«7»: Οι καλύτερες μουσικές ταινίες των 00s

Από την πρώτη στιγμή που βάλαμε επίσημα την στήλη «7» στο Rocking.gr, είχαμε στο μυαλό μας το σημερινό άρθρο. Αρχικά, θέλαμε να κάνουμε ένα συνολικό αφιέρωμα στις μουσικές ταινίες, αλλά καθώς βρίσκονται πάμπολλα εκεί έξω και η επτάδα της στήλης θα πέταγε εκτός λίστας κάποιες πιο πρόσφατες, αξιόλογες ταινίες, είπαμε να επικεντρωθούμε στις ταινίες μετά το 2000, κόβοντας προφανώς τα documentaries (που χρειάζονται ένα μελλοντικό αφιέρωμα από μόνα τους).

Έτσι τελικά βρήκαμε και μαζέψαμε πως απέδωσε ο σύγχρονος κινηματογράφος μια σειρά από μουσικές καταστάσεις, όπως το touring, τα ναρκωτικά, διάσημα συγκροτήματα και σκηνές, αυτοκτονίες, alcohol, σχολεία (!), λίστες αλλά κυρίως μουσική, καθώς αυτά και άλλα πολλά, είναι μαζεμένα και καταγεγραμμένα στις επτά παρακάτω επιλογές μας. Καλή θέαση.

---

1. Almost Famous (2000)
«Rock δημοσιογραφία και η ζωή του μουσικού στον δρόμο»



Η ταινία παρουσιάζει την ιστορία ενός δεκαπεντάχρονου που πιάνει δουλειά στο περιοδικό Rolling Stone και βρίσκεται σε περιοδεία με ανερχόμενο συγκρότημα. Εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα τα οποία μπλέκουν με μυθοπλασία, η ταινία παρουσιάζει υπέροχα την αγάπη για την μουσική αλλά και το εύθραυστο των σχέσεων. Γεμάτο υπέροχη μουσική και αναφορές στα χρυσά χρόνια του rock, το φιλμ του Cameron Crowe πέτυχε γιατί παρουσίασε τις εμπειρίες του ιδίου (από τις περιοδείες στις οποίες συνόδευσε τους Yes, Allman Brothers & Led Zeppelin) με έναν ανθρώπινο τρόπο και χωρίς «επική» προσέγγιση στη σκηνοθεσία. Δεν επιχειρήθηκε η δημιουργία μύθων ή ωραιοποίησης της rock and roll ζωής, ενώ και οι ηθοποιοί κατάφεραν ρεαλιστικές ερμηνείες που συγκινούν. Στο τελευταίο βοήθησε σίγουρα η δημιουργία φανταστικών χαρακτήρων αντί της ενσάρκωσης πραγματικών προσώπων, που συνήθως οδηγεί σε ενσαρκώσεις - καρικατούρες. Δύο οι σκηνές ανθολογίας, η πρώτη με το συγκρότημα να τραγουδά το κλασικό road song "Tiny Dancer" του Elton John στο λεωφορείο της περιοδείας και η δεύτερη -δυστυχώς κομμένη στο τελικό μοντάζ- με το "Stairway To Heaven", για το οποίο γράψαμε και στο αφιέρωμα για τους Led Zeppelin στον κινηματογράφο.

Trailer

Α.Μ.

---

2. High Fidelity (2000)
«Σνομπ συλλέκτες, λίστες και η μελαγχολία της pop και των σχέσεων»



Η μανία των λιστών σε μουσική και ζωή, οι άνθρωποι που ψάχνουν τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουν στις σχέσεις τους και στη ζωή τους αλλά και ο σνομπισμός του «γνώστη» αποτυπώθηκαν υπέροχα στη ταινία του Stephen Frears που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Nick Hornby. Ο πρωταγωνιστής χωρίζει και ταυτόχρονα μπαίνει σε περίοδο αναδρομής των χωρισμών του, φτιάχνοντας το αντίστοιχο Top 5, ψάχνοντας τους λόγους για τους οποίους τον παρατάνε οι γυναίκες. Θα σας έγραφα τους Top 5 λόγους για να δείτε την ταινία αλλά 14 χρόνια μετά την κυκλοφορία της με έχουν προλάβει πολλοί άλλοι. Δείτε την γιατί οι ηθοποιοί και ο σκηνοθετικοί ρυθμοί είναι υποδειγματικοί και κυρίως γιατί ακουμπά εξαιρετικά πολλά θέματα που απασχολούν το μουσικόφιλο (δείτε παρακάτω τη σκηνή με την κασέτα του Δευτεριάτικου πρωινού, η οποία εξηγεί γιατί οι άνθρωποι μπορεί να χρειαστεί να ακούσουν και Belle and Sebastian).

Video

Α.Μ.

---

3. 24 Hour Party People (2002)
«H ιστορία της Factory Records και του Madchester»



Ή αλλιώς πως μια πόλη γέννησε μια θρυλική δισκογραφική, ένα ακόμα θρυλικότερο club και πολλά συγκροτήματα / ορόσημα για την εξέλιξη της βρετανικής rock στα 80s. Στο "24 Hour Party People" βλέπουμε πως τα μικρά club του Manchester των 60 καθήμενων και της μόνιμης χυμένης μπύρα στο πάτωμα, γέννησαν θρύλους όπως οι Joy Division / New Order, οι James και οι Happy Mondays, η ιστορία των οποίων έγινε άρρηκτα συνδεδεμένη με την δισκογραφική Factory Records και την πόλη του Mad..chester. Έτσι οι Coogan / Witnterbottom παραδίδουν μια 100% κωμική βρετανική ταινία,  φόρο τιμής στην ιστορική σκηνή, σπάζοντας συχνότατα τον τέταρτο τοίχο και δείχνοντάς μας την ιστορία μια ομάδας ανθρώπων, που σαφέστατα ήξεραν να παρτάρουν 24/7. Το "24 Hour Party People" είναι ένα ελεύθερο κωμικό πείραμα, που παρουσιάζει την άνοδο και την πτώση μια σκηνής, που άλλαξε τον μουσικό χάρτη στην Αγγλία και εκτόξευσε τον Coogan στο stardom, ανοίγοντάς του τις πόρτες για περισσότερες Αμερικανικές παραγωγές.

Trailer

Λ.Κ.

---

4. School Of Rock (2003)
«Θέλω να φτιάξω συγκρότημα / Rock 'N' Roll  Vs. sex & drugs»



Ο Dewey παίρνει την θέση του συγκάτοικού του ως δάσκαλος σε σχολείο και αποφασίζει να εκμεταλλευτεί το ταλέντο των παιδιών για την δημιουργία ενός rock γκρουπ. Ο Jack Black αποδείχτηκε ιδανικός για τον ρόλο, ο οποίος κόπηκε και ράφτηκε πάνω του. Το σεξ και τα ναρκωτικά βγαίνουν έξω από την εξίσωση και το όλο story ανυψώνει το ουσιαστικό κομμάτι το rock 'n' roll: την ίδια τη μουσική (κυρίως), και την παρουσίασή αυτής. Η ταινία διαθέτει χιούμορ, σενάριο και εύστοχες μουσικές αναφορές. Το μήνυμα που στέλνει στους απανταχού μουσικούς έρχεται από τη συνειδητοποίηση του wannabe rock star πρωταγωνιστή πως τελικά δεν έχει το ταλέντο που αρχικά νόμιζε. Αφού αντιλαμβάνεται ότι η δική του σύνθεση είναι κατώτερη από αυτή του ανήλικου κιθαρίστα και «μαθητή» του, αναγκάζεται να αφήσει το «Εγώ» για το «Εμείς» και έτσι πετυχαίνει τελικά το στόχο του.

Video

Α.Μ.

---

5. Walk The Line (2005)
«H τραγική και εμβληματική ζωή του Man In Black»



Αν και το Hollywood τείνει να αγιογραφεί τους ήρωές του, πόσο μάλλον τους ήρωες όλης της Αμερικής σαν τον Johnny Cash εν προκειμένω, στο "Walk The Line" τον παρουσιάζει όσο πιο ανθρώπινο και γήινο γίνεται, εξυψώνοντάς τον σε ιστορική φυσιογνωμία, σε ένα biopic αρκούντως ρομαντικό και (σε στιγμές) ρεαλιστικά σκληρό. Το καταραμένο love story του Cash με την June Carter, συνδυασμένο με την υψηλή country μουσική που έγραψε αλλά και την ζωή στον δρόμο και την αμερικανική επαρχία, μας δίνουν μια φοβερή εικόνα όχι μόνο της ζωής του μουσικού, αλλά και της αντίστοιχης ιστορικής περιόδου της Αμερικής. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο Witherspoon / Phoenix μοιάζει αληθινά ερωτευμένο (και μπερδεμένο) και καταφέρνει να αποσπάσει μια υποψηφιότητα για Oscar Α' Ανδρικού (που αδίκως δεν πηγαίνει στον Phoenix) και ένα βραβείο Α' Γυναικείου για την συμπαθή ξανθιά, που εκτόξευσε την καριέρα της (και αμφιβάλλουμε αν θα ξανακαταφέρει κάτι παρόμοιο στο μέλλον).

Trailer

Λ.Κ.

---

6. Control (2007)
«H ιστορία και το τραγικό τέλος του Ian Curtis»



Οι Άγγλοι ξέρουν να τιμούν την μουσική τους ιστορία, ακόμα και στην τραγωδία της, όπως στο "Control" εν προκειμένω όπου παρακολουθούμε την ζωή και το τραγικό τέλος του Ian Curtis, τραγουδιστή των Joy Division. Αν το "24 Hour Party People" είναι η χορευτική πλευρά του Manchester, το film του βιντεοκλιπά (με προϋπηρεσία σε Metallica και U2) Anton Corbijn (και φωτογράφου των Joy Division) είναι η μουντή, τραγική του χροιά, καθώς στην γκρι, πένθιμη φωτογραφία του και στα θλιμμένα μάτια και συγκλονιστική ερμηνεία του Sam Riley, κρύβεται όλη η απόγνωση ενός ανθρώπου που πάλευε με το μυαλό του και το σώμα του και τελικά, δεν τα κατάφερε... Στο "Control", αναμφίβολα την πιο «βαριά» ταινία της λίστας μας, βλέπουμε την σκοτεινή πλευρά της rock μυθολογίας, που ταυτιζόμενη με κλινικές καταστάσεις και αδυναμία προσαρμογής στο rock status, συντρίβει τον Curtis, οδηγώντας τον στην αυτοκτονία. Η σκηνή της αποκάλυψης του αυτόχειρα θα μας μείνει χαραγμένη για πάντα στο μυαλό.

Trailer

Λ.Κ.

---

7. I'm Not There (2007)
«Οι διαφορετικές φάσεις του Bob Dylan»



Ποιός ήταν τελικά ο Bob Dylan; Στο σπονδυλωτό film του Todd Haynes, έξι ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αναπαράγουν έξι ενσαρκώσεις / φάσεις από την ζωή και την καριέρα του μεγάλου τροβαδούρου, προσφέροντάς σου μια πρώτη θέση για να παρατηρήσεις μια εκτίμηση της ζωής του εμβληματικού αμερικανού τραγουδοποιού. Το πείραμα των πολλών Bob μέσα στην ίδια ταινία, πετυχαίνει τον στόχο του, κλείνοντας το μάτι στον θεατή για το ποιος πραγματικά ήταν - folk μουσικός; Ηλεκτρικός rocker; Ηθοποιός; Πολιτικός διανοητής; Μαζεύοντας μια πλειάδα star για να ερμηνεύσουν κάθε περίπλοκη πτυχή του Dylan, ο θεατής θα ξαναθυμηθεί πόσο μεγάλος ηθοποιός ήταν (και θα μπορούσε να γίνει) ο Heath Ledger, θα θαυμάσει το come-back σε πιο αξιοπρεπείς ερμηνείες του Richard Gere, και θα προσκυνήσει στην αυτής Μεγαλειότητα Cate Blanchett, η οποία δίνει και την πιο πιστή ερμηνεία του Dylan, κερδίζοντας κατά κράτος όλους τους άντρες συναδέλφους.

Trailer

Λ.Κ.