[7]: Γράμμα στον Al Pacino...

Αγαπημένε Al,

Σου γράφω αυτό το άρθρο κυρίως για να σου χτυπήσω το καμπανάκι του κινδύνου (ε, και εννοείται για να σε αποθεώσω παράλληλα). Γιατί αγαπημένε μου ηθοποιέ τα κάνεις αυτά; Τι σου φταίμε εμείς οι fan σου ανά τον κόσμο; Μας είχες μάθει σε gourmet πιάτα και τώρα μας ταΐζεις φασόλια από κονσέρβα! Κάποτε περιμέναμε πώς και πώς την επόμενή σου ταινία για να μας χαρίσεις ξανά και ξανά ανατριχίλες, τώρα αποφεύγουμε να μάθουμε ποιά είναι, γιατί μπορεί να είναι άλλη μια συνεργασία σου με τον Adam Sandler...



Έμαθα πρόσφατα πως έπαιξες σε δύο ταινίες και οι κριτικοί σε αποθεώνουν, λένε πως γύρισες στις παλιές καλές στιγμές! Αν το έχεις κάνει αυτό, τα παίρνω όλα πίσω, ό,τι είπα παραπάνω και ανυπομονώ να σε απολαύσω για μια ακόμη φορά όπως τόσες πολλές στο παρελθόν.

Θα ήθελα για όσο καιρό σου απομένει στο «σανίδι» του κινηματογράφου, να μου αφήσεις κάτι ακόμα για να σε θυμάμαι, να δείχνω στα παιδιά μου, έστω μόνο μια φορά ακόμα. Έλα, είσαι 74, πρέπει να βιαστείς. Θέλω να μου το υποσχεθείς. Τι; Δεν θυμάσαι πως γίνεται; Άσε με να σου φρεσκάρω λίγο τη μνήμη.

---

1. Heat (1995)



Ο μετρ του είδους Michael Mann δημιουργεί μία από τις καλύτερες περιπέτειες του σύγχρονου κινηματογράφου. Δεν της λείπει πραγματικά τίποτα, αφού το σενάριο δεν μπάζει από πουθενά και όλοι οι χαρακτήρες κτίζονται υπομονετικά χωρίς να υποβαθμίζεται η αγωνία και εν τέλει η ίδια η περιπέτεια. Η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργήσει ο σκηνοθέτης, βοηθούμενη από τις ερμηνείες των δύο τεράστιων ηθοποιών, δημιουργεί πραγματική ένταση στο θεατή. Ο Al εδώ παίζει τον ρόλο του σκληρού μπάτσου, ο οποίος κυνηγάει τον πανέξυπνο και επίσης σκληροτράχηλο ληστή τον οποίο υποδύεται ο De Niro. This is a man’s world! Είναι χιλιοπαιγμένο, αλλά ποτέ όπως εδώ! Ο Al στη καλύτερη του στιγμή και ηλικία αποτυπώνει τέλεια τον άνδρα που θα θέλαμε να είμαστε αλλά δεν έχουμε τα κότσια να το κάνουμε. «You can bang my wife but you do not get to watch my fucking television set!»

Trailer

---

2. Scent Of A Woman (1992)



Τυφλός απόστρατος με καμία όρεξη για ζωή, με την οικογένειά του να τον μισεί για λάθη του παρελθόντος αναπνέει ξανά μέσω ενός νεαρού (Chris O' Donnel), που θα του θυμίσει πως υπάρχει ακόμα ζωή μέσα του. Αν και δεν θέλω να ξαναδώ ηθοποιό να προσπαθεί να πάρει oscar δια της εύκολης οδού, επιλέγοντας δηλαδή να παίξει έναν άνθρωπο με ειδικές ανάγκες (βλέπε π.χ. τον Sean Penn στο "I Am Sam"), στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Al Pacino λάμπει για το χαρακτήρα που κτίζει και όχι για το κουσούρι του. Και μόνο οι δύο χαρακτηριστικές σκηνές τις ταινίας θα αρκούσαν για να κερδίσει το πρώτο του -και μοναδικό ως τώρα - oscar. Η απελπισία του «What life.. I have no life. I’m in the dark here!» και το παίξιμο με τα μάτια στη σκηνή του tango θα μείνουν  χαραγμένα σε όποιον παρακολούθησε την ταινία (και θα κλείσουν μια θέση στην αιωνιότητα, ως επιλογή για τον πρώτο χορό κάθε νιόπαντρου ζευγαριού).

Trailer

---

3. Serpico (1973)



Εδώ ξετυλίγεται η αληθινή ιστορία ενός αστυνομικού που προσπαθεί να ξεσκεπάσει ένα κύκλωμα διαφθοράς μέσα στην αστυνομία της Νέας Υόρκης. Ο Serpico είναι ένας σύνθετος χαρακτήρας και όχι ο τυπικός αστυνομικός που απλά πηγαίνει να λύσει την υπόθεση και μετά να γυρίσει στη γυναίκα του και τα τρία κουτσούβελα. Γνωρίζει ανθρώπους διαφορετικών εμπειριών και τάξεων, τον ενδιαφέρουν οι τέχνες κάθε είδους κάτι που συνάδει με την κουλτούρα της τότε χίπικης περιόδου. Ο Al καταφέρνει να παίξει με απόλυτο ρεαλισμό το ρόλο του σε μια «ανάποδη» τρόπον τινά ερμηνεία μιας και οι σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν αντίστροφα σε σχέση με την ροή της. Διθύραμβοι και πάλι για τον ίδιο από τους κριτικούς, που μετά τον πρώτο Νονό είχαν πια καταλάβει πως ο συγκεκριμένος ηθοποιός ήρθε και θα μείνει. «The reality is that we do not wash our own laundry, it just gets dirtier.»

Trailer

---

4. Scarface (1983)



Ένα έπος που έχει μπει πια στην κατηγορία του κλασικού. Κουβανός φυγάς στο Μαϊάμι προσπαθεί να ανελιχθεί στους κόλπους της παρανομίας με στόχο την κορυφή. Σε αυτόν τον ρόλο ο Pacino μας δείχνει πόσο άνετα μπορεί να αποτυπώσει τις εναλλαγές συναισθημάτων και καταστάσεων. Από φτωχός πλούσιος, στην αρχή μόνος αλλά μετά με την Michelle Pfeiffer, καθαρός και ύστερα εξαρτημένος από τα ναρκωτικά. Η προδοσία και η απώλεια είναι αυτά από τα οποία πρέπει τελικά να ανταπεξέλθει ο χαρακτήρας του. Η διαχείριση αυτών των συναισθημάτων δεν είναι καθόλου εύκολη, η ερμηνεία του Αλ όμως δείχνει να είναι παιχνιδάκι. Προσθέστε τη σκηνοθεσία του Brian De Palma και το δυνατό σενάριο του Oliver Stone (ακόμα στα καλά του) και καταλαβαίνετε γιατί πέτυχε η συνταγή. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για τις περιπτώσεις που δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν άλλον ηθοποιό να παίζει σε αυτήν την ταινία. Ο ίδιος ο Pacino έχει δηλώσει πως είναι ο ρόλος που ευχαριστήθηκε πιο πολύ από τους υπόλοιπους της μακρόχρονης καριέρας του. Η καλύτερη γκανγκστερική ταινία μετά τον Νονό; Ίσως. Η πιο catchy ατάκα («Say hello to my little friend»); Σίγουρα.

Trailer

---

5. The Godfather: Part II (1974)



Τι να γράψεις; Τα λέει όλα ο τίτλος! Αλλά δεν θα μιλήσω τόσο για την ταινία, σε αυτό το άρθρο εστιάζουμε στον Pacino. Απλά όποιος δεν την έχει δει, θα είμαι ευγενικός και θα πω πως αύριο μεθαύριο που η τηλεόραση θα έχει και πάλι τίποτα, βάλτε το να το δείτε, είναι τρεισήμισι ώρες που δεν θα πάνε χαμένες. Η δυσκολία εδώ υπήρξε μία και μοναδική, αλλά πολύ πολύ μεγάλη. Πως ξεπερνάς το αξεπέραστο, δηλαδή την ερμηνεία του Brando που θα στοιχειώσει όλο τον ανδρικό πληθυσμό και ειδικά τους άντρες ηθοποιούς; Δημιουργώντας ένα διαφορετικό χαρακτήρα μαζί με τον Copolla και εντυπωσιάζοντας με την αποτύπωση του. Ο Pacino παρουσιάζει υπέροχα το σοβαρό και επιβλητικό προσωπείο του αρχηγού που ουσιαστικά δεν θέλει τον ρόλο αυτό και προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ της υποχρέωσης και της επιθυμίας.  Ο Brando δεν θα ξεχαστεί ποτέ αλλά ο Pacino μπορεί να υπερηφανεύεται το ίδιο για τον εαυτό του.

Trailer

---

6. ...And Justice For All (1979)



H εποχή  του κινηματογράφου που λατρεύω, η ατμόσφαιρα, το στυλ, και η αθωότητα των '70s βρίσκονται παντού. Κάτι τέτοιο μου βγάζει και ο Pacino εδώ, μια αθωότητα που δε συνηθίζει στις ερμηνείες του (τον προτιμούμε αλλιώς είναι η αλήθεια). Δικηγόρος φρέσκος, του κουτιού, προσπαθεί να παίξει τίμια, αλλά το «σύστημα» δεν τον αφήνει και τη συνέχεια μπορείτε να τη φανταστείτε. Ο Al εδώ μας δείχνει μια άλλη πτυχή του ταλέντου του, ούτε τσαμπουκάδες, ούτε μαγκιές, είναι ευαίσθητος, φοβισμένος (η σκηνή που πετάει με ελικόπτερο ενώ έχει υψοφοβία είναι όλα τα λεφτά!), γλυκός, ερωτευμένος, φίλος. Και μαντέψτε, δεν έχει κανένα πρόβλημα να δείξει κάτι το τόσο διαφορετικό. Από τις όχι και τόσο γνωστές ταινίες του στη νέα γενιά, έχει μείνει στο αμερικάνικο κοινό περισσότερο για τον μονόλογο του Pacino στο δικαστήριο («You're out of order! The whole trial is out of order! They're out of order!»). Πρόκειται για άλλη μια ερμηνεία διαμάντι που αξίζει λίγο από το χρόνο σας. Φοβερός και ο Jack Warden στο ρόλο του δικαστή.

Trailer

---

7. The Panic In Needle Park (1971)



Από εδώ ξεκίνησαν όλα. Δεύτερη ταινία, στο μακρινό 1971, για μια καριέρα που σύντομα θα απογειωθεί κατακόρυφα και ταυτόχρονα θα μας δώσει συνεχόμενες κορυφαίες ερμηνείες. Χρήστης ναρκωτικών ουσιών, ερωτευμένος με την Helen στο Needle Park. Απλά δείτε τη και προσπαθήστε να φανταστείτε ότι δε γνωρίζετε το νεαρό πρωταγωνιστή. Έτσι προσπάθησα να τη δω και ανταμείφθηκα, τον απόλαυσα σαν να τον βλέπω πρώτη φορά και κατάλαβα γιατί έκανε αίσθηση σχεδόν αμέσως και γιατί του εμπιστεύθηκαν τους ρόλους που έμελλε να μείνουν στην ιστορία. Ο Pacino και η συμπρωταγωνίστρια του Kitty Winn ("Εξορκιστής") αποτυπώνουν πολύ ρεαλιστικά το δράμα του ναρκομανή ενώ και η σκηνοθεσία ενισχύει την αίσθηση του ημι-ντοκιμαντέρ.

Trailer