Καζαμίας 2013

Ιανουάριος:
Εφόσον οι Μάγια πέσανε έξω, ο κόσμος ευτυχής επέζησε για να καλοδεχτεί τη χρονιά που οι Black Sabbath επιτέλους θα κυκλοφορούσαν ξανά δίσκο με τον Ozzy - χωρίς να αναλογιστεί κανείς ότι ο λόγος που ο κόσμος επέζησε ήταν ακριβώς ότι οι Black Sabbath επιτέλους θα κυκλοφορούσαν  ξανά δίσκο με τον Ozzy. Αχαριστία! Για το γεγονός αυτό, πάντως, δεν ενημερώθηκε ο ίδιος ο Ozzy, διότι η καλή κυρία Sharon παρέλειψε να τον βγάλει από το ψυγείο, με αποτέλεσμα φυσικά, εφόσον δεν άνοιξε η πόρτα με τα λαστιχάκια, να μην ανάψει το λαμπάκι και ο καημένος να νομίζει ότι ήρθε το αιώνιο σκότος. Στην άλλη πλευρά του ατλαντικού, στην οποία παραδόξως βρίσκεται η Αγγλία, οι Deep Purple ετοίμαζαν δισκογραφικώς την εκδίκησή τους για την ιστορική χυλόπιτα που τους σέρβιρε το Rock 'n' Roll Hall of Fame και επεδίωκαν να επισκιάσουν τους Black Sabbath, ηχογραφώντας έναν δίσκο με τον δικό τους υπέρλαμπρο πρώτο τραγουδιστή, τον τέτοιο, μωρέ. Φυσικά η σύγκρουση των δύο rock γιγάντων ήλθε μήνες αργότερα, με πεδίο μάχης τα ράφια των δισκοπωλείων. Των δύο τελευταίων δισκοπωλείων του πλανήτη, δηλαδή, που βρίσκονται αμφότερα στο ηλιόλουστο Οχάιο, πίσω από έναν αχυρώνα των Amish, και λειτουργούν με τους κανόνες της ανταλλακτικής οικονομίας (βλ. πάρε δυο αυγά, δώσε τρία αμόλυντα των Manowar). Πάντως, το πρώτο σημαντικό μουσικό γεγονός τη χρονιάς ήλθε από το Μάντσεστερ, όπου οι αδελφοί Gallagher φιλιώσανε και αποφάσισαν να αναστήσουν τους Oasis, κυρίως γιατί συνειδητοποίησαν ότι τα ονόματα των αναπληρωματικών συγκροτημάτων τους ήταν εντελώς βλακώδη και δεν τα θυμάται κανείς ώστε... Όπα, σβήστε το! Κανένα σημαντικό μουσικό γεγονός δεν έλαβε χώρα κατά τον μήνα Ιανουάριο.

Φεβρουάριος:
Αντιθέτως, ο Φεβρουάριος έφερε μια πολύ σημαντική είδηση στο σύμπαν του rock, μια είδηση που συγκλόνισε τα πλήθη. Εμπνευσμένοι από την περσινή επιτυχία του λαοφιλούς αριστουργήματος "Lulu", οι αρχιζηλιάρηδες Megadeth αποφάσισαν να συνεργαστούν κι αυτοί με κάποιον θρύλο του παρελθόντος και, αναζητώντας τον δικό τους σκληρό και αλανιάρη γέροντα, κατέληξαν στον αγροίκο Leonard Cohen. Η συνεργασία βρήκε εμπόδιο, αρχικώς, στο γεγονός ότι ο κύριος Cohen διάβασε παλιότερους στίχους του κυρίου Mustaine και αμέσως δοκίμασε να ξεριζώσει τους οφθαλμούς τους με τα δάχτυλα. Αφού απεφεύχθη το δράμα, ο ξανθός θρίαμβος του metal δεσμεύτηκε να πάψει τα χαρακτηριστικά του δυσκοίλια λογοπαίγνια, με αποτέλεσμα, επί τρεις μήνες, να μιλάει μόνο όποτε ήθελε  να πάει για τσίσια. Κατά την παραμονή τους σε σουίτα πεντάστερου ξενοδοχείου της Γαλλικής Ριβιέρας, οι Foo Fighters ράγισαν ένα πορτατίφ, αποδεικνύοντας σε όλους τους αμφισβητίες ότι το πνεύμα του rock είναι ακόμη ζωντανό. Διεθνές κίνημα μποϊκοτάζ δημιουργήθηκε, στις χώρες της Βορείου Ευρώπης, εναντίον των εισαγωγών καραμελών Halls, με σκοπό την προάσπιση της πολιτιστικής τους ταυτότητας, έπειτα από υπερβολική κατανάλωση των οποίων έπεσε θύμα o Gaahl, το πάλαι ποτέ αηδόνι των Gorgoroth, με αποτέλεσμα να ακούγεται πιο χαρούμενος κι από τον Michael Kiske. Αντιδρώντας στο κίνημα αυτό, η βρετανική βιομηχανία εκδικήθηκε πιέζοντας τις κυβερνήσεις να καταργήσουν τον φθόγγο «Θ» από τις γλώσσες τους, με στόχο να ευνουχιστούν τα ονόματα των πιο βαρβάτων σαμποτέρ.

Μάρτιος:
Κρίση προκλήθηκε στη συντακτική ομάδα του Rocking,gr, όταν ο συντάκτης που είχε την ευθύνη για τη στήλη «Rocking Raccoon» έμαθε ξαφνικά γραμματική και, διαβάζοντας με κόπο τα προηγούμενα άρθρα του, συγκλονίστηκε και αποφάσισε για λόγους ευθιξίας να μονάσει σε βουδιστικό ναό, αφού πρώτα ξεφορτώθηκε εκείνο το αχτένιστο μαύρο πλέγμα που κάλυπτε το πάνω μέρος του κρανίου του. Για κακή τύχη των ηλικιωμένων αναγνωστών που ήλπισαν ότι θα ξαναρχίσουν να καταλαβαίνουν τι διαβάζουν, ο εν λόγω -γουλί πλέον- συντάκτης επέστρεψε στα καθήκοντά του, μόλις απερίσκεπτα άκουσε ολόκληρο δίσκο των Sum 41 και ξέχασε πάλι, εξίσου ξαφνικά, τη γραμματική, αλλά επιπλέον και τη στίξη. Οι θεράποντες ιατροί ανακοίνωσαν ότι η κατάσταση μάλλον θα είναι μόνιμη. Σε διεθνή νέα, η μεγάλη προσμονή των ψαγμένων μοδάτων νιάτων έφτανε στο τέλος της, όταν οι Bon Jovi επέστρεψαν στη δισκογραφία με νέο άλμπουμ, το οποίο αποτελούσε μια προβληματισμένη σύγχρονη ωδή στην αέναη αγωνία του κάθε μοναδικού Σίσυφου που ντετερμινιστικά αναζητά την τρύπα, μες στο σκοτάδι, και δεν τη βρίσκει, με τίτλο "What About Now?". Σοκ προκάλεσε στους (ψαγμένους και μοδάτους) οπαδούς του συγκροτήματος η φωτογραφία του οπισθόφυλλου από την οποία απουσίαζε ο Richie Sambora. Ο δυστυχής κιθαρίστας έχασε τη δουλειά του, γιατί έπαψε να ανταποκρίνεται στις συμβατικές υποχρεώσεις του περί διαστάσεων προγουλιού. Ευτυχώς, ο Jon ο καλός (γαλλιστί ζαμπόν) τον συγχώρεσε και τον δέχτηκε ξανά στην οικεία αγκάλη της μπάντας - ιδίως, γιατί μετά την αποχώρησή του δεν υπήρχε κανείς για να τραγουδάει στις συναυλίες.

Απρίλιος:
Η πρωταπριλιά σημαδεύτηκε από ύπουλη κίνηση εις βάρος των Ντυπόν και Ντυπόν της παγκόσμιας rock σκηνής, των συλλεκτών βινυλίου, οι οποίοι παρασύρθηκαν από παραπλανητική φήμη και αγόρασαν συνολικά εξήντα χιλιάδες αντίτυπα παράνομης επανέκδοσης δίσκου του Otis Shuggie που έφεραν όλα την ίδια ένδειξη «Περιορισμένη αριθμημένη ανατύπωση: 1/37». Μόνον οι παμπόνηροι έλληνες δισκοπώλες μεταχειρισμένων του Μοναστηρακίου αντελήφθησαν εγκαίρως την απάτη, και για αυτό... αποθήκευσαν εκατοντάδες αντίτυπα για μελλοντική εκμετάλλευση! Το σχέδιο ήταν να δημιουργήσουν τεχνητά τη σπανιότητα, αφού θα πραγματοποιούσαν διαρρήξεις στα σπίτια όλων των συλλεκτών, ντυμένοι νίντζα, και θα γρατζουνούσαν με καρφίτσα μέχρι και το τελευταίο αντίτυπο. Αθηναϊκή συναυλία των Om διακόπηκε γιατί η ίδια η διμελής μπάντα αγανάκτησε από τη βαρεμάρα, παράτησε τα όργανα και την έκανε για τσίπουρα με ντόπιους αξύριστους κολλητούς της. Ένας ξυρισμένος κόντρα, από την παρέα, ο οποίος καθότανε αμίλητος σε μια γωνιά να πίνει βυσσινάδα, αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο μόνος που είχε ακούσει ολόκληρο δίσκο του συγκροτήματος, αλλά βγήκε βρώμα από τους άλλους ότι παρείχε υπηρεσίες στο Ελληνικό Δημόσιο ως ασφαλίτης. Το ακροατήριο, πάντως, δεν το πήρε πρέφα και παρέμεινε στον συναυλιακό χώρο να τσιλημπουρδίζει, χωρίς να κοιτάει τη σκηνή, για μια ώρα και δέκα λεπτά. Ο μπατζανάκης ενός κολλητού του λογιστή του Jon Oliva επιχείρησε αναβίωση των Savatage, καταφέρνοντας να «κλείσει» μόνο μια ημερομηνία στο Σουρινάμ και άλλη μία στην Ελλάδα, όπου θα παρουσίαζε ολόκληρο το ιστορικό άλμπουμ με τον νέο τίτλο "The Hole Of The Mountain King", ως μήνυμα γροθιά στα metal κλισέ της ομοφοβίας. Συγκλονισμένος Έλληνας οπαδός έγραψε με το αίμα του στον τοίχο του Κυττάρου ότι μόνο αυτά τα χέρια μπορούν να παίξουν αυτή τη μουσική και κάτι άλλο ακαταλαβίστικο με καθοδική πορεία.

Μάιος:
Εκπρόσωπος όλων των υπαρκτών θεοτήτων εμφανίστηκε σε φεστιβάλ κόμικς της συμπρωτεύουσας, με τη μορφή του Peter Gabriel, αλλά με εκείνο το μαλλί των seventies, την αντεστραμμένη μοϊκάνα, και έφερε το μήνυμα ότι οι θεότητες είχαν εκφράσει την πρόθεση να επαναφέρουν στη ζωή εκατό προσωπικότητες της μουσικής (συμπεριλαμβανημένων των Miles Davis, Jimi Hendrix, Beethoven και Frank Zappa), αν η Γη επέλεγε να τους παραδώσει τον Steven Wilson. Οι φεστιβαλιστές αρνήθηκαν ομόφωνα, τον ξυλοκόπησαν και δολοφόνησαν τον Jack White, για παραδειγματισμό. Οι Rush προσέλαβαν την Shakira για να δώσουν μια εύθυμη νότα στο επόμενο δισκογραφικό τους βήμα, αλλά το αποτέλεσμα των πρώτων ηχογραφήσεων θύμιζε τόσο έντονα Mars Volta, που με ωριμότητα το καναδικό τρίο έκρινε ότι ο κόσμος δεν χρειάζεται άλλον ένα λόγο να φοβάται να ξυπνήσει. Μετά από όρκους και παρακαλετά, συγκλονισμένοι οι τελευταίοι δέκα εκατομμύρια οπαδοί των Depeche Mode -οι Έλληνες- υποδέχτηκαν στον τόπο τους το συγκρότημα μύθο, το συγκρότημα που εφηύρε το rock 'n' roll, το συγκρότημα που ξέρει από καλό βούτυρο. Εκείνο, δε, τους αντάμειψε, εκπλήσσοντάς τους, πραγματοποιώντας αυτό που δεν περίμενε κανείς: (γκαγκάν-γκαγκάν) μια συναυλία. Με φωτάκια και τέτοια. Κι όλα αυτά, παρότι διέρρευσε πληροφόρηση ότι δεν επετεύχθη συμφωνία με τους διοργανωτές σχετικά με το ποιός θα επιβαρυνόταν με το κόστος του ΦΠΑ. Τελικά, όλα ακυρώθηκαν, την τελευταία στιγμή, για όσους δεν είχαν εισιτήριο και μερικούς που έμειναν από βενζίνη στη μέση της διαδρομής.

Ιούνιος:
Μετά από δεκατέσσερα χρόνια έρευνας και με το λογαριασμό να ξεριζώνει και το μπούτι του φορολογουμένου μαζί με την τσέπη, οι μυστικές υπηρεσίες κατάφεραν να βρουν απάντηση στο προαιώνιο ερώτημα: «Ποιός έφτυσε τον Steve Harris, το '99;». Επρόκειτο για μια γκόμενα. Σε μυστική συναυλία της, για το πάρτι ενός εκ των δύο εναπομεινάντων εκατομμυριούχων της χώρας, η Adele γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Έλληνα κάγκουρα Μπάμπη, που δούλευε γκαρσόνι. Της χάρισε αλησμόνητες στιγμές ελληνοπρεπούς θερινού έρωτος, καταστρέφοντας έτσι την καριέρα της για πάντα, εφόσον θεράπευσε τα ερωτικά τραύματα στα οποία όφειλε τη δημιουργικότητά της, χάρη στην πολύπλευρη ερωτική τεχνογνωσία του. Το ειδύλλιο κράτησε λίγο, καθώς η δεσποινίς τον χώρισε, τη στιγμή που διαπίστωσε πως ο Μπάμπης ήταν πεπεισμένος ότι το "Moves Like Jagger" είναι τραγούδι των Kasabian. Τρέχα γύρευε. Όταν τελικώς της σώθηκαν τα λεφτά, κατέληξε σκυλού στην εθνική, να καπνίζει και να πίνει, και να τραγουδά με βραχνάδα το νέο της σουξέ, "Once You Go Greek, You Eat Meat On A Stick". Ο Μπάμπης μας συνέχισε να είναι γκαρσόνι και, μέχρι τα γεράματα, να διηγείται την ιστορία της... Εεε... Αναμπέλ (;), τραγουδώντας πως «ένα πρωινό -αχ, Παναγιά μου- μπέρδεψα το rock με μια παπαριά!». Στους Black Keys έπεσε βαρύ το τίμημα του mainstream και, έτσι, οι δύο Αμερικανοί αποσύρθηκαν προσωρινά, για να περάσουν δύο μήνες σε εξειδικευμένη κλινική ψυχολογικής υποστήριξης για καλλιτέχνες του indie που ξαφνικά λούζονται με χρήμα. Εκεί συνάντησαν μια δεκαριά μέλη των Καναδών Arcade Fire, τα οποία είχαν ήδη ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο του προγράμματος, αλλά όταν άκουσαν πως οι Αμερικανοί συνάδελφοι και συμπάσχοντες, λόγω σύνθεσης, μοιράζονται τα κέρδη δια δύο, άρχισαν να αλληλοκατασπαράζονται και κατέληξαν σχεδόν όλοι σε ψυχιατρική κλινική. Σχεδόν όλοι, είπαμε, γιατί η Regine Cassange έπρεπε πρώτα να περάσει από χειρουργείο, για να της αφαιρεθεί ένα hurdy gurdy (βιολί με τροχό) από τον οισοφάγο, το οποίο οι «φίλοι» της την είχαν αναγκάσει να καταπιεί κατά το επεισόδιο. Οι γιατροί, έκπληκτοι, την ρώτησαν τι συνέβη, αλλά η μανιβέλα που προεξείχε από το στόμα της εμπόδιζε την ομιλία.

Ιούλιος:
Όλο τον Ιούλιο, ένα μόνο πράγμα απασχόλησε την μουσική επικαιρότητα. Η επιστροφή του Roger Waters στην Ελλάδα για να ξαναξαναξαναπαίξει το "The Wall" για μια ακόμη φορά ήταν μυστήριο άλυτο, που είχε ήδη απασχολήσει για μήνες όλα τα ελληνικά μουσικά μέσα. Και τα τρία. Απαντήσεις διαφάνηκαν από υποκλοπή  αλληλογραφιών που αποκάλυψε το WikiLeaks , εμφανίζοντας την επιλογή της Ελλάδας ως χώρας για την κινηματογράφηση DVD, ως το πιο καταστροφικό λάθος για καριέρα μουσικού από τότε που οι Doors είπαν στον Morrison: «Εντάξει, βρε Τζιμάκο, πήγαινε διακοπούλες στο Παρίσι να ξεσκάσεις και τα λέμε μετά, μωρέ...». Θα έλεγε κανείς ότι ο Waters υπέστη (δώστε βάση, δώστε βάση) μια στιγμιαία απώλεια λογικής. Η αλήθεια ήταν πως ο τελειομανής -σε όλα πλην των της φωνής του- κύριος Waters, στην ουσία, επέστρεψε για να ολοκληρώσει τα γυρίσματα, κυρίως επειδή το solo του Dave Kilminster στο "Comfortably Numb" δεν ήταν επαρκώς ολόιδιο με εκείνο του David Gilmour, και δεν ήταν δυνατό να επιτευχθεί μοντάζ, γιατί χωρίς τη χαρακτηριστική συνοδευτική φαλτσαδούρα του ελληνικού κοινού, το σημείο θα φαινόταν ξένο ως προς το υπόλοιπο έργο. Κατά την εντυπωσιακή αυτή παράσταση του "The Wall - Live", που ως γνωστόν είχε τη σπάνια ιδιαιτερότητα να διαδραματίζεται σε μεγάλο ανοιχτό χώρο, ο Waters ικανοποιήθηκε για την ανταπόκριση των Ελλήνων θαυμαστών του, οι οποίοι γέμισαν και την τελευταία γωνίτσα του Ολυμπιακού Σταδίου, γιατί και πάλι αγόρασαν εισιτήρια «και για τις τρεις μέρες». Το γεγονός έμεινε στην ιστορία ως «το θαύμα του πολλαπλασιασμού των κάφρων». Δυστυχώς, το υλικό που κατέγραψαν οι κάμερες ήταν και πάλι άχρηστο, γιατί η διαύγεια της εικόνας καταστρεφόταν για άλλη μια φορά από μια ανεξήγητη λονδρέζικη ομίχλη, η οποία αποτελεί την μόνιμη απάντηση του Έλληνα σε απαγορεύσεις του καπνίσματος - δεν πα να 'ναι μαιευτήρας την ώρα της καισαρικής.

Αύγουστος:
Στα πλαίσια νέων νομοθεσιών με πυξίδα την ανάπτυξη, το κράτος παραχώρησε βραχονησίδα για αποκλειστικά πολιτισμική τουριστική εκμετάλλευση σε διεθνή επιτροπή ειδημόνων στη φεστιβαλική αξιοποίηση. Το σχέδιο εφαρμόστηκε αμέσως και έτσι οργανώθηκε το πρώτο «Rock Island Festival», με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Περιμετρικά του νησιού στήθηκαν παραλιακά κάμπινγκ, στο κέντρο του τρείς σκηνές, ένα χωριό δραστηριοτήτων με έκθεση έργων τέχνης σε προκάτ και ένα κέντρο θαλασσίων σπορ. Φυσικά, Έλληνας δεν πάτησε, προφανώς γιατί στην αφίσα δεν έγραφε «Metallica». Χιλιάδες αλλοδαποί τουρίστες, όμως, έσπευσαν να στηρίξουν την πρωτότυπη προσπάθεια και να ζήσουν την πρωτόγνωρη εμπειρία. Τα ευτράπελα ξεκίνησαν με τους Άγγλους φεστιβαλιστές, οι οποίοι έπαθαν ομαδικώς κατάθλιψη γιατί τους έλλειψε η αίσθηση της  λάσπης της πατρίδας μέχρι το σαγόνι, ενώ μια ομάδα Σουηδών υπέστη ηλίαση στις δύο πρώτες ώρες, με έναν από τους δυστυχείς να εξαϋλώνεται επιτόπου. Όταν ο Γιάννης Αγγελάκας ανέβηκε στην κεντρική σκηνή, σύσσωμο το πλήθος άρχισε να τραγουδά «ω, είν' ωγαία ζντον μπαγάζεισο!», ενώ μια μικρή μερίδα ανατολικοευρωπαίων τόλμησε να επιδοθεί σε εμπαιγμούς του καλλιτέχνη για το θηλυπρεπές λεπτεπίλεπτο λάμδα του. Αντικρίζοντας τον Ψαραντώνη, τρείς Γάλλοι κομμωτές λιποθύμησαν, ενώ ακούγοντας τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, ένας Νορβηγός ξυλοκόπος λύγισε και πλάνταξε στο κλάμα. Στα των «διεθνών», ο Ian Anderson κατόρθωσε να πετύχει μια ολόκληρη νότα χωρίς να πάθει εγκεφαλικό, αλλά δεν ήταν σε τραγούδι των Jethro Tull, οπότε δεν το αντελήφθη κανένας. Τζάμπα ο κόπος, δηλαδή. Οι Muse έπαιξαν μόνο παλιό τους υλικό και, όταν ερωτήθηκαν αν αποφεύγουν το περσινό άλμπουμ επειδή είναι μια ελεεινή τετράκις άθλια πατάτα, απάντησαν ότι μάλλον πρόκειται για παρεξήγηση, ότι το τελευταίο άλμπουμ τους είναι το "The Resistance" και ότι πιθανότατα τους μπερδεύουν με τους Aerosmith. Τελικώς το όλο εγχείρημα έπεσε έξω χοντρά, καθώς το 72% του προϋπολογισμού των φεστιβαλιστών κατέληξε στις τσέπες ιδιωτών με άκρες, στους οποίους είχε παραχωρηθεί αποκλειστικό δικαίωμα να νοικιάζουν ξαπλώστρες, με συνέπεια το φεστιβάλ να καταργηθεί. Όταν ερημώθηκε το νησί, μια μικρή πετρούλα έτριξε, ακούστηκε ένας υπόκωφος κρότος και ένας γιγάντιος πίδακας πετρελαίου εκτινάχθηκε σε ύψος εξήντα μέτρων.

Σεπτέμβριος:
Νέα «βαφτίσια» για την μπάντα τους επιχείρησαν οι Mumford & Sons, συνειδητοποιώντας ότι με τέτοιο όνομα πιο πιθανό ήταν να σου πουλήσουν ηλεκτρική σκούπα, παρά δίσκο. Η νέα ονομασία που επέλεξαν οι Βρετανοί μουσικοί ήταν «No Warranty», βέβαιοι ότι κανένας σώφρων άνθρωπος δεν θα αγόραζε ηλεκτρική σκούπα χωρίς εγγύηση. Οι Police «τιμήθηκαν» με βραβείο του Πανεπιστημίου του Berklee χειρότερης μετάβασης από ρεφρέν σε κουπλέ στην ιστορία της μουσικής, για το ένδοξο 1:20 του "Roxanne". Ο Sting αρνήθηκε να παραστεί στην προσβλητική τελετή, δηλώνοντας ότι «οι άνθρωποι που ευθύνονται για τα δεινά που έφεραν στην ανθρωπότητα οι Dream Theater καλό θα ήταν να σιωπούν». Στην αναιτιολόγητη αυτή επίθεση, οι Dream Theater ήταν αδύνατο να απαντήσουν, διότι -όπως θα σας διαβεβαιώσει ο κάθε οπαδός τους- δεν υπάρχουν. Στην ίδια εκδήλωση του Berklee βραβείο επιτυχέστερου ψέματος σε μορφή δίσκου για συγκρότημα που προσποιήθηκε τόσο καλά ότι έγραψε αριστούργημα που έπεισε το σύμπαν απενεμήθη στους Green Day, για το "American Idiot", αλλά και σε αυτή την περίπτωση απείχε της τελετής ο μπροστάρης, καθότι, ως γνωστόν, ο Billie Joe Armstrong καθ' όλη την διάρκεια του μηνός Σεπτεμβρίου κοιμάται. Για την προώθηση του νέου τους άλμπουμ, οι U2 θέλησαν να προσφέρουν μια ιδιαίτερη δωρεάν συναυλία στους συμπατριώτες τους. Στην κορυφή του ημιτελούς ουρανοξύστη τους στο Δουβλίνο, δηλαδή στον ιλιγγιώδη τέταρτο όροφο, οι μερακλήδες Ιρλανδοί θα έπαιζαν για τρεις ώρες ζωντανά και η μουσική θα ακουγόταν από γιγάντια ηχεία στους δρόμους της πόλης. Η εντυπωσιακή ιδέα είχε άδοξο τέλος, καθώς, αντικρίζοντας το γιαπί, ο Adam Clayton ομολόγησε ότι θα ήταν αδύνατο να συμμετέχει, γιατί, όπως επεσήμανε, το μπάσο δεν μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά. Οι πουλημένοι στον οξαποδώ Planet Of Zeus, έχοντας φτάσει στη δοξασμένη στιγμή της καριέρας τους κατά την οποία γεμίζανε εύκολα στάδια ολόκληρα, αποφάσισαν να θυμηθούν την εγγύτητα του κλαμπ και να παραχωρήσουν μυστική συναυλία, για την οποία επέλεξαν το εξεζητημένα παραπλανητικό ψευδώνυμο «Planet Of Jupiter» στις αφίσες. Πιθανώς κάτι να διέρρευσε από τις κουτσομπόλες των Εξαρχείων -αλλιώς δεν εξηγείται- και, το βράδυ της συναυλίας, στο ΑΝ στριμώχτηκαν τριανταπέντε χιλιάδες άτομα. Μετά τη συναυλία, το forum του Rocking.gr πλημμύρισε με μηνύματα διαμαρτυρίας για τον ήχο.

Οκτώβριος:
Οι συντάκτες που έχουν την ευθύνη της στήλης «Progsession» πανηγύρισαν για την επίτευξη του κορυφαίου κρυφού στόχου τους, όταν κατάφεραν να παρουσιάσουν στους αναγνώστες έναν δίσκο τον οποίο κυριολεκτικώς δεν είχε ακούσει ποτέ κανείς. Ποτέ. Κανείς. Η ατυχής συνέπεια της τολμηρής πράξης ήταν ένα εξώδικο εκ μέρους των κληρονόμων των εγγονών των συντελεστών του δίσκου φαντάσματος, με το οποίο οι εν λόγω κληρονόμοι απαιτούσαν να μάθουν πώς απέκτησαν οι εν λόγω συντάκτες πρόσβαση στο εν λόγω χαμένο υλικό, για να συντάξουν το εν λόγω κείμενο. Η δίκη που ακολούθησε δικαίωσε την ελευθερία του Τύπου και οι ήρωές μας τη γλιτώσανε, χάρη στις μαρτυρίες τριανταεπτά αναγνωστών οι οποίοι ισχυρίστηκαν με άκρως πειστικό ύφος ότι ακούνε αυτόν το δίσκο από τα γεννοφάσκια τους. Αφού και ο όγδοος σε σειρά τραγουδιστής παραιτήθηκε από τους Crippled Black Phoenix, η μπάντα επέλεξε να στραφεί προς δοκιμασμένες λύσεις και προσέλαβε τον Paul Rodgers για παγκόσμια περιοδεία. Ρεκόρ καθυστέρησης σε συναυλία κατεγράφη από τον Axl Rose, όταν ως σαδιστής «έστησε» το φιλοθεάμον κοινό της Νέας Υόρκης για επτά ολόκληρες ώρες. Μετά από πιεστικές ερωτήσεις δημοσιογράφων, διαπιστώθηκε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν στο γεγονός ότι ο διάσημος τραγουδιστής επιθυμούσε να οδηγήσει ο ίδιος το αυτοκίνητό του, από το ξενοδοχείο μέχρι τον συναυλιακό χώρο, και επιμήκυνε τη διάρκεια της διαδρομής, σταματώντας σε εξήντα επτά ευκαιρίες, για να διαβάσει τι γράφουν αυτές οι κόκκινες οκτάγωνες πινακίδες που βρίσκονταν στην άκρη του δρόμου, χωρίς να βελτιώνει το χρόνο ανάγνωσης κάθε φορά.

Νοέμβριος:
Με ψεύτικη γενειάδα, για να έχει την ησυχία του, ο Bruce Springsteen αποφάσισε να περάσει ινκόγκνιτο off season διακοπές στην Αθήνα. Κατά τη δεύτερη ημέρα της παραμονής του, αναγκάστηκε να αφαιρέσει την μεταμφίεσή του, επειδή τον σταματούσαν συνεχώς στο δρόμο για να τον ρωτήσουν αν είναι ο Billy Gibbons. Μετά από αυτό, δεν τον ξαναενόχλησε κανείς, επί τρεις βδομάδες που σουλάτσαρε στο κέντρο. Αναζωπυρώθηκαν οι φήμες για επιστροφή των Led Zeppelin, με αποτέλεσμα να μπει, με βαριά καρδιά, ο Jimmy Page στον τρομακτικό κόπο να προβεί σε γεμάτες ύφος δηλώσεις, οι οποίες είχαν ως εξής: «Σχεδιάζουμε, στο επόμενο διάστημα, να επανακυκλοφορήσουμε όλη μας τη δισκογραφία σε ειδικές πανάκριβες εκδόσεις, με επιπλέον υλικό που κάποτε απορρίψαμε επειδή δεν το θεωρούσαμε άξιο λόγου, αλλά τώρα μας το ζητάνε όλοι σαν παλαβοί. Όταν φύγει όλη η πραμάτεια, σκεφτόμαστε να κολλήσουμε αυτοκόλλητα με τις φάτσες μας σε δίσκους απαρχαιωμένου blues, για να ξεφορτωθούν το στοκ τους κάτι κολλητοί πτωχευμένοι διανομείς. Δεν είναι απίθανο να κυκλοφορήσουμε και δυο-τρία DVD. Πάντως, σίγουρα δεν πρόκειται για μια επιστροφή των Led Zeppelin, όπως λέτε. Τώρα, αφήστε με ήσυχο, επιτέλους!». Σε μια αψυχολόγητη -πλην όμως θαρραλέα- κίνηση, πρωτοεμφανιζόμενοι Έλληνες διοργανωτές κατάφεραν να φέρουν τους Biffy Clyro για μια και μοναδική συναυλία στη Θεσσαλονίκη. Κατά την προπώληση και προς ευχάριστη έκπληξη των διοργανωτών, τα εισιτήρια εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού. Ο κόσμος, όμως, έφυγε με πικρή απογοήτευση από την συναυλία, καθώς όλοι όσοι παρευρέθησαν είχαν την εντύπωση ότι θα επρόκειτο για side project των Saxon.

Δεκέμβριος:
Αντιπαθέστερος rock καλλιτέχνης ψηφίστηκε σε ελληνική δημοσκόπηση ο Anthony Kiedis των Red Hot Chili Peppers, προφανώς γιατί οι οπαδοί του τού κάνουνε μουτράκια που ήτανε ξινός στην περσινή αθηναϊκή συναυλία. Όταν κλήθηκε να σχολιάσει το γεγονός, ο τραγουδιστής ακούστηκε να λέει: «Μην βάζετε το μικρόφωνο εκεί, σας παρακαλώ! Το πρόσωπό μου είναι από την άλλη μεριά!». Πανικός επικρατούσε στην συντακτική ομάδα του Rocking.gr, δεδομένου ότι η στιγμή της ανάδειξης του δίσκου της χρονιάς είχε φτάσει και το συγκρότημα θαύμα, οι εκφραστές μιας ολόκληρης γενιάς, οι οικουμενικοί μεταρρυθμιστές του rock και της μουσικής εν γένει, οι Witchcraft δεν είχαν ακόμη κυκλοφορήσει τίποτα. Το Rocking.gr είχε την τιμιότητα, την οξύνοια, αλλά και την τιμή να αναγνωρίσει την υπεράνθρωπη προσφορά του συγκροτήματος στη μουσική, αλλά και στην ανθρωπότητα ολόκληρη, ήδη δις, αναδεικνύοντας  το "The Alchemist" ως καλύτερο άλμπουμ του 2007 και το "Legend" ως καλύτερο άλμπουμ του 2012. Τι θα έκανε τώρα; Πώς να επέστρεφε σε άλλους, τιποτένιους; Δακρύβρεχτη επιστολή, με διαμαρτυρίες και ικεσίες, λοιπόν, εστάλη στους Σουηδούς νέους Beatles, αλλά εκείνοι, χωρίς καν να διαβάσουν το πονεμένο μήνυμα απελπισίας, απέστειλαν εις απάντηση διαφημιστικά αυτοκόλλητα του συγκροτήματος. Για να ξεπλύνουν την προσβλητική αυτή αδιαφορία των αγνωμόνων, όλοι οι συντάκτες βάλθηκαν να ακούνε φανατικά Graveyard, χωρίς να βουρτσίσουν τα δόντια τους επί μία βδομάδα. Το πρώτο αποτελούσε συμβολική κίνηση. Τους πάντες ανησύχησε είδηση για ένα εντυπωσιακό ατύχημα σε Χριστουγεννιάτικη συναυλία των Motörhead στο Λονδίνο. Ένα βραχυκύκλωμα στο μικρόφωνο του Lemmy προκάλεσε μια εκτυφλωτική λάμψη και κατόπιν ο χώρος ολόκληρος βυθίστηκε στο σκοτάδι, με αποτέλεσμα όλοι να αναρωτιούνται αν το αναπάντεχο γεγονός θα μπορούσε να έχει θύματα ή να αποβεί ακόμη και μοιραίο. Με την άμεση παρέμβαση ειδικών και μετά από επτά ώρες στην εντατική, ιατρικό ανακοινωθέν δημοσιεύθηκε, καθησυχάζοντας τον κόσμο ότι ο κίνδυνος έχει απομακρυνθεί και, μετά από τρεις μέρες ανάρρωσης, το μικρόφωνο θα μπορούσε να γιορτάσει την Πρωτοχρονιά με την οικογένειά του. [Θα όφειλα, πιθανόν, να ζητήσω συγγνώμη για το τελευταίο αυτό αστείο, αλλά ήταν αναπόφευκτο, έπρεπε να γίνει, καθώς πρόκειται για ένα από τα έσχατα δεινά της ανθρωπότητας, όπως τα περιέγραφαν οι προφητείες των Μάγια.]

Εύχομαι ό,τι ποθεί ο καθένας σας για το νέο έτος ή τουλάχιστον ό,τι ποθούν για εσάς αυτοί που σας αγαπούν, υπό τον όρο ότι δεν θα με ενοχλεί.