«A Buyer's Guide»: Threshold

Οδηγός δισκογραφίας για την πιο αξιόπιστη βρετανική progressive metal μπάντα

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 02/11/2017 @ 12:12

Τους βρετανούς Threshold μπορείς να τους χαρακτηρίσεις με δυο και μόνο λέξεις: σταθερή αξία. Ιδρύθηκαν κάπου στον Νότο της Αγγλίας το 1988 από τον μπασίστα (και τότε τραγουδιστή) Jon Jeary, αλλά στην πραγματικότητα ήταν η έλευση των Karl Groom και Nick Midson το 1992 και εν συνεχεία του πληκτρά Richard West το 1993 που τους κατέστησαν «κανονικό» συγκρότημα.

Threshold

Οι Groom και West παραμένουν ως και σήμερα «αφεντικά» και βασικοί συνθέτες, αλλά κατά τα άλλα η μπάντα είδε αρκετό κόσμο να πηγαίνει και να έρχεται ως και σήμερα.

Όσον αφορά στους μουσικούς, ο μπασίστας Jon Jeary έμεινε στις τάξεις τις μπάντας ως το 2003, συμμετέχοντας σε έξι στούντιο άλμπουμ, ενώ ο κιθαρίστας Nick Midson έμεινε ως το 2006 συμμετέχοντας σε ένα παραπάνω άλμπουμ. Πάντως, το rhythm section τους μπορεί να θεωρηθεί αρκετά σταθερά πλέον, καθώς ο Johanne James στα drums είναι από το 2000 κι ο μπασίστας Steve Anderson από το 2003.

Threshold

Σχετικά με τους τραγουδιστές, το θέμα είναι λίγο πιο... μπερδεμένο. Ο αρχικός τραγουδιστής της μπάντας δεν ήταν άλλος από τον -πολύ γνωστό στους prog κύκλους- Damian Wilson, ο οποίος έχει τραγουδήσει αρχικά στο πρώτο ("Wounded Land" - 1993) και στο τρίτο ("Extinct Instinct" - 1995) άλμπουμ της μπάντας για να επιστρέψει για δεύτερη φορά, σχεδόν δεκαπέντε χρόνια μετά, και τραγουδώντας σε δυο στούντιο δουλειές, το "March Of Progress" (2012) και το "For The Journey" (2014), πριν πάλι αποχωρήσει εκ νέου μυστηριωδώς το 2017...

Ο δεύτερος τραγουδιστής της μπάντας, Glynn Morgan, εμφανίστηκε μόνο στο δεύτερο στούντιο άλμπουμ της, "Psychedelicatessen" (1994), το οποίο θεωρείται και από τα κορυφαία δημιουργήματα της, για να επιστρέψει είκοσι τρία ολόκληρα χρόνια μετά, με το καταπληκτικό, φετινό "Legends Of The Shires" (2017).

Ενδιάμεσα, ήταν ο Andrew “Mac” McDermott, ο οποίος υπήρξε ο frontman του συγκροτήματος για δέκα συναπτά χρόνια (1998-2007), κυκλοφορώντας πέντε στούντιο άλμπουμ μαζί του και εν μέρει ταυτίζοντας την ιδιαίτερη φωνή του με τις μουσικές του. Δυστυχώς προδόθηκε από το συκώτι του το 2011, αφήνοντας τον μάταιο τούτο κόσμο.

Threshold

Πάντως, εν αντιθέσει με τα συνήθη δραματοποιημένα διαζύγια, οι Threshold αντιμετωπίζουν όλα τα μέλη, πρώην και νυν, ως μια διευρυμένη οικογένεια και παρά τις φαινομενικά πολλές αλλαγές έχουν έναν σταθερό πυρήνα μουσικών που είναι στις τάξεις τους. Σε κάθε περίπτωση τα ηνία τα έχουν οι Groom και West.

Αν κάτι εντυπωσιάζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι η συνθετική σταθερότητα της μπάντας, που μετά από έντεκα στούντιο δουλειές μπορεί να υπερηφανεύεται ότι δεν έχει ούτε μια μέτρια. Επίσης, η πολύ προσεγμένη δουλειά στους στίχους που χαρακτηρίζει όλες τις δουλειές τους οφείλει να αναφερθεί, καθώς και το ότι ο Karl Groom είναι ιδιοκτήτης των Thin Ice Studios, έχοντας διατελέσει παραγωγός σε πολλές σύγχρονες μπάντες που έκαναν επιτυχία.

Threshold

Οι Βρετανοί progressive metallers έχουν αποδείξει πως η ποιότητα των δουλειών τους δεν επηρεάζεται από αλλαγές και μετά από 25 χρόνια δείχνουν το ίδιο ακμαίοι, συνεχίζοντας να κυκλοφορούν εξαιρετικές δουλειές.

 
Threshold Hypothetical

Hypothetical
(Inside Out, 2001)

Στο δεύτερο άλμπουμ τους με τον Mac και πρώτο για την Inside Out, οι Threshold πέτυχαν την τέλεια ισορροπία μεταξύ των metal στοιχείων πρώτης περιόδου και των πιο τεχνοκρατικών που χαρακτηρίζουν την δεύτερη. Κυρίως, όμως, αρίστευσαν συνθετικά, σχεδόν ορίζοντας πως πρέπει να παίζεται το εστιασμένο στις μελωδίες progressive metal. Η τριάδα των "Sheltering Sky", "Oceanbound" και "Long Way Home" αποδεικνύει του λόγου το αληθές, αν και κάθε σύνθεση από το AORίζον "Keep My Head" ως τα δεκάλεπτα "The Ravages Of Time" και "Narcissus" έχει κάτι το ξεχωριστό, ενώ ο Mac δίνει τις πιο αξιομνημόνευτες ερμηνείες της καριέρας του. Απλά κι όμορφα, ένα από τα καλύτερα progressive metal άλμπουμ, στην ιστορία του ιδιώματος.

Threshold March Of Progress

March Of Progress
(Nuclear Blast, 2012?)

Όταν ο τραγουδιστής της μπάντας, Andrew "Mac" McDermott, εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο είχαν περάσει ήδη τέσσερα χρόνια που είχε αποχωρήσει από τις τάξεις της, και την θέση του είχε ήδη πάρει ο «παλιόφιλος» Damian Wilson (Ayreon, Star One, Headspace), ο οποίος ήταν ο τραγουδιστής στο πρώτο και στο τρίτο άλμπουμ της μπάντας. Στο μεσοδιάστημα, για το "March Of Progress" οι Groom/West κατάφεραν να μαζέψουν μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που συνέθεσαν ποτέ, ωθώντας τον Wilson να δώσει μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες τις καριέρας του και δημιούργησαν ένα άψογο από όλες τις απόψεις άλμπουμ. Φρέσκο ηχητικά, και εμπνευσμένο συνθετικά, παρά τα γεγονός ότι κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα, κερδίζει άξια το τεστ του χρόνου και μια θέση στις καλύτερες κυκλοφορίες της μπάντας.

 

Threshold Psychedelicatessen

Psychedelicatessen?
(GEP, 1994)

Στο πρώτο τους άλμπουμ που θα μπορούσε να πει κάποιος πως ο ήχος των Threshold έκλινε περισσότερο προς το παραδοσιακό, παρά προς το progressive metal. Το "Psychedelicatessen" - παρόλο που παρέμεινε κάπως πρωτόλειο ηχητικά - έστρεψε την ζυγαριά περισσότερο προς την progressive πλευρά και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά progressive metal άλμπουμ της δεκαετίας του '90. Τα πλήκτρα του West αποκτούν μεγαλύτερο ρόλο, ενώ ο Glynn Morgan - στην μοναδική ως το 2017 - παρουσία του όχι μόνο αφήνει το στίγμα με της ερμηνείες του, αλλά προσέφερε συνθετικά και το πρώτο hit (λέμε τώρα) της μπάντας. Το "Innocent" άνοιξε τον δρόμο για μια σειρά από καταπληκτικές power ballads που ως και σήμερα χαρακτηρίζουν την μπάντα. Το άλμπουμ έχει και heavy τραγούδια όπως το "Sunseeker" και περιπετειώδη έπη σαν το "Into The Light" και ακουστικές στιγμές όπως το "Under The Sun" και για πολλούς αποτελεί την κορυφή στη δισκογραφία των Βρετανών.

Threshold Legends Of The Shires

Legends Of The Shires
(Nuclear Blast, 2017)

Παρόλο που το "Legends Of The Shires" μετράει μόλις δυο μήνες ζωής, είμαι πεπεισμένος για την μεγάλη αξία του. Σηματοδοτεί την επιστροφή του Glynn Morgan πίσω από το μικρόφωνο μετά από 23 χρόνια και είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια άλμπουμ των Threshold, όντας το πρώτο διπλό (και μάλιστα concept) άλμπουμ που κυκλοφορούν. Απολαυστικό σε κάθε επίπεδό του, το "Legends Of The Shires" είναι γεμάτο καταπληκτικά τραγούδια, είτε μιλάμε για τις πιο άμεσες στιγμές του "Small Dark Lines", είτε για 10λεπτα έπη ("Lost In Translation"), είτε για ευφάνταστες prog συνθέσεις ("Stars And Satellites"), είτε για μπαλάντες ("State Of Independence"). Οι μελετημένοι στίχοι του Richard West αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα ενός σπουδαίου άλμπουμ, που εξαφάνισε τους κραδασμούς της ξαφνικής αποχώρησης του Damian Wilson και κατά την άποψή μου θα μπορούσε άνετα να καταλάβει ήδη θέση και στην τοπ κατηγορία της δισκογραφίας τους.

 
Threshold Critical Mass

Critical Mass
(Inside Out, 2002?)

Με φόρα από το υπέροχο "Hypothetical", οι Threshold με το "Critical Mass" γράφουν ένα ακόμα άλμπουμ γεμάτο εξαιρετικά τραγούδια, πηγαίνοντας παράλληλα ένα βήμα πιο μπροστά τον τεχνοκρατικό ήχο τους και παρουσιάζοντας την ως τότε καλύτερη παραγωγή τους (υπό τεχνικούς όρους). Οι μισές συνθέσεις προέρχονται από το δίδυμο των Karl Groom/John Jeary και οι άλλες μισές δια χειρός Richard West και προσωπικά δηλώνω περισσότερο οπαδός των συνθέσεων του δεύτερου. Και πως θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά, όταν σε αυτές περιλαμβάνονται τραγούδια όπως το υπέροχο "Falling Away", το "Echoes Of Life" και η μπαλάντα "Avalon". Όχι πως το 13λεπτο ομώνυμο τραγούδι που έγραψαν οι δυο πρώτοι υστερεί, αλλά λέμε τώρα...

 

Threshold Subsurface

Subsurface
(Inside Out, 2004?)

Στο έβδομο στούντιο άλμπουμ τους και τρίτο υπό την στέγη της Inside Out, οι Threshold ήταν πλέον ένα καταξιωμένο όνομα, που είχε αποδείξει πως αποτελεί μια αξιόπιστη δύναμη στον χώρο του progressive metal. Με ακόμα πιο βελτιωμένη παραγωγή και ακόμα μεγαλύτερη συνθετική συνοχή, στο "Subsurface" παρουσίασαν μερικά τραγούδια, όπως το "Mission Profile" και το "Ground Control", που ως και σήμερα θεωρούνται από τα καλύτερά τους, αλλά και συνθέσεις σαν το "Stop Dead" και το "The Art Of Reason" που επιβεβαίωναν το ότι ξέρουν να ελίσσονται και να εξελίσσονται συνθετικά. Η αποδοχή που είχε το εν λόγω άλμπουμ πιθανότατα συνετέλεσε στο να κλείσει  ο κύκλος τους στην Inside Out για να μετακομίσουν στα πιο μεγάλα σαλόνια της Nuclear Blast.

 

Threshold Dead Reckoning

Dead Reckoning?
(Nuclear Blast, 2007)

Το πρώτο άλμπουμ των Βρετανών υπό την σκέπη της Nuclear Blast στέφθηκε από επιτυχία για δυο κυρίως λόγους: το "Slipstream" και το "Pilot In The Sky Of Dreams". Όχι πως δεν έχει κι άλλα καλά τραγούδια (βλέπε "This Is Your Life", "Safe To Fly") αλλά τα δυο εν λόγω τραγούδια έχουν αυτό το κάτι παραπάνω που μπορεί να προσελκύσει νέο κόσμο όταν τα ακούσει. Σε συνδυασμό με το ότι η νέα τους εταιρεία φρόντισε να λάβουν την απαραίτητη δημοσιότητα, εν τέλει το "Dead Reckoning" ίσως και να αποτέλεσε το άλμπουμ που τους έκανε γνωστούς σε ένα ευρύτερο κοινό, κάτι που ήδη άξιζαν ούτως ή άλλως. Ένα συνολικά πολύ καλό άλμπουμ, που ως bonus track αξίζει να σημειωθεί πως είχε μια διασκευή στο "Supermassive Black Hole" των Muse, ενδεικτική του πως αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα οι Βρετανοί.

 

 
Threshold Wounded Land

Wounded Land
(GEP, 1993)

Εμπνευσμένο στιχουργικά από το ομότιτλο μυθιστόρημα του Stephen R. Donaldson, το "Wounded Land" μοιάζει με μουσικό κειμήλιο μιας άλλης εποχής, σαν μια μίξη βρετανικού prog rock με κάτι από bay area στα riff του (οι Threshold ως μπάντα διασκευών τιμούσαν τους Testament). Ο ήχος έχει κάτι από 80s που ακούγεται περισσότερο νοσταλγικό παρά παρωχημένο, ενώ εξαρχής ξεχωρίζει η έκταση αλλά και η ζεστασιά της φωνής του Wilson. Το "Paradox" παραμένει εκ των αγαπημένων τραγουδιών των οπαδών της μπάντας, το ανατολίτικο "Day Of Dearth" έχει μια κρυφή δύναμη και τα δεκάλεπτα "Sanity’s End" και "Surface To Air" έχουν ποιοτικά στοιχεία που αποκαλύπτονται με τις ακροάσεις. Μπορεί να ηχητικά να μοιάζει λίγο outdated πλέον, αλλά αποτέλεσε ένα δυναμικό ξεκίνημα, που δημιούργησε ένα θόρυβο γύρω από το όνομά των Threshold και θα έχει πάντα μια ιδιαίτερη αξία, τόσο για την ίδια την μπάντα, όσο και για τους οπαδούς της.

 
Threshold Extinct Instinct

Extinct Instinct
(GEP, 1997)

Ίσως το γεγονός πως στο τρίτο τους άλμπουμ έπρεπε να προχωρήσουν σε δεύτερη αλλαγή τραγουδιστή - ακόμα κι αν αυτή σήμαινε την επιστροφή του πάντα εξαιρετικού Damian Wilson - να στοίχησε στην μπάντα, καθώς το "Extinct Instinct" δεν φάνηκε να μπορεί να συνεχίσει το momentum που έχτισε το "Psychedelicatessen". Παρ' όλα αυτά, μόνο ως κακό ή μέτριο άλμπουμ δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, περιλαμβάνοντας τραγούδια σαν το πιασάρικο "Virtual Isolation", το περιπετειώδες "Part Of The Chaos" και το πανέμορφο, ακουστικό "Clear". Μπορεί (μαζί με το "Clone") να είναι λιγότερο εντυπωσιακό από τα άλμπουμ που προηγήθηκαν και ακολούθησαν, αλλά δεν υπάρχει καμία έκπτωση στα καλά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους Threshold. Το ότι επιλέγεται ως το «λιγότερο καλό» θα πρέπει να είναι ενδεικτικό της ποιότητας που χαρακτηρίζει την δισκογραφία των Βρετανών και σε καμία περίπτωση αποτρεπτικός παράγοντας για να ασχοληθεί κανείς μαζί του.

 

 
Threshold Critical Energy

Critical Energy
(Inside Out, 2004)

Το "Critical Energy" απαθανατίζει μια συναυλία της μπάντας στο πλαίσιο της περιοδείας για το "Critical Mass", στην Ολλανδία και βρίσκει την μπάντα σε πολύ καλή φόρμα, να αποδίδει τραγούδια από όλα τα έξι πρώτα άλμπουμ της. Επιλέγεται έναντι του πρόσφατου "European Journey", κυρίως λόγω του DVD που το συνοδεύει, αλλά και λόγω του ότι αποτελεί το μοναδικό «ζωντανό» τεκμήριο του πόσο καλός frontman ήταν ο Mac. Δεν πρόκειται για κάποιου είδους υπερπαραγωγή, αλλά αποτυπώνει ακριβώς αυτό που ήταν και είναι οι Threshold: μια πολύ καλή μπάντα επί σκηνής, την οποία απαρτίζουν εξαιρετικοί και χαμηλών τόνων μουσικοί. Επίσης, στα συν το φανταστικό packaging (σαν βιβλίο) που εκείνη την εποχή είχε η Inside Out στις ειδικές εκδόσεις των limited edition DVD/CD που κυκλοφορούσε. Για όσους τα πρόλαβαν.

A Compilation

Το γεγονός πως οι Threshold έχουν πολλά, καλά μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια καθιστά αρκετά δύσκολο να χωρέσουν όσα πρέπει σε 80 λεπτά, οπότε η παρακάτω συλλογή είναι μια μίξη τραγουδιών που πρέπει να ακούσει κάποιος και προσωπικών αγαπημένων, προσπαθώντας να καλυφθεί ει δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφίας τους.

1. Paradox ("Wounded Land") - 7:15
2. Innocent ("Psychedelicatessen") - 4:43
3. Sheltering Sky ("Hypothetical") - 5:35
4. Long Way Home ("Hypothetical") - 6:01
5. Falling Away ("Critical Mass") - 6:53
6. Mission Profile ("Subsurface") - 8:19
7. Slipstream ("Dead Reckoning") - 4:54
8. Pilot In The Sky Of Dreams ("Dead Reckoning") - 9:46
9. Ashes ("March Of Progress") - 6:51
10. Staring At The Sun ("March Of Progress") - 4:25
11. The Mystery Show ("For The Journey") - 5:37
12. Stars and Satellites ("Legends Of The Shires") - 7:21

  • SHARE
  • TWEET