G-Fest 2005: Μια σύντομη ανασκόπηση

25/07/2005 @ 06:18
Το φετινό συναυλιακό καλοκαίρι έχει μόλις τελειώσει, αφήνοντας όλους μας με άδειες τσέπες, αλλά και με ψυχές γεμάτες συναισθήματα και ήχους. Το Rocking.gr βρέθηκε παντού, κατέγραψε, άκουσε, τραγούδησε και μετά επέστρεψε στις ηλεκτρονικές του σελίδες για να ενημερώσει. Καθώς παρουσιάσαμε το Rockwave, μέσω μιας ανασκόπησης - ανακεφαλαίωσης, δε θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε το έτερο μεγάλο festival του καλοκαιριού, το G-Fest, το οποίο μας προσέφερε την ευκαιρία να απολαύσουμε σημαντικότατους καλλιτέχνες της rock και metal σκηνής (και όχι μόνο) και μας έκανε να μετράμε και να ξαναμετράμε τα λιγοστά χρήματα μας και να πλακωνόμαστε με τα φιλαράκια για το που τελικά θα κατευθυνθεί η παρέα: προς Μαλακάσα ή προς Φάληρο;

Κάνοντας λοιπόν μια σύνοψη του φετινού, νεογέννητου festival, θα σταθούμε κυρίως στα σημεία που χρήζουν βελτίωσης, δίχως να αμελήσουμε όμως και τα θετικά του. Η σύνοψη αυτή θα γίνει με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά κριτήρια και έχει την πρόθεση να κλείσει τον φετινό κύκλο του G-Fest, προσπαθώντας να το κάνει καλύτερο, με συμβουλές και επισημάνσεις. Για όσους από εσάς θα θέλατε να ενημερωθείτε για τα τεκταινόμενα κάθε μέρας ξεχωριστά, σας παραπέμπω στις ειδικές κριτικές που έκανε το rocking καθ' όλη τη διάρκεια του festival και οι οποίες μεταφέρουν τα συναισθήματα που μας μετέδωσε κάθε ένας από τους καλλιτέχνες που μοιράστηκαν την σκηνή του G-Fest. Πάμε λοιπόν να δούμε κάποια σημαντικά σημεία:


To G-Fest γενικά: Ξέρω ότι πολύ από εσάς γκρινιάζετε (γκρινιάζουμε) για την φετινή υπερπληθώρα των καλοκαιρινών συναυλιών και για το γεγονός ότι πολλοί δεν κατάφεραν, λόγω έλλειψης χρημάτων, να παρακολουθήσουν όλους τους καλλιτέχνες που ήθελαν. Η προσπάθεια όμως του G-Fest νομίζω ότι πρέπει και να υποστηριχθεί και να συνεχιστεί για δύο βασικούς λόγους: α) γιατί φέρνει ακόμα περισσότερα συγκροτήματα στην Ελλάδα και μας προσφέρει περισσότερες εναλλακτικές και β) γιατί ο ανταγωνισμός των δύο μεγάλων festival μόνο προς τα μπροστά μπορεί να ωθήσει τη διοργάνωση συναυλιών στη χώρα μας. Έτσι φέτος πολλοί από εμάς καλωσορίσαμε το G-Fest και το περιμένουμε πάλι του χρόνου για να μας χαρίσει περισσότερη μουσική και ακόμα περισσότερες συγκινήσεις.

Ο χώρος: Το φετινό G-Fest διεξήχθη στις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις του Φαλήρου και συγκεκριμένα στο γήπεδο του Beach Volley. Ο χώρος ήταν μεγάλος και άνετος, με μεγάλη σκηνή και είχε κερκίδες με θέσεις, στις οποίες μπορούσαν να καθίσουν οι λιγότερο φανατικοί (ή οι περισσότερο κουρασμένοι αν προτιμάτε). Επίσης η απόσταση ανάμεσα στον έλεγχο των εισιτηρίων και στην σκηνή συνέβαλλε στην αποφυγή του συνωστισμού και στην μεγαλύτερη άνεση του κοινού, τόσο κατά την είσοδο, όσο και κατά την έξοδο. Επίσης να σημειωθεί ότι κατά την διάρκεια του G-Fest η σκηνή τοποθετήθηκε σε δύο σημεία. Το πρώτο ήταν ουσιαστικά μέσα στο γήπεδο του beach volley, του οποίου το χωμάτινο δάπεδο είχε καλυφθεί με ειδικά καλύμματα, και έτσι η σκηνή ήταν πιο κοντά στις κερκίδες, ενώ το δεύτερο ήταν πιο πέρα (πάνω στην ίδια ευθεία με το πρώτο), και ενώ έκανε τον χώρο πιο μεγάλο, υστερούσε σε δύο βασικά σημεία: α) η αρένα από κάτω είχε άμμο (και έτσι όταν άρχιζε το moshing, άρχισε και η αμμοθύελλα της Σαχάρας) και β) οι κερκίδες ήταν κάπως μακριά και έτσι οι καθήμενοι εκεί δεν είχαν και τόσο καλή οπτική επαφή, χωρίς όμως η απόσταση να είναι απαγορευτικά μεγάλη. Αν το G-Fest του χρόνου επαναληφθεί στον ίδιο χώρο, θα ήταν καλό να καλυφθεί ολόκληρος με ειδικά καλύμματα και σε συναυλίες με μικρή προσέλευση να χρησιμοποιηθεί η μικρή σκηνή για να γίνει χρήση της κερκίδας και να βλέπουν όλοι πιο άνετα.

Εξυπηρέτηση: Ένας τομέας που πήρε άριστα κατά το G-Fest! Το προσωπικό στην ασφάλεια και στις καντίνες ήταν πολύ ευγενικό και εξυπηρετικό, οι καντίνες καθ' αυτές προσβάσιμες και με λογικές τιμές (αν και χρειάζονταν περισσότερες προμήθειες, καθώς οι διψασμένοι μετά το τέλος των συναυλιών έβρισκαν μόνο νερό και αυτό ζεστό) και οι τουαλέτες καθαρές (τηρουμένων των αναλογιών) και πολύ κοντά στη σκηνή. Όλοι αυτοί οι παράγοντες έκαναν τον χώρο ιδιαίτερα άνετο και λειτουργικό. Τα περισσότερα προβλήματα ωστόσο παρατηρήθηκαν στην είσοδο και στον έλεγχο εισιτηρίων, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις παρατηρήθηκε καθυστέρηση τόσο στο άνοιγμα της πόρτας (π.χ. Dream Theater), όσο και στην έκδοση των εισιτηρίων (ως Έλληνες είμαστε της τελευταίας στιγμής, τι να κάνουμε). Εδώ θέλω λίγο να σταθώ σε ένα γεγονός: η Astra, σε συνεργασία με ένα site ηλεκτρονικής αγοράς εισιτηρίων, μας προσέφερε την ευκαιρία να μπορέσουμε να αγοράσουμε τα εισιτήρια μας με πιστωτική κάρτα πριν από τη συναυλία, χωρίς να αναγκαζόμαστε να τρέχουμε στο Ticket House. Το παράδοξο της υπόθεσης (κατά τα λεγόμενα του κόσμου και με κάποια επιφύλαξη, εγώ δεν μπήκα έτσι) ήταν πως αν έκλεινες το εισιτήριο σου μέσω τηλεφώνου σου αποστέλλονταν στο σπίτι, ενώ αν το έκλεινες μέσω internet, έπρεπε να πάρεις κάποια δικαιολογητικά και να πας στο ταμείο του G-Fest για να το πάρεις. Το δεύτερο γεγονός συνέβαλλε (ιδίως στην μέρα των White Stripes) στη δημιουργία μεγάλης ουράς και εκνευρισμού. Πιστεύω πως αν όλα τα εισιτήρια αποστέλλονταν στο σπίτι η ταλαιπωρία μας θα είχε μειωθεί αισθητά.

Ήχος: Πολύ καλός, δυνατός και προσεγμένος. Τις τρεις φορές που ήμουν παρών στο festival (Megadeth, Dream Theater, White Stripes) κυμάνθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα. Βλέπω πως με την πάροδο των χρόνων οι διοργανωτές έχουν καταλάβει πως το κοινό πλέον είναι πιο απαιτητικό και έτσι ο ήχος είναι ένας τομέας στον οποίο δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα. Μπράβο!


Ονόματα - προσέλευση κοινού: Τα ονόματα που παρέλασαν από την σκηνή του G-Fest για τη φετινή χρονιά ήταν σημαντικά και με πολλούς φανατικούς οπαδούς στη χώρα μας. Οι Megadeth, οι Dream Theater, οι Queens Of The Stone Age, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι White Stripes ήταν τα ονόματα στα οποία στηρίχθηκε το G-Fest, και αν και το κοινό δεν ήταν το αναμενόμενο (τους λόγους τους έχουμε αναλύσει πολλάκις και δε θα τους αναπαράγω, αλλά συνοψίζονται σε δύο φράσεις: Black Sabbath και λίγα euro), χάρισαν μαγικές βραδιές σε εκείνους που τους τίμησαν με την παρουσία τους. Εδώ θα σταθώ σε τρία σημεία: στην ακύρωση της συναυλίας των Fantomas λόγω χαμηλής προπώλησης (αν και πολλοί λεγόταν πως ήθελαν να τους δουν), στην υπερεπιτυχημένη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου, που αν και δεν είναι συναφής με τον χαρακτήρα του rocking, έδωσε μαζί με άλλους εξαιρετικούς καλλιτέχνες ρεσιτάλ, και στο φιάσκο (με ή χωρίς εισαγωγικά, όπως το προτιμάτε) των White Stripes την τελευταία μέρα, το οποίο αποτέλεσε ένα μελανό σημείο του G-Fest, και για το οποίο σας παραπέμπω τόσο στην κριτική της συγκεκριμένης μέρας, όσο και στα σχετικά κείμενα στο forum μας. Ας σημειωθεί κάπου εδώ ότι και τα support συγκροτήματα ήταν διαλεγμένα σωστά και όντας συγγενικά με τους headliners αποτέλεσαν το ιδανικό ζέσταμα για τις βραδιές στις οποίες εμφανίστηκαν.

Πρόσβαση - parking: Το γήπεδο του beach volley, καθώς ήταν Ολυμπιακή εγκατάσταση, έφερε ένα αρκετά μεγάλο parking και μαζί με τις παρακείμενες αλλάνες προσέφερε άνεση σε όσους θέλησαν να προσεγγίσουν τον χώρο με το αυτοκίνητο τους. Η εναλλακτική που είχαν όσοι δεν κατέχουν αυτοκίνητο ήταν ο συνδυασμός τραμ και ηλεκτρικού, ο οποίος σε έφερε στην συναυλία σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και αποδείχθηκε ένα μέσο πολύ εύχρηστο και λειτουργικό. Σε αυτό τον τομέα παρατηρήθηκαν δύο βασικά σφάλματα, τα οποία οφείλονται και τα δύο στην έλλειψη ενημέρωσης: α) ο κόμβος του Φαλήρου σε εκείνο το σημείο είναι αρκετά μπερδεμένος και αν δεν είσαι γνώστης είναι πολύ εύκολο να χαθείς (αν προτιμήσεις το αυτοκίνητό σου) και β) σε περίπτωση που έπαιρνες το τραμ, κανείς δεν ήταν σίγουρος για το που έπρεπε να σταματήσει (ήμουν μπροστά όταν κάποια παιδιά μπερδεύτηκαν και κατέβηκαν σε λάθος στάση, μετά από υπόδειξη του οδηγού!). Πιστεύω πως μια σαφέστερη ενημέρωση σχετικά με την πρόσβαση, εκ μέρους των διοργανωτών, θα βοηθούσε πολύ στον συγκεκριμένο τομέα.


Συνοψίζοντας, το G-Fest αποτέλεσε μια πολύ καλή πρώτη προσπάθεια, που παρά τα όποια προβλήματα που παρουσίασε, προσέφερε πολύ έντονες καλοκαιρινές βραδιές γεμάτες μουσική και πώρωση. Ως Rocking.gr καλωσορίζουμε αυτή την πρώτη προσπάθεια και περιμένουμε το G-Fest του χρόνου, ανανεωμένο και βελτιωμένο, για να μας βάλει πάλι σε μεγάλα διλλήματα και ανάλογες (αν όχι καλύτερες) μουσικές περιπέτειες.

  • SHARE
  • TWEET