«7»: Οι πολιτικοί που θα ψηφίζαμε

Εκλογική η περίοδος, και η cine-ομάδα του Rocking.gr αγνόησε γκάλοπ και exit polls και αποφάσισε να ψηφίσει τους δικούς της αγαπημένους πολιτικούς ήρωες, πέρα από κόμματα και παρατάξεις. Έτσι διαλέξαμε επτά, που μας έμειναν αξιομνημόνευτοι, για την ανδρεία τους, την μοχθηρότητα, το χιούμορ τους αλλά και την βλακεία τους. Εσάς ποιος είναι ο αγαπημένος σας κινηματογραφικός πολιτικός;

---

1. Ανδρέας Μαυρογιαλούρος - "Υπάρχει Kαι Φιλότιμο" (Λάμπρος Κωνσταντάρας) 1965



Video

«Οι γυναίκες και οι πολιτικοί πρέπει να προσέχουν τις περιφέρειές τους.» - Ανδρέας Μαυρογιαλούρος

Η πάντα επίκαιρη και διαχρονική ταινία του 1965, "Υπάρχει Και Φιλότιμο", δεν υπάρχει περίπτωση να μην παίξει στην τηλεόραση κάθε φορά που έρχονται εκλογές είτε είναι δημοτικές είτε είναι βουλευτικές. Πρωταγωνιστής είναι ο πολιτικός τρίτης γενιάς (σας θυμίζει κάτι;) Ανδρέας Μαυρογιαλούρος ο οποίος τυφλωμένος από την ματαιοδοξία του περιμένοντας να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας ως ευεργέτης και κατευθυνόμενος από τους αυλικούς του, οι οποίοι τον χρησιμοποιούν σαν μαριονέτα για να υπηρετεί τα οικονομικά τους συμφέροντα έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια. Ότι ήταν μόνο υποσχέσεις και τίποτα παραπάνω. Οι ομοιότητες με την κατάσταση του σήμερα είναι πάμπολλες και οι καυστικές ατάκες δίνουν και παίρνουν, μόνο που στην συγκεκριμένη ταινία οι αντιθέσεις της με την πραγματικότητα είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά. Η πρώτη μεγάλη αντίθεση είναι το ότι ο συγκεκριμένος κινηματογραφικός πολιτικός, που διακρίνεται από μία παιδική αφέλεια, όταν καταλαβαίνει το κακό που έχει κάνει στους συντοπίτες του παραιτείται από ευθιξία. Η δεύτερη είναι το γεγονός ότι οι κάτοικοι του χωριού είναι αποφασισμένοι να ρίξουν «μαύρο στον Μαυρογιαλούρο, δαγκωτό» επειδή δεν έκανε όλα όσα υποσχέθηκε. Η συγκεκριμένη ταινία δίνει μία αστεία νότα στην -κατά τα άλλα- κωμικοτραγική πολιτική και μας κάνει να ονειρευόμαστε το πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πολιτικά δρώμενα σε ένα παράλληλο σύμπαν αν ο κόσμος ήταν αγγελικά πλασμένος...

Τ.Κ.

---

2. Penguin - "Batman Returns" (Dani DeVito) 1992



Trailer

Εντάξει, μπορεί ως υποψήφιος δήμαρχος της Gotham City να μην γεύτηκε τη γλύκα της νίκης, αλλά ήταν άνθρωπος με όραμα, και εγώ αυτό το σέβομαι. Διαφωνείς μαζί του; Στην καλύτερη σου τρώει τη μύτη, στην χειρότερη σε πυροβολεί με την ομπρέλα του. Μια και έξω. Ούτε αερολογίες, ούτε «θαθαδισμοί». Σταράτα πράματα. Εντάξει, καταλαβαίνω ότι δε σε πείθει ένας υποψήφιος δήμαρχος που κερδίζει οπαδούς μέσω της προπαγάνδας, του τραμπουκισμούς και της νεοτρομοκρατίας, υποδαυλιζόμενη από το οργανωμένο έγκλημα της Red Μαίανδρος Triangle Circus Gang. Αυτά συμβαίνουν μόνο σε φανταστικές πόλεις έ; Όπως η Gotham.

Ι.Τ.

---

3. James Dale - "Mars Attacks!" (Jack Nicholson) 1996



Trailer

Ένας ακόμα αγαπημένος κινηματογραφικός πολιτικός είναι ο Πρόεδρος James Dale που υποδύεται ο Jack Nicholson στην όχι και τόσο πετυχημένη (εισπρακτικά τουλάχιστον) ταινία "Mars Attacks!" του Tim Burton. Είναι ο Πλανητάρχης που η μοίρα του έλαχε στην προεδρία του την Γη να την επισκεφτούν εξωγήινοι. Εκείνος δεν πράττει πάντως και πολύ διαφορετικά απ' όσο θα περίμενε κανείς να πράξει ένας Πρόεδρος των Η.Π.Α σε κάποια τέτοια κατάσταση: αρχικά προσπαθεί να προσεγγίσει φιλικά τους Αρειανούς ώστε να τους κερδίσει μέσω διπλωματίας, κατόπιν όταν βλέπει τις εχθρικές προθέσεις τους επιστρατεύει ότι κινείται για να τους αντιμετωπίσει ενώ όταν συνειδητοποιεί ότι είναι δυνατότεροι από εκείνον παίρνει το μέρος τους με σκοπό να σώσει το πολύτιμο τομάρι του επικαλούμενος -εννοείται- την σωτηρία της ανθρωπότητας. Εξυπακούεται ότι υπάρχει η κλασική κλισέ σκηνή όπου ο Πρόεδρος βγάζει έκτακτο ανακοινωθέν στον λαό του για να τους ενημερώσει για την κατάσταση και να τους καλέσει να μείνουν ψύχραιμοι. Αγαπάμε τον Πρόεδρο Dale γιατί αν και είναι κάπως αναμενόμενος έχει αυτό το badass στυλ που έχει συνήθως ο Nicholson ενώ κορυφαία είναι και η σχέση που έχει με την Πρώτη Κυρία που ενσαρκώνει η Glenn Close όπου αν κάποιος δεν ήξερε ότι είναι στον Λευκό Οίκο θα μπορούσε να υποθέσει ότι είναι ένα random ζευγάρι μεσηλίκων σε κάποια elite γειτονιά της Αμερικής.

Τ.Κ.

---

4. James Marshall - "Air Force One" (Harrison Ford) 1997



Trailer

Εάν ανοιγοκλείσεις λίγο τα μάτια σου σε αυτή την ένοχη απόλαυση του Wolfgang Petersen μπορείς να φανταστείς τον Jack Ryan να έχει γίνει επιτέλους Πρόεδρος των Η.Π.Α.! Όπως και να έχει, ο James Marshall είναι Ο Kαλύτερος fictional Πρόεδρος των Η.Π.Α., αφού σκοτώνει ένα μάτσο τρομοκράτες, όταν θα τολμήσουν να κάνουν εισχωρήσουν στο προσωπικό του αεροπλάνο, επειδή ήταν πιλότος στο Βιετνάμ 25 χρόνια πριν (και ακόμα προφανώς θυμάται και ΜΠΟΡΕΙ) και on the peak των αρχηγό αυτών με μια από τις cheesiest catch-phrases ever («GET OFF MY PLANE»), που δεν γίνεται απλά να μην σηκωθείς και να τον χειροκροτήσεις! Πόσο μάλλον όταν ο αρχι-τρομοκράτης είναι ο Gary Oldman AKA Best villain ever σε οποιαδήποτε ταινία εμφανίζεται! Χάρη στην μαεστρία του Petersen και στους άγραφους κανόνες του παλιού κλασσικού χολιγουντιανού προτύπου που περιλαμβάνει σφιχτό μοντάζ, σωστά δομημένους χαρακτήρες -κι ας είναι καρικατούρες- και το απαραίτητο escalating σε θέματα ρυθμού -άρα και σασπένς-, η ταινία από μια εξόφθαλμη προπαγανδιστική αρλούμπα εξελίσσεται σε μια Α-class περιπέτεια που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα! Βέβαια, το έτερο -και ίσως κάτι παραπάνω- κομμάτι της επιτυχίας το καρπώνεται ο Ford, ο οποίος τέτοιους ρόλους τους έχει στο τσεπάκι χωρίς να χρειαστεί να ιδρώσει καν! Best US President λοιπόν, God bless him και τα ρέστα μας!

Β.Σ.

---

5. David, The Prime Minister - "Love Actually" (Hugh Grant) 2003



Trailer

Ισιώνω την τιάρα μου, βάζω την Μπάρμπι πίσω κουτί της και αρχίζω τη συγγραφή. Ίσως η καλύτερη ρομαντική κομεντί της γενιάς μου και ίσως η μοναδική περίπτωση ταυτίσιμου πολιτικού γενικά. Δεν είναι ο μάτσο, γαμάτος, κουλ τυπάς. Είναι απλά ο συμπαθητικός, το φιλαράκι. O Hugh Grant αποτυπώνει πάρα πολύ όμορφα το νεοσύστατο «παιδί-του-λαού» πρωθυπουργό της Αγγλίας ο οποίος τσιμπιέται με την γλυκούλα βοηθό του και γίνονται τα διάφορα προβλέψιμα. Τον αγαπάμε ακόμα πιο πολύ όταν -για τα μάτια της- τα χώνει στον Billy Bob Thornton, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον αμερικάνο ομόλογό του, που πολιτικά τον έχει πιστεύει του χεριού του. Γλυκούλης.

Ι.Τ.

---

6. President Schwarzenegger - "Simsons The Movie" (Arnold Schwarzenegger) 2007



Trailer

Μετά από χρόνια καριέρας, οι δημιουργοί των Simpsons αποφάσισαν το 2007 να μας δώσουν την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους τους και δεν χαρίστηκαν σε κανένα, καθώς τα πολιτικά σχόλια, δεν ήταν μόνο αιχμηρά, αλλά και προσωποποιημένα. Έτσι βάζουν φάτσα κάρτα τον ίδιο τον Κυβερνήτη της Καλιφόρνια (τότε) Arnold Schwarzenegger στην θέση του προέδρου, να μανιπιουλάρετε από τον έμπιστό του Russ Cargill (ο οποίος είναι ευθεία αναφορά στον Dick Cheney) να καταστρέψει το Springfield, δίνοντάς του πέντε επιλογές και υποχρεώνοντάς τον να διαλέξει την τέταρτη. Παράλληλα, ο πρόεδρος δηλώνει περήφανα με την αυστροαμερικανική του προφορά, «I was elected to leeeeead, not to reeeeead», δίνοντας άλλη διάσταση στην λέξη «αχυράνθρωπος» και παράλληλα προσφέροντας στον κινηματογράφο μια σκηνή ανθολογίας, που μάλλον θα καταγραφεί τόσο στην πολιτική όσο και την κινηματογραφική καριέρα και του ίδιου του Arnie. H ταινία των Simpsons, παρότι ίσως λοξοδρόμησε της μυθολογίας της τηλεοπτικής σειράς, δεν χαρίστηκε σε κανένα και έδειξε πως η πολιτική σάτιρα μπορεί να έχει ταυτόχρονα, και βάθος και γέλιο.

Λ.Κ.

---

7. Brady / Huggins - "The Campaign" (Galifianakis / Ferrell) 2012



Trailer

Η αναμέτρηση για την θέση στο Κογκρέσο σε μία πόλη του αμερικανικού Νότου μεταξύ του Will Ferrell και του Zach Galifianakis αποκτά έναν απολαυστικά χιουμοριστικό χαρακτήρα. Τα προβοκατόρικα βιντεάκια δίνουν αφιλτράριστο το ουσιαστικό μήνυμα που θέλουν συνήθως να περάσουν οι πολιτικοί για τον αντίπαλό τους ενώ οι δύο υποψήφιοι προσπαθούν να ανέλθουν στην εξουσία με δόλιους τρόπους. Το ερώτημα μέχρι πού μπορείς να φτάσεις για να κερδίσεις είναι το διακριτικό κεντρικό σχόλιο της ταινίας ενώ οι Ferrell και Galifiankis βάζουν συνέχεια τρικλοποδιές ο ένας στον άλλο για να δημιουργούν σκάνδαλα. Πρόφαση τους ότι θέλουν το καλό του τόπου αν και στην ουσία ο ένας θέλει να αποδείξει την αξία του στον πατέρα του και ο άλλος δεν θέλει να χάσει τα προνόμια που είχε όντας ήδη στην πολιτική. Ένα βρώμικο παιχνίδι εξουσίας όπου σταθερά οι πολιτικοί είναι τα πιόνια πλούσιων και άπληστων επιχειρηματιών που θέλουν να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο και να μην φανεί ότι τα χέρια τους είναι λερωμένα. Είναι μία απίστευτη κωμωδία με ακραίο χιούμορ με κεντρικά πρόσωπα δύο πολιτικούς που φέρονται σαν παιδιά που παραβγαίνει το ένα το άλλο. Τέλος να πούμε ότι οι Green Day να συμμετέχουν στο soundtrack της ταινίας με το τραγούδι "99 Revolutions".

Τ.Κ.