Funk 'em, just to see the look on their face

What the Funk man? Ltd Series: Ep.4

Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 02/11/2018 @ 10:59

Δέκα δίσκοι της funk soul, funk jazz, funk rock και gospel που καλό θα είναι να ακούσεις προτού πεθάνεις; Όχι, δεν είμεθα δα τόσο μηδενιστές. Τούτο εδώ το περιορισμένο αφιέρωμα δέκα επεισοδίων, έχει ως στόχο την παρουσίαση/πρόταση και όχι κριτική δέκα αγαπημένων δίσκων του εν λόγω μουσικού ιδιώματος. Δεν ψάχνουμε για τη Βίβλο της funk. Αντιθέτως, μας βρήκαν κάποιοι παλιοί δίσκοι και μπάντες που εξαφανίστηκαν αρκετά γρήγορα από τον μουσικό χάρτη. Αυτοί, μαζί με κάποια στάνταρ μεγαθήρια θα συγκροτήσουν την ομάδα του άρθρου και ίσως να μπει κι ένας θεματοφύλακας στο τέλος, ένας σχετικά σύγχρονος συνεχιστής της funk παράδοσης.

Black Merda

18 Σεπτεμβρίου 1970: Ο Jimi Hendrix μας αφήνει χρόνους κι ορφανούς. Ο αστικός μύθος λέει πως την ημέρα εκείνη, άντε την επομένη, τον περίμενε στο στούντιο ο Miles Davis για ηχογράφηση. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, λογικά θα είχε αλλάξει ο παγκόσμιος μουσικός χάρτης.

Νωρίτερα το 1970: Οι Black Merda κυκλοφορούν τον πρώτο δίσκο τους κι ένας άλλος μύθος λέει πως ο Hendrix έλαβε μέρος στις ηχογραφήσεις. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, είμαι καλός παραμυθάς.

Η αλήθεια είναι ότι το "Black Merda" είναι ο δίσκος που πάντρεψε την μουσική του Hendrix με τη funk. Υπάρχουν στιγμές που θαρρείς πως ακούς όχι μόνο τον ήχο της κιθάρας του, αλλά και τη φωνή του. Προφανώς και υπήρξε καταλυτική η συνάντηση της μπάντας μαζί του το 1966. Οι Black Merda ξεκίνησαν ως τρίο μέχρι το 1968 όταν και προστέθηκε το τέταρτο μέλος τους κι έναν χρόνο μετά υπέγραψαν συμβόλαιο στην Chess Records με τις ευλογίες του Eddie Kendricks των The Temptations.

Black Merda

Οι Anthony Hawkins, VC L. Veasey, Charles Hawkins & Tyrone Hite, θεωρούνται δικαίως από τους πρωτεργάτες της heavy funk  και της μαύρης ψυχεδελικής rock, παρόλο που δεν μακροημέρευσαν. Κι όταν λέμε heavy δεν αναφερόμαστε μόνο στη μουσική, αλλά και στους στίχους. Το "Cynthy Ruth" μαζί με το "Prophet" είναι ίσως τα πλέον αντιπροσωπευτικά κομμάτια του δίσκου, αν και...

...όλο και κάπου θα σου σκάσει καμιά άτυπη επανεκτέλεση του "Foxy Lady". Ένα από τα κουσούρια του Hendrix που κόλλησαν, είναι και οι μπαλάντες-σόλο. Αυτές που λέει «θα σας πω μια ιστορία και θα σολάρω από την αρχή μέχρι το τέλος αυτής». Εκείνο που δεν κόλλησαν είναι η εμπορική επιτυχία. Όσο καλό κι αν είναι το "Black Merda", χωρίς promotion δεν πήγε κανείς πουθενά. Πέτυχαν σε άσχημη συγκυρία τη δισκογραφική τους και κάπως έτσι οι όποιες φιλοδοξίες τους έσβησαν σχετικά νωρίς.

Πρόλαβαν πάντως να βγάλουν και δεύτερο δίσκο το 1972, φαινόταν όμως πως το κύκνειο άσμα τους ήταν αναπόφευκτο. Μετά τη διάλυσή τους, επέστρεψαν στην αρχική τους ασχολία ως session μουσικοί σε soul και R&B σχήματα και το Detroit έχασε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναβαθμίσει τη μουσική του αρμάδα. Η τάξη αποκαταστάθηκε πάντως το 2005, όταν κυκλοφόρησε συλλογή με τους δυο δίσκους τους και οι Black Merda κέρδισαν από κοινό και συναδέλφους την αναγνώριση που δικαιούνταν.

*Το ότι κάποιοι πιστεύουν ακόμα πως το Merda έχει ρίζες από τη λατινική ετυμολογία κι όχι από την αργκό του Murder, απλώς επιβεβαιώνει το «η ηλιθιότητα είναι ανίκητη».

  • SHARE
  • TWEET