Backstage Pass #12: Ένα επικοινωνιακό backfire;

Πολλά τα θέματα που θα μπορούσα να θίξω στο δωδέκατο τεύχος μας, κανένα όμως τόσο δυνατό. Καλώς ή κακώς η rock / metal επικαιρότητα δεν έχει πολύ υλικό τελευταία και τι να κάνει και ο φτωχός αρθρογράφος, περιμένει... Ναι οκ έχουμε πολλά reunions, πολλές διαλύσεις συγκροτημάτων, μια πετυχημένη συναυλία των Muse, μια συναυλία των Manics μεταξύ συγγενών και φίλων, αλλά αυτά τα διαβάζετε και στην ειδησεογραφία, δε νομίζω ότι χρειάζεται να τα αναλύσουμε περαιτέρω.

Περιδιαβαίνοντας την internetόσφαιρα έπεσα πάνω σε μια φαινομενικά «αθώα» είδηση, που αποτελεί και το έναυσμα για το σημερινό μας θέμα. "O Guy Krief απολύθηκε από το μουσικό κανάλι Mad Tv". Εν αρχή λίγα λόγια για το έργο: ο συγκεκριμένος παρουσιαστής είναι ένα ευχάριστο, νέο παιδί ορμώμενο εκ Γαλλίας, ο οποίος με επιτηδευμένα σπαστά ελληνικά και με ένα οξύ χιούμορ, σχολίαζε τα διάφορα θέματα με τα οποία καταπιάνεται το μουσικό κανάλι. Ο Guy παρουσίαζε μέχρι πρότινος την εκπομπή "Ninja TV" στο Mad και απ' ότι διάβαζα δεξιά και αριστερά, έσκιζε καθώς το νεανικό κοινό του καναλιού επιβράβευε την αιρετική του στάση και το ιδιαίτερο του χιούμορ του, τα οποία όμως δεν ήταν εμφανή από την πρώτη στιγμή. Όταν τον πρωτοείδα, τον θεώρησα δήθεν και γελοίο, αλλά όταν του έδωσα μια ουσιαστική ευκαιρία, ανακάλυψα τις αρετές του - κάτι που έγινε και με τον Ράμος, το δεξί μπακ της ΑΕΚ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…



Απολύθηκε; Χμ, χμ... Περίεργο μου φάνηκε, πόσο μάλλον στην αρχή της season... Ψάχνοντας λίγο παραπάνω, το prezatv.blogspot.com, το youtube και δεκάδες άλλα blogs και sites άρχισαν να με ιντριγκάρουν σχετικά με πιθανό παρασκήνιο της αιφνίδιας απομάκρυνσης του παρουσιαστή. Συγκεκριμένα, όπως διαρρέει άναρχα στο internet (και ως εκ τούτου διατηρώ τις λογικές μου επιφυλάξεις για ενδεχόμενη παραφιλολογία), ο Guy "απολύθηκε" από το γνωστό μουσικό κανάλι, γιατί τόλμησε να υπαινιχθεί ότι το νέο κομμάτι μιας "pop", με γνωστό πρόθεμα, τραγουδίστριας ομοιάζει πολύ με μια γνωστή pop επιτυχία των τελευταίων ετών. Σύμφωνα λοιπόν με τη φήμη, επειδή τα μεγέθη είναι μεγάλα και τα λεφτά πάρα πολλά, καλύτερα να "θυσιάσεις" ένα παρουσιαστή, παρά να ριψοκινδυνεύσεις την επιτυχία ενός νέου (;) κομματιού. Θέλω να πιστεύω πως τέτοια παρασκήνια δεν υφίστανται και πως οι φήμες είναι απλά κουτσομπολιά. Αν όμως δεν είναι, αυτό με οδηγεί σε θλιβερές σκέψεις, σε σχέση με τη λειτουργία του συστήματος.

Εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε το επίμαχο video που λέγεται ότι έκανε τελικά τη ζημιά. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι σε όλη τη διάρκειά του, ο ίδιος ο παρουσιαστής τονίζει πως τηρεί αποστάσεις από το video που παίζει στον αέρα και υπαινίσσεται την ομοιότητα που προανέφερα, πράγμα που κάνω και εγώ σε αυτό το σημείο, για να γλυτώσω τη νομική υπηρεσία του rocking από περαιτέρω μπλεξίματα. Δεν είμαι μουσικός για να μπορώ να κρίνω με αυτή την ιδιότητα, αλλά δεν παύω να είμαι ακροατής. Επίσης δεν είμαι βλάκας, όπως δεν είναι και το σύνολο του ακροατηρίου της ελληνικής μουσικής, αλλά φαίνεται πως κάποιοι το ξεχνάνε και κάποιοι άλλοι θέλουν να το αγνοούν...

Υπαινιγμοί πολλοί, θεωρίες περισσότερες, αλλά όσο και αν θέλουμε να αγνοήσουμε την πραγματικότητα, εκείνη μας υπενθυμίζει τι συμβαίνει με τον πιο βάναυσο τρόπο. Ναι τα media ελέγχονται - και όλοι το ξέρουν ή το συνειδητοποιούν μεγαλώνοντας. Γι' αυτό ίσως και αναπτύχθηκε το internet και η ελεύθερη δημοσιογραφία, ως ένα σύστημα ανοσοποίησης απέναντι στις δισκογραφικές που ελέγχουν τόσο τη μουσική όσο και τους κριτικούς. Μπορώ να καταλάβω πως ίσως κάποιοι να θέλουν να ελέγξουν την πληροφορία. Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι πως κάποιοι μας περνάνε για τόσο μα τόσο ηλίθιους...

Ok, αν «τρώγαμε» τον όποιον Guy... θα ηρεμούσαμε; Θα τελείωνε το θέμα; Θα άλλαζε κάτι στην πραγματικότητα; Αν το κομμάτι όντως έχει ομοιότητες, δε θα φανούν αυτές περίτρανα; Δε θα ξενερώσει ο κόσμος που θα το ακούσει; Ο κόσμος δεν έχει κρίση; Τελικά ίσως για κάποιους δεν έχει. Το σύγχρονο σύστημα ελέγχου και διανομής της μουσικής θεωρεί πως με επικοινωνιακά τρικ και τεχνάσματα μπορεί να πουλήσει κάτι σάπιο, σα φρέσκο. Κάτι άγευστο, σα γευστικό. Κάτι άθλιο, σαν περίφημο. Και τελικά, κάτι αντιγραμμένο, ως original...

Tο αστείο της υπόθεσης είναι ότι οι ίδιοι που χειρίζονται τις τύχες της σύγχρονης μουσικής, χρεώνονται και την κατάντια της. Κομμάτια προχειροφτιαγμένα, γραμμένα στο πόδι, πλασάρονται ως οι "νέες μεγάλες επιτυχίες", μέχρι να αντικατασταθούν από τα επόμενα, της επόμενης εβδομάδας. Δε με πειράζει η γραφική τους στάση: όλοι οι δείκτες πωλήσεων δείχνουν τον Νότο, τα mp3 και η ελεύθερη κριτική του internet βοηθούν τον κόσμο να έχει ίδια γνώμη και εκείνοι είναι κλεισμένοι στον γυάλινο πύργο τους και προσπαθούν να πουλήσουν ένα νεκρό προϊόν... Ένα προϊόν που δεν αρέσει ούτε στους ίδιους, αλλά ούτε και στους ίδιους τους δημιουργούς και τους τραγουδιστές. Την ίδια ώρα κάποια άλλα "επίπεδα" (ή καλύτερα πολυεπίπεδα) album σαν το "Dark Side Of The Moon" συνεχίζουν να πουλάνε, να εμπνέουν, να αγαπιούνται και να επηρεάζουν. Ίσως επειδή δε γράφτηκαν σε υποδιαιρέσεις της ώρας, αλλά της ψυχής...



Η λογοκρισία και ο έλεγχος των ελεύθερων φωνών ήταν πάντοτε ένα μεγάλο θέμα, από την εποχή που ανακαλύφθηκε η τυπογραφία... Ενδεχομένως έχουμε μάθει να ζούμε με αυτήν και να την ντριμπλάρουμε... Προσωπικά έκοψα πολλά περιοδικά (μουσικά και μη) όταν συνειδητοποίησα την εντεταλμένη υπηρεσία που εκείνα διατελούσαν και είμαι σίγουρος πως το αυτό έκανε και καθένας από εσάς, γιατί σε διαφορετική περίπτωση μάλλον δε θα διαβάζατε ένα ηλεκτρονικό έντυπο σαν το rocking.gr. Θεωρούσα ηλίθιο (και ακόμα το θεωρώ) να ανατυπώνει κάποιος τα δελτία τύπου των εταιριών, με ενδεχομένως καλύτερα λόγια. Δεν έχει νόημα ούτε για αυτόν που το κάνει, ούτε για αυτόν που το διαβάζει. Έχει μόνο νόημα για αυτόν που πουλάει ή δεν πουλάει. Αυτοί που λογοκρίνουν, αυτοί που θέλουν να ελέγξουν είναι οι ίδιοι που χάνουν το παιχνίδι μέσα από τα χέρια τους. Καθώς κόβοντας ένα κεφάλι, γεννιούνται άλλα τόσα, ναι, σαν το γνωστό μυθικό τέρας με έδρα την Ύδρα. Δείτε τώρα τι έγινε: αν ο Guy ήταν ακόμα στην θέση του (και αν τελικά το συγκεκριμένο video δεν του είχε στοιχίσει τόσο όσο λέγεται), το θέμα της ομοιότητας θα είχε υποβιβαστεί σε παρεΐστικη πλάκα ανάμεσα σε φίλους. Τώρα που τόσο εμπνευσμένα τον έδιωξαν -αν όντως εδιώχθη γι' αυτό το λόγο- όλο το internet βοά για την άδικη μεταχείριση του παιδιού. Σημεία των καιρών. Όταν προσπαθείς να βιάσεις ένα μέσο, τότε και εκείνο στη φυλάει και την κατάλληλη στιγμή θα σε δαγκώσει... Άλλο ένα χαρακτηριστικό του μυθικού φιδίσιου τέρατος...

Χαίρομαι που γράφω για ένα μέσο ανεξάρτητο - νιώθω ότι μπορώ να αναπνεύσω, ότι καμία λέξη μου δε χηρεύει επειδή πρέπει να υποκύψουμε σε πιέσεις. Ο συνάδελφος (;) μπορεί να ανήκει σε άλλο χώρο, αλλά η αιτίασή του για ίση μεταχείριση και ελεύθερη ενημέρωση αγγίζει όλα τα άτομα του χώρου και πρέπει να στηριχθεί. Ένας στο χώμα, χιλιάδες στον αγώνα - ειρωνικό δεν είναι; Αν οι φήμες έχουν βάση, τα μεγάλα κεφάλια κατάφεραν με ένα επικοινωνιακό Βατερλό ("backfire" το λένε στο χωριό μου) να μας κάνουν να αμφιβάλλουμε τόσο για τις αγαθές τους προθέσεις, όσο και για τα συμφέροντα που εκείνα εξυπηρετούν. Ξεχνούν όμως ότι ο κόσμος ακούει και κρίνει. Εμένα, εσένα, όλους. Η ελεγχόμενη δημοσιογραφία μπορεί να έχει επιτευχθεί, μερικώς τουλάχιστον. Ευτυχώς ακόμα δεν έχει επιτευχθεί η ελεγχόμενη σκέψη...

Υ.Γ.: Αφιερωμένο σε μια φίλη από μακριά που είναι στο "ουράνιο τόξο".