα "Day Tripper", "If I Needed Someone" και "She's So Heavy").

 
Carnivore - Retaliation

Carnivore - Retaliation
(Roadrunner, 1987)

Το "Retaliation" ξεκινάει εντελώς αντισυμβατικά, με το "Jack Daniel's And Pizza", και τον Steele να λέγεται ότι έχοντας καταναλώσει pizza και ένα (μπουκάλι;) Jack ξερνάει αφού έχει πατήσει το rec. Οι Carnivore αποφασίζουν να γίνουν crossover μπάντα, μετά το αρχικό thrash ξεκίνημα, και διαφωνώντας με αυτήν την κατεύθυνση ο Alexander αποχωρεί, τη θέση του οποίου στην κιθάρα καταλαμβάνει ο Piovanetti. Ο δεύτερος - και τελευταίος - δίσκος των Carnivore είναι πιο πολύπλευρος και πιο μελωδικός από το ντεμπούτο, ενώ έχει σημεία που φέρνουν σε Type O Negative, όπως το "Race War", ενώ συνεχίζουν να προκαλούν με στίχους και τίτλους όπως "Jesus Hitler". Το 2005 το "Retaliation" κατέλαβε την διόλου άσχημη 316η θέση στα "500 Καλύτερα Rock & Metal Άλμπουμ Όλων Των Εποχών" σύμφωνα με το περιοδικό Rock Hard.

Slow, Deep And Hard

Slow, Deep And Hard
(Roadrunner, 1991)

Πρώτη απόπειρα από τους μάστορες του μακάβριου χιούμορ, με το νέο όνομα, Type O Negative. Επιθετικό και αρκετό άγουρο, τουλάχιστον σε σχέση με αυτά που ακολούθησαν. Με το καλημέρα καταφέρνουν να μπάσουν στο μυαλό μας αυτό που θέλουν να περάσουν μέσω των χαμηλών συχνοτήτων τους. Οι μέρες του thrash πανηγυριού είναι παρελθόν και πλέον εστιάζουν στην ατμόσφαιρα και την μελωδία. Βασικό, βασικότατο στοιχείο των κομματιών τους είναι η ιστορία, είτε πρόκειται για  προσωπικές εμπειρίες, είτε σε αυτές μπλέκονται φανταστικά γεγονότα, σχεδόν αποκλειστικά γύρω από μια γυναικεία φιγούρα, το αποτέλεσμα είναι βέβαιο και δεν είναι άλλο από μια ακόμα απογοήτευση. Ιδού και η μούσα των Steele, Silver, Hickey και Abruscato.

 

Life Is Killing Me

Life Is Killing Me
(Roadrunner, 2003)

Οι ταχύτητες ανεβαίνουν και πάλι μετά το υπέροχο αλλά σχεδόν καταθλιπτικό "World Coming Down". Με πιο up-tempo και μικρότερες σε διάρκεια συνθέσεις το "Life Is Killing Me" έχει τον τρόπο του να ξεχωρίζει στην δισκογραφία των Type O Negative ως ίσως ο μόνος δίσκος που βγάζει μια αισιοδοξία - ερχόμενος σε έντονη αντίθεση με τον προκάτοχό του και το όλο στυλ της μπάντας. Και να φανταστεί κανείς ότι ο αρχικός τίτλος του ήταν "The Dream Is Dead", αλλά αλλάχθηκε γιατί θεωρήθηκε ότι ο κόσμος θα νομίζει πως είναι έμμεση αναφορά στο τέλος της μπάντας.  Ήταν - ευτυχώς - ο τελευταίος δίσκος στον οποίο χρησιμοποιήθηκαν προγραμματισμένα drums μετά το "October Rust" και το "World Coming Down".

 

 
The Origin Of The Feces​

The Origin Of The Feces​
(Roadrunner, 1992)

Ο μύθος θέλει τη μπάντα να έχει υπογράψει για έναν live δίσκο, τον οποίο αδυνατεί/αδιαφορεί να κυκλοφορήσει. Αντ’ αυτού δίνει έναν "live" χαρακτήρα στο studio, με φωνές, ψεύτικο κοινό, μέχρι και διακοπή λόγω προειδοποίησης για βόμβα, καθώς ηχογραφεί το "Origin Of The Feces". Στο αρχικό εξώφυλλο του οποίου απεικονίζεται η έτερη απόληξη του λαρυγγιού του Steele. Ορισμένα από τα κομμάτια του δίσκου θα τα βρούμε και στο "Slow, Deep And Hard" με αλλαγμένο τίτλο, ενώ εδώ έχουμε και τις διασκευές στα "Hey Joe" προσαρμοσμένο στον δίμετρο frontman και στο χιλιοδιασκευασμένο "Paranoid". Ο δίσκος έχει αρκετά στοιχεία από τους Carnivore, αλλά πλέον η κατεύθυνση είναι σαφώς πιο gothic και λιγότερο thrash. Τα πλήκτρα του Silver είναι έντονα και οι ρυθμοί ανεβοκατεβαίνουν, ενώ το μπάσο του Steele και η χροιά του δίνουν το στίγμα της μπάντας για τα επόμενα χρόνια. Ο δίσκος αυτός δεν συστήνεται παρά μόνο για το κάτι παραπάνω.

 
Carnivore - Carnivore

Carnivore - Carnivore
(Roadrunner, 1985)

Μετά την διάλυση των Fallout οι Steele, Alexander, και Beateaux επηρεασμένοι από το US heavy metal αλλά και το thrash metal, αποφάσισαν να φτιάξουν τους Carnivore. Με αρκετά μηδενιστική θεματολογία και σαρκαστικό στίχο οι Carnivore έφτιαξαν ένα δυνατό ντεμπούτο, το οποίο μάλιστα φιγουράρει στη λίστα του Revolver με τα 14 thrash metal άλμπουμ που πρέπει να έχεις στη δισκοθήκη σου. Το ήρεμο πέρασμα στα μισά του "Male Supremacy" είναι κάτι που παραπέμπει ευθέως σε αυτό που μερικά χρόνια αργότερα θα πάρει σάρκα και οστά υπό το όνομα των Type O Negative. Πέρα από αυτό, ο δίσκος εστιάζει στις αντιθέσεις, αν και αρκετά τραχύς και μακριά από το gothic και αγαπήθηκε ακόμα και από φίλους των Type O, ακόμα και αρκετά χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

 

 
Symphony For The Devil

Symphony For The Devil
(Steamhammer, 2006)

Αντλώντας έμπνευση για ακόμα μια φορά από μια μεγάλη ροκ μπάντα, οι Type O Negative κυκλοφορούν το δεύτερο live DVD τους με τίτλο "Symphony For The Devil". Αυτό περιέχει την εμφάνισή τους στο Bizarre Festival στην Κολονία το 1999, καθώς και αρκετό ανέκδοτο υλικό που δίνει μια καλή ενδόμυχη ματιά στο εσωτερικό της μπάντας. Επίσης το DVD συνοδεύεται από μια συλλογή με διασκευές σε κομμάτια του Carlos Santana με το μοναδικό τρόπο των Type O Negative. Ήταν η τελευταία επίσημη - από πλευράς μπάντας - καταγραφή συναυλίας και αρχειακού υλικού, οπότε έχει μια ιδιαίτερη αξία για τους φίλους του σχήματος.

A Compilation

Όταν μια μπάντα βγάζει κομμάτια με μέσο όρο τα 7,5 λεπτά είναι δύσκολο να καταφέρεις να χωρέσεις όσα θα ήθελες σε μια συλλογή με τα πιο αντιπροσωπευτικά της σε 80 λεπτά. Με το ζόρι, λοιπόν, τρύπωσα 14 από τις καλύτερες συνθέσεις της δισκογραφίας τους.

1. Burnt Flowers Fallen (October Rust) 6:09
2. My Girlfriend's Girlfriend (October Rust) 3:46
3. Love You To Death (Edit) (October Rust) 4:47
4. In Praise Of Bacchus (October Rust) 7:36
5. Wolf Moon (October Rust) 6:37
6. Everything Dies (World Coming Down) 7:43
7. Everyone I Love Is Dead (Edit) (World Coming Down) 4:39
8. Anesthesia (Life Is Killing Me) 6:41
9. She Burned Me Down(Dead Again) 7:54
10. September Sun (Single Version) (Dead Again) 4:35
11. Halloween In Heaven (Dead Again) 4:50
12. Christian Woman (Edit) (Bloody Kisses) 4:33
13. Black No1 (Edit) (Bloody Kisses) 4:44
14. Can't Lose You (Bloody Kisses) 6:06
  • SHARE
  • TWEET