European indieground: Εννέα εκκολαπτόμενες αγάπες

Από τον Μανώλη Γεωργακάκη, 24/08/2008 @ 05:43
To indie rock γνωρίζει μια ιδιαίτερη άνθηση, ιδίως από το 2000 και μετά, με την έλευση των Αμερικανών Strokes. Μέσω αυτού, το rock ξαναγίνεται δημοφιλές και καταφέρνει να σταθεί ψηλά στα charts πατώντας επί r&b πτωμάτων, χωρίς απαραίτητα να τα μάχεται. Ξαναμπαίνει στα «νυχτερινά κέντρα» της κεντρικής και βορείου Ευρώπης, χορεύεται, αγαπιέται και μοσχοπουλιέται. Ευρωπαϊκές μπάντες όπως οι Arctic Monkeys, οι Franz Ferdinand, οι Libertines, και οι Hives αναβίωσαν στοιχεία από το post-punk και το garage rock, φέρνοντας τον τραχύ ηλεκτρικό ήχο στα ώτα μιας νέας γενιάς ακροατών. Το ασύγκριτο hype του οποίου χαίρουν οι προαναφερθέντες indies μοιάζει διαμετρικά αντίθετο προς την «ανεξαρτησία» της οποίας η indie σκηνή θεωρείται φορέας και που συχνά συνδυάζεται με το underground.

Είναι γεγονός πως στην Ελλάδα αυτή η μικρή επανάσταση της δεκαετίας των '00 δε γίνεται τόσο αισθητή όσο αλλού και μάλλον ένα άρθρο σχετικά με τους πρωταγωνιστές της σκηνής θα είχε κατατοπιστικότερο ενδιαφέρον. Το άρθρο αυτό όμως δεν είναι τούτο εδώ. Ο ταπεινός εκσκαφέας του rocking.gr αναζήτησε στο χώρο του ακόμα υπόγειου indie rock, ενδιαφέρουσες ευρωπαϊκές μπάντες, που είτε δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμη άλμπουμ, είτε έχουν κυκλοφορήσει μόνο ένα, και πιθανότατα δεν χαίρουν -προς το παρόν- της απήχησης που τους πρέπει. Εννέα μπάντες που κατάφεραν να παντρέψουν ποικίλες επιρροές από σπινθήρες του παρελθόντος, για να δημιουργήσουν νέους φλογισμένους indie rock ήχους. Ελπίζω αυτός ο μικρός «οδηγός» να σας προσφέρει μουσικές απολαύσεις όσες και σε μένα, κατά τη διάρκεια της συγκρότησής του.

Σημείωση: Με αριστερό κλικ του ποντικιού πάνω στα ονόματα των συγκροτημάτων θα βρεθείτε στη σελίδα τους στο myspace, ενώ με αριστερό κλικ πάνω στα «προτεινόμενα τραγούδια» μπορείτε να τα ακούσετε είτε στο youtube είτε σε κάποιο άλλο site.

The Bishops (Αγγλία)
Εγκλωβισμένοι στα κουστούμια και τις γραβάτες της αρχής της δεκαετίας των '60s, οι Bishops από το ανατολικό Λονδίνο αναβιώνουν μια αρκετά πιστή εκδοχή του British invasion (που πάλαι ποτέ ποδοπάτησε την ανακάλυψη του Κολόμβου), κινούμενοι κοντά στον πρώιμο τετραγωνισμένο ήχο των Beatles και την ανήθικη μελωδικότητα θρύλων όπως οι Zombies, οι Kinks και οι High Numbers (που μεταμορφώθηκαν σε The Who).

Οι δίδυμοι Pete και Mike Bishop αναλαμβάνουν το έγχορδο μέρος του trio και δημιουργούν μια καλαίσθητη επανερμηνεία της ρίζας του rock, ενώ παραδίδονται στο παροιμιώδες συγχρονισμένο νούμερό τους επί σκηνής. Μετά από πέντε singles, κυκλοφόρησαν το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ τους, τον Απρίλιο του 2007, από την 1-2-3-4 Records.

Ένα τραγούδι: "Breakaway"

Figure 5 (Αγγλία)
Οι σκοτσέζοι Figure 5, κολλητάρια -καθότι συμπατριώτες- των Fratellis, εξισορροπούν επιρροές από ψυχεδελικό garage των sixties και από το punk των Sex Pistols και των Buzzcocks, ενώ ταυτόχρονα πλησιάζουν τη νοοτροπία των The Coral. Το 2007, σα νοσταλγοί μιας άλλης εποχής, παρουσίασαν την πρώτη τους κυκλοφορία με τίτλο "Nitty Gritty" σε μορφή επτάιντσου βινυλίου περιορισμένης κοπής, από την EMI, και προκάλεσαν αίσθηση στη Μεγάλη Βρετανία. Το δε δεύτερο single, "Rock Of Gibraltar", κατάφερε να σκαρφαλώσει ως το #14 των charts.



Ετοιμάζοντας το άλμπουμ τους, που αναμένεται να κλονίσει τη σκηνή της «νήσου», οι Figure 5 εμφανίστηκαν ως support act σε συναυλίες των Fratellis, Kula Shaker, The Enemy και συμμετείχαν σε μεγάλα καλοκαιρινά φεστιβάλ.

Ένα τραγούδι: "Rock Of Gibraltar"

Ida Maria (Νορβηγία)
Η Νορβηγίδα Ida Maria ζει στη Σουηδία και ετοιμάζεται να κατακτήσει το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο μαγνητισμός της θλίψης στη θελκτική φωνή της ντύνει με μια indie σικάτη παλαβομάρα τη μουσική της. Με τη μπάντα που φέρει το όνομά της, ενίοτε αποδίδει μια έκδοση της Bjork με την ωμότητα των Stooges, άλλοτε διανθίζει το garage/post-punk των Strokes με τη πιο θηλυκή pop ατσαλοσύνη, παραμένοντας πάντα μέσα στον τελείως δικό της -ίσως προσποιητό- παράφρονα κόσμο.

Το 2007 ξεκίνησε να κυκλοφορεί υπογείως μια σειρά από εξαιρετικά singles, με πρώτο το αγχώδες κολλητικό "Oh My God", μέσω της μικροσκοπικής Nesna Records. Σιγά-σιγά μεταμορφώθηκε σε εστεμμένη μορφή του underground, μέσα από το ασύλληπτο hype των συναυλιών της στη βόρεια Ευρώπη και την Αγγλία, και έρχεται να παραδώσει το πρώτο της άλμπουμ "Fortress Round My Heart" στο αγγλικό κοινό, μέσω της Sony BMG.

Ένα τραγούδι: "Stella"

In The Club (Γαλλία)
Οι In The Club (ή ITC) φέρονται ως οι γαλλική έκδοση των Strokes και οδηγούνται από τον χαρισματικό Chakib Chambi (πρώην μέλος των Overhead), ισχυριζόμενοι πως θέλουν να φτιάξουν χορευτική μουσική. Ο ιός του rock τους προλαβαίνει και το νευρικό μελωδικό indie τους συνεπαίρνει, συνδυάζοντας την αισθητική της νέας χιλιετίας με ένα αγέραστο garage, που φλερτάρει ανεπαίσθητα με τη disco και το electro.



Καταδικασμένοι να κινούνται σε μια χώρα, όπου το αγγλόφωνο rock νοείται μόνο ως προϊόν εισαγωγής, οι τέσσερις Παριζιάνοι έχουν στοιχειώσει την πόλη τους με τις εμφανίσεις τους σε μικρά κλαμπ και έχουν περιοδεύσει σε όλη τη Γαλλία ως support των Forward Russia και των New Young Pony Club. Το 2006 συμμετείχαν στη συλλογή "CQFD" του υποψιασμένου υπερκουλτουριάρικου περιοδικού Les Inrockuptibles, και πλέον ετοιμάζουν το πρώτο τους άλμπουμ. Τα καταπληκτικά κομμάτια της μπάντας, που έχουν κυκλοφορήσει μόνο υπογείως, ως demo, έχουν υποστεί πάμπολλα ηλεκτρονικά remix.

Ένα τραγούδι: "She's A Man"

Kilians (Γερμανία)
Βρίσκοντας τη χρυσή τομή ανάμεσα στους Oasis και τους Strokes, οι Γερμανοί Kilians διαστρεβλώνουν το ύφος των διδασκάλων, επιβάλλοντάς του τη βραχνή φωνή του Simon Den Hartog, που τρέφεται από την απάθεια της χροιάς του Kelly Jones των Stereophonics. Η εφηβεία του εύπεπτου indie rock ήχου προκάλεσε έκρηξη στη Γερμανία και η πεντάδα βρέθηκε απότομα από τα επαρχιακά προβατζίδικα του Dinslaken στο γιγάντιο φεστιβάλ του Rock Am Ring και στη θέση του support των Babyshambles.



Χωρίς να επιχειρούν να πρωτοτυπήσουν, οι Kilians παίζουν το κατάλληλο riff πάνω στην κατάλληλη μελωδία, δημιουργώντας μια άκρως «φοιτητική» μουσική. Έχοντας ξεπλύνει το όνομά τους από το «the» του 2005, μετά από δύο ep, κυκλοφόρησαν από τη Vertigo το πρώτο τους άλμπουμ, "Kill The Kilians", το Σεπτέμβριο του 2007, και επιτέθηκαν στα γερμανικά charts.

Ένα τραγούδι: "Enforce Yourself"

The Lurios (Αγγλία)
Τα δύο αδέλφια Evans και τα δύο αδέλφια Parmley, από το Stockton-On-Trees , είναι τα μέλη των The Lurios. Κοντά στον ήχο των The Fratellis, με τους οποίους έχουν μοιραστεί φιλικά τη σκηνή και στιγμιαία εχθρικά το όνομα, το κεφάτο και ρυθμικό indie rock τους πλέει περήφανα στα νερά του χειμάρρου που δημιούργησαν οι Arctic Monkeys.

Ήδη στο μάτι του μοδογόνου Radio 1, οι τέσσερεις νεαροί Άγγλοι υπέγραψαν με την ιαπωνική Fatbone Records. Το πρώτο τους άλμπουμ, "A Way Out Of The Boredom", κυκλοφόρησε πρώτα στην Ιαπωνία, για λόγους που ξεπερνούν τις δυνατότητες του τσερβέλου μου, πριν καν εξοικειωθεί η Ευρώπη με το όνομά τους.

Ένα τραγούδι: "She Don't Care No More"

Minerale (Βέλγιο)
Αποκαλούμενοι «νεαροί αριστοκράτες της βελγικής rock σκηνής», οι Minerale από τις Βρυξέλλες φυσικά αστοχούν όταν περιγράφουν τη μουσική τους σαν τραγούδια των Pavement διασκευασμένα από τους Pink Floyd. Ο μοναδικός τους δίσκος, με τίτλο "Shrines", κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2006 και περιέχει τη νοητή συνάντηση κάποιων Radiohead με κάποιους Mercury Rev. Αγκαλιάζουν όμως μια πιο άμεση pop/rock αισθητική από τις επιρροές τους και ο άσσος στο μανίκι τους είναι η ακουστική απαλή μπαλάντα, που αιχμαλωτίζει το μυαλό και ελαφραίνει την ατμόσφαιρα.



Η φήμη τους μεγαλώνει συνεχώς μέσα στα σύνορα της πατρίδας τους και στην Ολλανδία, ιδιαιτέρα, χάρη στις επιτυχημένες συναυλίες τους. Πρόσφατα συμμετείχαν στη συλλογή "Radio Acoustic Sessions" της Bang!, που είναι η ανεξάρτητη δισκογραφική με την οποία έχουν υπογράψει.

Ένα τραγούδι: "Eyes Eyes"

Paper Tiger (Ολλανδία)
Παιδικοί φίλοι και συμμαθητές, οι Chris Regtop και Temy Phem, μετά από θητίες σε διάφορες μπάντες, μαζί και χωριστά, ένωσαν τις δυνάμεις τους ως Paper Tiger και κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο, "Everyone Here", το Σεπτέμβριο του 2007, από την Hecticrecs. Η πολυπρόσωπη εύθυμη pop/rock τους περνάει από το φίλτρο μιας folky indie μια ατέλειωτη λίστα επιρροών, με προφανέστερη τους Beatles. Προωθώντας τον δίσκο τους, οι δύο Ολλανδοί εμφανίζονται με άλλα τρία μέλη, ως support act συγκροτημάτων, όπως οι Rilo Kiley, οι Air Traffic, οι New Amsterdams και οι Rifles.

Οι Paper Tiger είναι μια από της μπάντες που συνεργάστηκαν με την ολλανδική Beep! Beep! Back Up The Truck (η οποία προτείνεται ως μια ενδιαφέρουσα μορφή «δισκογραφικής», που προϋποθέτει τη νόμιμη δωρεάν διάθεση της μουσικής των καλλιτεχνών της στο διαδίκτυο ή τη χρήση αδειών creative commons, στις κυκλοφορίες δίσκων). Το κομμάτι τους "1995", που θυμίζει το ύφος των The Shins, είναι διαθέσιμο στη σελίδα της εν λόγω διαδικτυακής εταιρίας.

Ένα τραγούδι: "This Year"

The Vitamins (Αγγλία)
Το πρωτότυπο post-punk των Vitamins κουβαλά μια αβάσταχτη λιτή blues αισθητική και συνδυάζει αμέτρητες και ποικίλες επιρροές από τις δύο καλύτερες δεκαετίες ('60s και '70s, ντε!). Η σαγηνευτική ευθύτητα της σουηδικής καταγωγής τραγουδίστριας Rebecca De Ruvo, εμπνευσμένη με ταπεινότητα από τις βρώμικες rock ντίβες που αγαπήσαμε, είναι η κινητήρια δύναμη των τεσσάρων από το Kilburn. Η μπάντα δε διστάζει να παρεκτραπεί προς τα λημέρια της ambient.



Είναι αλήθεια πως οι Vitamins βρίσκονται στη διαδικασία της εφεύρεσης του ήχου τους. Εξυπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο αυτό το σκοπό, από το 2005 έχουν ξεκινήσει μια ατελείωτη σειρά συναυλιών, επί βρετανικού εδάφους, κινούμενοι από πόλη σε πόλη. Η επίσημη δισκογραφία τους αποτελείται μόνο από δύο singles, εκ των οποίων το πρώτο ("Fire", Red Flag 2005) είχε αρκετή απήχηση, ενώ το δεύτερο ("You Got Me Singing", 3byk 2006) κυκλοφόρησε μόνο σε περιορισμένα συλλεκτικά αντίτυπα.

Ένα τραγούδι: "Fire"

Μανώλης Γεωργακάκης
  • SHARE
  • TWEET