[Βιβλίο]: Guns N' Roses FAQ (Backbeat Books)

Η εξαιρετική δουλειά της σειράς βιβλίων FAQ συνεχίζει ακάθεκτη, με πάρα πολλούς τίτλους να εκδίδονται διαρκώς, τόσο για μουσικούς και συγκροτήματα, όσο και για πολλές άλλες μορφές τέχνης (κινηματογράφος, σειρές κλπ).

Αυτή ήρθε η σειρά της ιστορίας των Guns N’ Roses να παρουσιαστεί μέσα από τον δομημένο τρόπο που ακολουθεί η σειρά των βιβλίων και κατά την άποψή μου είναι ένα από τα πιο καλογραμμένα και ευκολοδιάβαστα βιβλία τόσο της ίδιας της σειράς, όσο και γενικότερα των μουσικών βιβλίων που έχουν πέσει στα χέρια μου.

Γραμμένο από τον συγγραφέα Rich Weidman, ο οποίος μεταξύ άλλων έχει επιμεληθεί και την αντίστοιχη δουλειά για τους The Doors, οι 300κάτι σελίδες του παρουσιάζουν την ιστορία των Guns μέσα από σωστά δομημένα κεφάλαια και με αρκετά αντικειμενικό τρόπο. Ο συγγραφέας προσπαθεί να δώσει απαραίτητη σημασία και βαρύτητα στα κομβικά σημεία που καθόρισαν την πορεία της μπάντας και δεν πέφτει στην παγίδα της ονοματολογίας και των περιττών πληροφοριών, αν και το βιβλίο είναι πλούσιο σε trivia.

Ξεκινώντας από την απαρχή των πραγμάτων, κάνει αναφορά στις μπάντες που προηγήθηκαν της δημιουργίας των Guns N' Roses και των ανθρώπων-κλειδιά ώστε να ευθυγραμμιστούν τα άστρα και να βρεθούν μαζί οι Axl-Slash-Izzy-Duff-Steven μαζί στο ίδιο δωμάτιο. Δίνει μια πολύ ωραία εικόνα των πρώτων ημερών της μπάντας και των συνθηκών που διαμόρφωσαν τον αυθεντικά αλήτικο χαρακτήρα τους.

Μάλιστα, δεν παραλείπει να κάνει αναφορά σε όλα εκείνα τα μικρά club στις σκηνές των οποίων έλιωσαν να παίζουν ζωντανά (Troubadour, Stardust Ballroom, Roxy Theater, Whisky A Go Go, Cathouse) και έχτισαν τον μύθο τους, αλλά και σε άλλα μαγαζιά που υπήρξαν κομβικά στις πρώτες μέρες της μπάντας, όπως το Canter's Deli, το Hell House, το Tower Video, το θρυλικό Rainbow και φυσικά το Seventh Veil όπου τα μέλη της μπάντας έβρισκαν τις απαραίτητες μούσες τους.

Σε μουσικό επίπεδο γίνεται αναφορά στις κύριες επιρροές τους (οι Aerosmith και οι υπόλοιποι), καθώς και σε μερικές από τις μετέπειτα μπάντες τις οποίες επηρέασαν (με κάποια εύστοχα και ατυχή κατ’ εμέ παραδείγματα), ενώ επίσης παρουσιάζονται οι μπάντες των οποίων άνοιγαν τις συναυλίες οι GNR, όπως κι αυτές που κλήθηκαν να ανοίξουν για αυτούς μετά. Από όλες τις ιστορίες ένιωσα μια πικρία/ειρωνεία για την σχέση τους με τους Soundgarden, τους οποίους αποκαλούσαν κοροϊδευτικά Frowngarden επειδή ήταν πάντα κλειστοί, εσωστρεφείς και έδειχναν να μην συγκινούνται από τις υπερβολές (σε όλα τα επίπεδα) των μελών των Guns. Για να φτάσουμε στο 2017 και στην reunion περιοδεία τους οι Guns να νιώθουν την υποχρέωση να αποτίνουν φόρο τιμής στον Cornell παίζοντας το "Black Hole Sun"...

Φυσικά, υπάρχει track by track ανάλυση σε όλα τα τραγούδια της μπάντας, με όμορφα trivia αν και θα περίμενα λίγα περισσότερα πράγματα για κάποια σπουδαία (αλλά όχι τόσο προφανή) τραγούδια των δυο "Illusions", όπως το "Locomotive", το "Breakdown", το "Don't Damn Me", το "Bad Apples" ή το "Dead Horse". Αρκετό ενδιαφέρον έχει πάντως η παρουσίαση 10 σπάνιων συνθέσεων από την ιστορία της μπάντας σαν το "Crash Diet", το "Just Another Sunday" και το "Shadow Of Your Love".

Παράλληλα, υπάρχει μια όμορφη συνοπτική καταγραφή των συναυλιών κάθε περιοδείας και τα highlights που προκύπτουν από αυτές, ενώ γίνεται αναφορά στις δέκα πιο αξιοσημείωτες ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας, οι οποίες δεν έχουν συνήθως μείνει στην ιστορία για τόσο ευχάριστο λόγο.

Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι ίντριγκες, τα παρασκήνια, ακόμα και όλες οι σημαντικές τηλεοπτικές στιγμές που τα μέλη της μπάντας βγήκαν στην τηλεόραση και… τα έκαναν μαντάρα για διάφορους λόγους. Επίσης, γίνεται ειδική μνεία σε όλες τις κόντρες που προέκυψαν και οι οποίες περιλαμβάνουν  τον Axl και κάποιον άλλον, είτε αυτός ο άλλος είναι ο Kurt Cobain, είτε ο Vince Neil, είτε οι Poison, είτε οι Offspring, είτε ο σχεδιαστής μόδας Tommy Hillfiger, είτε οι Pigeons Of Shit Metal... ε συγνώμη οι Eagles Of Death Metal. Ο Axl το  είπε, όχι εγώ...

Το βιβλίο φτάνει να καταγράψει μέχρι και το reunion, χωρίς πολλές πληροφορίες για το τι ακριβώς έγινε, καταγράφοντας περισσότερο τα όσα ξέρουμε μέχρι τώρα. Πάντως, κάνει συνεχώς αναφορές, είτε στις αυτοβιογραφίες των μελών, είτε σε άλλα βιβλία που έχουν γραφτεί, είτε σε sites στο internet για όποιον σκοπεύει να σκάψει λίγο πιο βαθιά σε διάφορα θέματα.

Η αίσθηση που μένει στο τέλος είναι λίγο γλυκόπικρη, διότι σήμερα μπορεί να ζούμε κάποιου είδους happy ending στην ιστορία των Guns N' Roses, αλλά το πνεύμα της μπάντας μοιάζει να έχει χαθεί ανεπιστρεπτί.

Όπως αναφέρεται και στις σελίδες του βιβλίου, το ρήγμα επήλθε όταν ο Axl ξεμπρόστιασε δημοσίως (επί σκηνής) τους υπόλοιπους να σταματήσουν τα ναρκωτικά. Οι προθέσεις του μπορεί να ήταν καλές, αλλά έσπασε τον μοναδικό δεσμό της «συμμορίας» και δημιούργησε ένα κενό μεταξύ αυτού και των υπολοίπων. Ένα κενό που μεγάλωσε πολύ με τα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση οι σημερινοί Guns είναι καλύτεροι από αυτούς που είχαμε για πολλά χρόνια και μάλλον ό,τι καλύτερο μπορούμε να έχουμε, οπότε θα πρέπει να είμαστε μάλλον ευχαριστημένοι.

Εν κατακλείδι, το Guns N' Roses FAQ είναι ένα βιβλίο που συνίσταται ανεπιφύλακτα τόσο για τους πιο επιφανειακούς, όσο και για τους πιο ένθερμους φίλους της μπάντας. Ανοίγεται ξανά και ξανά, συνοδεύει ωραία τις ακροάσεις όλης της δισκογραφίας και περιέχει συμπυκνωμένη γνώση για πολλές πτυχές της - αν μη τι άλλο - ενδιαφέρουσας ζωής αυτού του σπουδαίου συγκροτήματος. Αναζητήστε το και δεν θα χάσετε.