Dream Theater: facts & trivia
28/06/2007 @ 01:57
Facts:
- Ιδρύθηκαν το 1985 από τρεις Νεοϋορκέζους φοιτητές του Berklee College Of Music, τους John Petrucci (κιθάρα), John Myung (μπάσο) και Mike Portnoy (drums). Με σκοπό να αφοσιωθούν στο συγκρότημα, αποφάσισαν να παρατήσουν τις σπουδές τους. Και οι τρεις τους παραμένουν μέχρι και σήμερα στη μπάντα.
- Ο πρώτος πληκτράς της μπάντας, Kevin Moore, ήταν συμμαθητής του Petrucci στο Λύκειο.
- Το αρχικό όνομα τους ήταν Majesty. Μία μέρα, και καθώς περίμεναν στην ουρά για να αγοράσουν εισιτήρια για μία συναυλία των Rush, ο Portnoy ανέφερε πως το τελείωμα του "Bastille Day", του θρυλικού αυτού group, ακούγεται "majestic". Στιγμιαία αποφασίστηκε πως το Majesty ήταν ένα καλό όνομα για το δικό τους συγκρότημα.
- Ο πρώτος τραγουδιστής, Chris Collins, αποχώρησε το Νοέμβριο του 1986, λόγω μουσικών διαφορών με τους υπολοίπους. Αντικαταστάτης του χρίστηκε ο αρκετά μεγαλύτερος αλλά και πιο έμπειρος από τα άλλα μέλη, Charlie Dominici.
- Το 1986 κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή από demos των Majesty, με τίτλο "The Majesty Demos". Σε έξι μήνες πουλήθηκαν και οι 1.000 κόπιες!
- Μία jazz μπάντα από το Las Vegas, που επίσης λεγόταν Majesty, τους απείλησε με μηνύσεις αν δεν άλλαζαν την ονομασία. Μετά από προτροπή του πατέρα του Portnoy, το γκρουπ ονομάστηκε Dream Theater. Το όνομα αυτό ανήκε σε σινεμά στο Monterey της Καλιφόρνια.
- Το 1988 κίνησαν το ενδιαφέρον της Mechanic Records, παρακλάδι της MCA. Αφού υπέγραψαν συμβόλαιο με αυτή, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους την επόμενη χρονιά, χωρίς μεγάλο αντίκτυπο.
- Μετά τις 4 πρώτες συναυλίες στα περίχωρα της Νέας Υόρκης για την προώθηση του δίσκου, ο Dominici απολύθηκε για τους ίδιους περίπου λόγους με τον Collins. Λίγες μέρες μετά, οι Marillion ζήτησαν από τους Theater να παίξουν ως support στη συναυλία που θα έδιναν (οι πρώτοι) στο Ritz. Έτσι δόθηκε στον Dominici η ευκαιρία για μία τελευταία συναυλία.
- Αφού αποδεσμεύτηκαν από την Mechanic, οι Theater άρχισαν την αναζήτηση νέου τραγουδιστή. Από τα μέσα του 1990, μέχρι τα μέσα του 1992, έμειναν χωρίς frontman. Ακόμα και instrumental συναυλίες έδωσαν στο ενδιάμεσο!
- Πάνω από 200 άτομα πέρασαν από οντισιόν, αλλά ο τυχερός βρέθηκε στο πρόσωπο του Καναδού τραγουδιστή των glam rockers Winter Rose, Kevin James LaBrie. Το Kevin James έγινε σύντομα σκέτο James για να αποφεύγεται η σύγχυση με τον Moore.
- Τον Ιούλιο του 1992 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος με τον LaBrie, από τη νέα δισκογραφική των Dream Theater, ATCO Records (νυν EastWest), παράρτημα της Elektra. Ο δίσκος ονομαζόταν "Images & Words" και, μέσω του airplay που δέχτηκε το single "Pull Me Under", κατάφερε να πουλήσει αρκετές κόπιες. Σήμερα το εν λόγω άλμπουμ θεωρείται ένα ως από τα σημαντικότερα στην ιστορία της progressive rock / metal μουσικής.
- Πριν το "Pull Me Under" είχε κυκλοφορήσει ως single και το "Another Day", το οποίο πέρασε τελείως απαρατήρητο, ενώ μετά από αυτό κυκλοφόρησε το single για το "Take The Time".
- Το "Images & Words" έγινε χρυσό στις Η.Π.Α. και πλατινένιο στην Ιαπωνία, όπου και μαγνητοσκοπήθηκε η βιντεοκασέτα "Images and Words: Live In Tokyo".
- Η πρώτη ευρωπαϊκή περιοδεία τους έλαβε χώρα το 1993. Κατά τη διάρκεια αυτής εμφανίστηκαν στο περίφημο Marquee του Λονδίνου, όπου και ηχογράφησαν τον πρώτο τους live δίσκο, το "Live At The Marquee".
- Το Μάιο του 1994 επέστρεψαν στο στούντιο, όπου για πρώτη φορά έγραψαν τραγούδια όλοι μαζί.
- Κατά τη μίξη του νέου δίσκου, ο Kevin Moore ανακοίνωσε την απόφασή του να αποχωρήσει από τη μπάντα. Ανάμεσα στους υποψήφιους αντικαταστάτες ήταν ο Jens Johansson, μετέπειτα μέλος των Stratovarius, ο οποίος «κόπηκε» μετά την οντισιόν, αλλά και ο Jordan Rudess, ο οποίος όμως προτίμησε εκείνη την περίοδο τη σιγουριά των Dixie Dregs του Steve Morse. Οι Theater, μάλλον απογοητευμένοι από τις εξελίξεις, προσέλαβαν τον session πληκτρά Derek Sherinian, για να τους βοηθήσει στο promo tour του νέου δίσκου. Μετά την περιοδεία αποφασίστηκε ο Sherinian να αποκτήσει μόνιμα τη θέση πίσω από τα πλήκτρα.
- Ο διάδοχος του "Images & Words" κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1994, έφερε τον τίτλο "Awake" και ήταν σαφώς πιο «σκοτεινός» από τον προκάτοχό του, κάτι που προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις στους τότε οπαδούς. Τελικά το "Awake" έχει επικρατήσει στη συνείδηση των περισσοτέρων ως ένας από τους 3 κορυφαίους δίσκους του γκρουπ.
- Μετά από επιτυχημένο petition των οπαδών, οι Theater μπήκαν με τον Sherinian στο στούντιο, τον Απρίλιο του 1995, με σκοπό να ηχογραφήσουν το επικό 25λεπτο κομμάτι "A Change Of Seasons", το οποίο είχε γραφτεί με σκοπό να συμπεριληφθεί στο "Images & Words", αλλά τελικά μπήκε στο ράφι λόγω της μεγάλης του διάρκειας. Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε μορφή ep, συνοδευόμενο από διασκευές κομματιών, ηχογραφημένες σε ειδική συναυλία για το fan club.
- Στις αρχές του '96, η EastWest άλλαξε αρκετά από τα στελέχη της. Τα νέα πρόσωπα απαίτησαν από τους Theater να συνθέσουν έναν πιο «εύπεπτο» για το κοινό δίσκο. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας προσελήφθη ακόμα και ο Desmond Child, με τον οποίο ο Petrucci έγραψε το κομμάτι "You Not Me", η demo μορφή του οποίου ήταν τελείως διαφορετική και είχε τίτλο "You Or Me".
- Για το νέο της δίσκο, η μπάντα έγραψε κομμάτια ικανά να γεμίσουν δύο cd. Ανάμεσα σε αυτά υπήρχε και ένα 20λεπτο κομμάτι, το οποίο αποτελούσε τη συνέχεια στο "Metropolis Part 1" του "Images & Words". Η εταιρία όμως αρνήθηκε κατηγορηματικά την κυκλοφορία διπλού δίσκου, με αποτέλεσμα τα μισά κομμάτια να κοπούν. Ανάμεσα στα «κομμένα» τραγούδια ήταν και το "Metropolis Part 2". Ένα άλλο τραγούδι που έμεινε απ έξω, το "Raise The Knife", μπορεί να βρεθεί στο live της μπάντας "Score", που κυκλοφόρησε το 2006.
- Το νέο άλμπουμ κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1997, γνωρίζοντας αντικρουόμενες αντιδράσεις. Υπήρχαν αρκετές prog στιγμές, αλλά και κάποια πιο "mainstream" τραγούδια, όπως τα "Hollow Years" και "You Not Me", τα οποία δίχασαν τους οπαδούς. Η έλλειψη καλλιτεχνικής ελευθερίας οδήγησε το συγκρότημα στα πρόθυρα της διάλυσης, κάτι που ευτυχώς απεφεύχθη.
- Κατά τη διάρκεια της περιοδείας του "Falling Into Infinity" ηχογραφήθηκαν οι συναυλίες στην Ολλανδία και στη Γαλλία και κυκλοφόρησαν ως live δίσκος με τίτλο "Once In A Livetime". Την ίδια περίοδο κυκλοφόρησε σε VHS το "5 Years In A Livetime" που κατέγραφε το χρονικό από τη φυγή του Moore, μέχρι και την περιοδεία για το "Falling...".
- Το 1999 ο Sherinian απολύθηκε από τη μπάντα. Πολλοί πιστεύουν πως η πράξη αυτή ήταν αποτέλεσμα της γκρίνιας που υπήρχε από τους οπαδούς προς το πρόσωπό του. Ο αντικαταστάτης βρέθηκε στο πρόσωπο του Jordan Rudess, τον οποίο, όπως θα θυμάστε, είχαν προσεγγίσει οι Theater και 5 χρόνια πριν. Η σύνθεση αυτή του γκρουπ (Petrucci, Portnoy, Myung, Labrie, Rudess), παραμένει αναλλοίωτη μέχρι και σήμερα.
- Την ίδια χρονιά το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το διάδοχο του "Falling Into Infinity". Αυτή τη φορά η εταιρία τους άφησε τελείως ελεύθερους σε ό,τι είχε να κάνει με τη μουσική κατεύθυνση. Ο Portnoy ξέθαψε από το αρχείο του τη συνέχεια του "Metropolis Part 1", πάνω στην οποία βασίστηκε ολόκληρος ο νέος δίσκος. Οι ηχογραφήσεις καλύφθηκαν από πλήρη μυστικότητα.
- Στις 26 Οκτωβρίου κυκλοφόρησε το concept album "Metropolis Pt. 2: Scenes From A Memory" και έγινε δεκτό με θερμή υποδοχή από κριτικούς και οπαδούς. Για πολλούς, αυτός ο δίσκος αποτελεί τη δημιουργική κορύφωση της μπάντας.
- Η τελευταία συναυλία της περιοδείας για το "Metropolis Pt. 2..." μαγνητοσκοπήθηκε και ηχογραφήθηκε. Το dvd ("Metropolis 2000") κυκλοφόρησε στις αρχές του 2001, ενώ το cd στις... 11 Σεπτεμβρίου του 2001! Η τραγική ειρωνεία στην υπόθεση είναι πως το εξώφυλλο του cd, αποτελώντας μία παραποίηση του αντίστοιχου από το "Live At The Marquee", απεικόνιζε ένα μήλο (Big Apple = παρατσούκλι της Νέας Υόρκης) και πάνω σε αυτό τους Δίδυμους Πύργους να καίγονται! Η συγκλονιστική αυτή σύμπτωση οδήγησε το γκρουπ στο να αποσύρει αμέσως το cd και να το κυκλοφορήσει αργότερα με νέο εξώφυλλο, χωρίς τους φλεγόμενους πύργους.
- Αποφασίζοντας να μην επαναλάβουν τους εαυτούς τους, οι Dream Theater κυκλοφόρησαν το 2002 το διπλό "Six Degrees Of Inner Turbulence". Στο πρώτο cd οι Theater πειραματίζονται έντονα και παρουσιάζουν τις σαφείς επιρροές τους από τους Radiohead και τους Tool, ενώ στο δεύτερο προσφέρουν τη μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεσή τους, το εκπληκτικό 42λεπτο κομμάτι "Six Degrees Of Inner Turbulence".
- Από την περιοδεία για το "Six Degrees..." και μετά οι συναυλίες των Theater χαρακτηρίζονται ως "An Evening With Dream Theater". Σε αυτές δεν υπάρχουν support group και η μπάντα αποδίδει για περίπου 3 ώρες με ένα μόνο μικρό διάλειμμα. Στην ίδια περιοδεία αποφασίστηκε ότι σε όποιες χώρες η μπάντα παίζει δύο συνεχείς μέρες, τη δεύτερη θα διασκευάζεται στην ολότητά του ένας κλασσικός δίσκος. Έτσι ανάμεσα στους δίσκους που έχουν διασκευαστεί βρίσκουμε τα: "Master Of Puppets", "The Number Of The Beast" (το οποίο ακούσαμε και στην Ελλάδα), "Made In Japan" και "The Dark Side Of The Moon".
- Μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του "Six Degrees..." οι Theater ξαναμπήκαν στο στούντιο. Το αποτέλεσμα ήταν άλλος ένας εξαιρετικός δίσκος, το "Train Of Thought", το οποίο κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2003 και αποτέλεσε τον πιο βαρύ, μέχρι τότε, δίσκο τους. Στο "Train..." οι Theater φλερτάρουν έντονα με το σύγχρονο heavy metal και αφήνουν στην άκρη τις '70s prog rock επιρροές τους.
- Στις 5 Οκτωβρίου του 2004, άλλη μία live κυκλοφορία είδε το φως, αυτή τη φορά ηχογραφημένη στο ιστορικό Budokan Hall του Tokyo.
- Συνεχίζοντας την παράδοση που τους θέλει να μην έχουν δύο συνεχείς δίσκους στα ίδια μουσικά μονοπάτια, οι Theater κυκλοφόρησαν τον Ιούνιο του 2005 το album "Octavarium". Τα πολλά prog στοιχεία αποτελούν παρελθόν, αλλά ο δίσκος είναι ίσως ό,τι πιο πολυσυλλεκτικό έχουν κυκλοφορήσει, με αναφορές από τους Metallica μέχρι τους U2 και τους Muse, και από εκεί μέχρι τους Pink Floyd και τους πρώιμους Genesis.
- Στις 29 Αυγούστου του 2006 κυκλοφόρησε το live cd / dvd "Score", στο οποίο οι Theater, εκτός του ότι γιορτάζουν 20 χρόνια παρουσίας στα μουσικά δρώμενα, συνεργάζονται για πρώτη με φορά με πλήρη ορχήστρα.
- Στις 5 Ιουνίου του τρέχοντος έτους κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος των Νεοϋορκέζων, με τίτλο "Systematic Chaos". Ο δίσκος αποτελεί το ξεκίνημα της συνεργασίας των Dream Theater με τη Roadrunner Records, ενώ μουσικά αποτελεί κατά κάποιο τρόπο τη συνέχεια του "Train Of Thought", όντας αρκετά βαρύς, σκοτεινός και τεχνικός.
Trivia:
- Ξεκινώντας το 1995 και φτάνοντας μέχρι και το 2005, κάθε Χριστούγεννα η μπάντα διένειμε μέσω του fan club ένα ειδικό χριστουγεννιάτικο cd, με demo, διασκευές και άλλες σπάνιες ηχογραφήσεις των ιδίων.
- Το "Peruvian Skies" από το "Falling Into Infinity" είναι εμφανώς επηρεασμένο από το "Have A Cigar" των Pink Floyd.
- Το "Falling Into Infinity" κυκλοφόρησε σε περιορισμένη έκδοση στην Ιαπωνία, με bonus cd με τα demo των "Take Away My Pain" και "Speak To Me".
- Το γνωστό σήμα της μπάντας σχεδιάστηκε την εποχή που αυτή ακόμα ονομαζόταν Majesty! Το σήμα υπάρχει στο εξώφυλλο κάθε επίσημης κυκλοφορίας, εκτός του "Once In Livetime".
- Το setlist σχηματίζεται σε κάθε συναυλία από τον Portnoy, ο οποίος λαμβάνει υπ' όψη του το τι είχε παίξει το συγκρότημα στις προηγούμενες επισκέψεις του στην εκάστοτε πόλη, έτσι ώστε οι οπαδοί να μην ακούσουν τα ίδια κομμάτια με την προηγούμενη φορά.
- Κατά την εποχή που έπαιζε πλήκτρα ο Sherinian, σε επιλεγμένα show, τα μέλη άλλαζαν μεταξύ τους όργανα και έπαιζαν διασκευές υπό την ονομασία Nightmare Cinema. Κάποιες άλλες φορές, οι Sherinian, Petrucci και Portnoy, εμφανίζονταν ως Nicky Lemons And The Migraine Brothers, αποδίδοντας ένα pop-punk κομμάτι με τίτλο "I Don't Like You".
- Μέσω της ανεξάρτητης εταιρίας του Portnoy, YtseJam Records, μπορείτε να αγοράσετε bootlegs, demos και άλλα καλούδια που έχουν να κάνουν με τη μπάντα.
- Οι ονομασίες που χρησιμοποιούσαν οι Theater κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του "Images & Words" για τα "Pull Me Under", "Take The Time", "Under A Glass Moon" και "Learning To Live" ήταν αντίστοιχα: "Oliver's Twist", "Grab That Feel", "The Battle Of Jimmy Cocoa And Fishface" και "Creep With Tonality".
- Το "Space-Dye Vest" που κλείνει το "Awake" δεν έχει παιχτεί ποτέ ζωντανά. Σύμφωνα με τον Portnoy, αν γνώριζαν πως ο Moore (του οποίου το εν λόγω κομμάτι αποτελεί προσωπική σύνθεση) θα αποχωρούσε από τη μπάντα, δε θα το είχαν καν βάλει στο δίσκο.
- Η αρχική ονομασία του "The Mirror" ήταν "Puppies On Acid". Η αρχική αυτή εκτέλεση υπάρχει στο "Once In A Livetime".
- Στο "A Change Of Seasons" υπάρχουν samples από την αξέχαστη ταινία "Dead Poets Society". Οι στίχοι του κομματιού αφορούν στο θάνατο της μητέρας του Portnoy.
- Τα δύο στούντιο άλμπουμ στα οποία δεν υπάρχει στο εξώφυλλο η κλασσική γραμματοσειρά στον τίτλο "Dream Theater" είναι το "When Dream And Day Unite" και το "Falling Into Infinity". Στο δεύτερο, η παράλειψη έγινε λόγω του Storm Thorgerson, ο οποίος αρνήθηκε να δουλέψει πάνω σε δημιουργία άλλων καλλιτεχνών.
- Το "A New Millennium" προέκυψε από τζαμάρισμα και αρχικά ονομάστηκε "Caught In Alice's 9-Inch Tool Garden", λόγω των αναφορών του στους Nine Inch Nails, τους Soundgarden και τους Tool.
- Η τελευταία φορά που ο Myung έγραψε στίχους ήταν στο "Metropolis Pt.2: Scenes From A Memory".
- Το "Six Degrees Of Inner Turbulence" είναι ο έκτος δίσκος της μπάντας και περιέχει 6 τραγούδια. Ο δίσκος αποτελεί κατά μία έννοια concept album. Στο πρώτο cd γίνονται αναφορές σε διαφορετικά προβλήματα της ζωής, όπως ο αλκοολισμός, ο θάνατος και το να χάσεις την πίστη σου. Το δεύτερο cd εξιστορεί τις περιπέτειες 6 ατόμων, καθένα εκ των οποίων πάσχει από κάποια ψυχολογική ασθένεια.
- Από το "The Glass Prison" ο Portnoy ξεκίνησε την απαρίθμηση των 12 βημάτων που προβλέπονται στο πρόγραμμα των Ανώνυμων Αλκοολικών του Bill W. για την αποτοξίνωση αυτών. Τα κομμάτια που ασχολούνται με το ίδιο θέμα είναι μέχρι στιγμής τα "This Dying Soul" (από το "Train Of Thought"), "The Root Of All Evil" (από το "Octavarium") και "Repentance" (από το "Systematic Chaos").
- Ο ήχος με τον οποίο κλείνει το "Finally Free" του "Metropolis Pt.2..." είναι ο ίδιος με τον οποίο ξεκινάει το "The Glass Prison" από τον επόμενο δίσκο, "Six Degrees Of Inner Turbulence". Η πρώτη συγχορδία του "Train Of Thought" είναι η ίδια με την τελευταία του προκατόχου του, "Six Degrees Of Inner Turbulence". Η τελευταία νότα του "Train Of Thought" είναι η ίδια με την πρώτη του διαδόχου του, "Octavarium".
- Το "Train Of Thought" είναι ο έβδομος δίσκος της μπάντας και αποτελείται από 7 τραγούδια.
- Στο "In The Name Of God" του "Train Of Thought", από το 5:51 έως το 6:07, ακούγεται στο βάθος ένα σήμα στον κώδικα morse, το οποίο, αν μεταφραστεί στα αγγλικά, σημαίνει "eat my ass and balls".
- To "Octavarium" αποτελεί τον όγδοο δίσκο της μπάντας. Ναι σωστά μαντέψατε... τα τραγούδια είναι 8! Σύμφωνα με τον Petrucci, ο δίσκος αυτός είναι ο καλύτερος του συγκροτήματος.
- Το "Systematic Chaos" είναι ο ένατος δίσκος της μπάντας και περιέχει... 8 τραγούδια (χα!). Αν μετρήσετε στο εξώφυλλο και στο βιβλιαράκι της περιορισμένης έκδοσης τα μυρμήγκια που απεικονίζονται, θα δείτε πως είναι 84... όσα δηλαδή και τα τραγούδια που βρίσκονται στους στούντιο δίσκους του γκρουπ.
- Ιδρύθηκαν το 1985 από τρεις Νεοϋορκέζους φοιτητές του Berklee College Of Music, τους John Petrucci (κιθάρα), John Myung (μπάσο) και Mike Portnoy (drums). Με σκοπό να αφοσιωθούν στο συγκρότημα, αποφάσισαν να παρατήσουν τις σπουδές τους. Και οι τρεις τους παραμένουν μέχρι και σήμερα στη μπάντα.
- Ο πρώτος πληκτράς της μπάντας, Kevin Moore, ήταν συμμαθητής του Petrucci στο Λύκειο.
- Το αρχικό όνομα τους ήταν Majesty. Μία μέρα, και καθώς περίμεναν στην ουρά για να αγοράσουν εισιτήρια για μία συναυλία των Rush, ο Portnoy ανέφερε πως το τελείωμα του "Bastille Day", του θρυλικού αυτού group, ακούγεται "majestic". Στιγμιαία αποφασίστηκε πως το Majesty ήταν ένα καλό όνομα για το δικό τους συγκρότημα.
- Ο πρώτος τραγουδιστής, Chris Collins, αποχώρησε το Νοέμβριο του 1986, λόγω μουσικών διαφορών με τους υπολοίπους. Αντικαταστάτης του χρίστηκε ο αρκετά μεγαλύτερος αλλά και πιο έμπειρος από τα άλλα μέλη, Charlie Dominici.
- Το 1986 κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή από demos των Majesty, με τίτλο "The Majesty Demos". Σε έξι μήνες πουλήθηκαν και οι 1.000 κόπιες!
- Μία jazz μπάντα από το Las Vegas, που επίσης λεγόταν Majesty, τους απείλησε με μηνύσεις αν δεν άλλαζαν την ονομασία. Μετά από προτροπή του πατέρα του Portnoy, το γκρουπ ονομάστηκε Dream Theater. Το όνομα αυτό ανήκε σε σινεμά στο Monterey της Καλιφόρνια.
- Το 1988 κίνησαν το ενδιαφέρον της Mechanic Records, παρακλάδι της MCA. Αφού υπέγραψαν συμβόλαιο με αυτή, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους την επόμενη χρονιά, χωρίς μεγάλο αντίκτυπο.
- Μετά τις 4 πρώτες συναυλίες στα περίχωρα της Νέας Υόρκης για την προώθηση του δίσκου, ο Dominici απολύθηκε για τους ίδιους περίπου λόγους με τον Collins. Λίγες μέρες μετά, οι Marillion ζήτησαν από τους Theater να παίξουν ως support στη συναυλία που θα έδιναν (οι πρώτοι) στο Ritz. Έτσι δόθηκε στον Dominici η ευκαιρία για μία τελευταία συναυλία.
- Αφού αποδεσμεύτηκαν από την Mechanic, οι Theater άρχισαν την αναζήτηση νέου τραγουδιστή. Από τα μέσα του 1990, μέχρι τα μέσα του 1992, έμειναν χωρίς frontman. Ακόμα και instrumental συναυλίες έδωσαν στο ενδιάμεσο!
- Πάνω από 200 άτομα πέρασαν από οντισιόν, αλλά ο τυχερός βρέθηκε στο πρόσωπο του Καναδού τραγουδιστή των glam rockers Winter Rose, Kevin James LaBrie. Το Kevin James έγινε σύντομα σκέτο James για να αποφεύγεται η σύγχυση με τον Moore.
- Τον Ιούλιο του 1992 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος με τον LaBrie, από τη νέα δισκογραφική των Dream Theater, ATCO Records (νυν EastWest), παράρτημα της Elektra. Ο δίσκος ονομαζόταν "Images & Words" και, μέσω του airplay που δέχτηκε το single "Pull Me Under", κατάφερε να πουλήσει αρκετές κόπιες. Σήμερα το εν λόγω άλμπουμ θεωρείται ένα ως από τα σημαντικότερα στην ιστορία της progressive rock / metal μουσικής.
- Πριν το "Pull Me Under" είχε κυκλοφορήσει ως single και το "Another Day", το οποίο πέρασε τελείως απαρατήρητο, ενώ μετά από αυτό κυκλοφόρησε το single για το "Take The Time".
- Το "Images & Words" έγινε χρυσό στις Η.Π.Α. και πλατινένιο στην Ιαπωνία, όπου και μαγνητοσκοπήθηκε η βιντεοκασέτα "Images and Words: Live In Tokyo".
- Η πρώτη ευρωπαϊκή περιοδεία τους έλαβε χώρα το 1993. Κατά τη διάρκεια αυτής εμφανίστηκαν στο περίφημο Marquee του Λονδίνου, όπου και ηχογράφησαν τον πρώτο τους live δίσκο, το "Live At The Marquee".
- Το Μάιο του 1994 επέστρεψαν στο στούντιο, όπου για πρώτη φορά έγραψαν τραγούδια όλοι μαζί.
- Κατά τη μίξη του νέου δίσκου, ο Kevin Moore ανακοίνωσε την απόφασή του να αποχωρήσει από τη μπάντα. Ανάμεσα στους υποψήφιους αντικαταστάτες ήταν ο Jens Johansson, μετέπειτα μέλος των Stratovarius, ο οποίος «κόπηκε» μετά την οντισιόν, αλλά και ο Jordan Rudess, ο οποίος όμως προτίμησε εκείνη την περίοδο τη σιγουριά των Dixie Dregs του Steve Morse. Οι Theater, μάλλον απογοητευμένοι από τις εξελίξεις, προσέλαβαν τον session πληκτρά Derek Sherinian, για να τους βοηθήσει στο promo tour του νέου δίσκου. Μετά την περιοδεία αποφασίστηκε ο Sherinian να αποκτήσει μόνιμα τη θέση πίσω από τα πλήκτρα.
- Ο διάδοχος του "Images & Words" κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1994, έφερε τον τίτλο "Awake" και ήταν σαφώς πιο «σκοτεινός» από τον προκάτοχό του, κάτι που προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις στους τότε οπαδούς. Τελικά το "Awake" έχει επικρατήσει στη συνείδηση των περισσοτέρων ως ένας από τους 3 κορυφαίους δίσκους του γκρουπ.
- Μετά από επιτυχημένο petition των οπαδών, οι Theater μπήκαν με τον Sherinian στο στούντιο, τον Απρίλιο του 1995, με σκοπό να ηχογραφήσουν το επικό 25λεπτο κομμάτι "A Change Of Seasons", το οποίο είχε γραφτεί με σκοπό να συμπεριληφθεί στο "Images & Words", αλλά τελικά μπήκε στο ράφι λόγω της μεγάλης του διάρκειας. Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε μορφή ep, συνοδευόμενο από διασκευές κομματιών, ηχογραφημένες σε ειδική συναυλία για το fan club.
- Στις αρχές του '96, η EastWest άλλαξε αρκετά από τα στελέχη της. Τα νέα πρόσωπα απαίτησαν από τους Theater να συνθέσουν έναν πιο «εύπεπτο» για το κοινό δίσκο. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας προσελήφθη ακόμα και ο Desmond Child, με τον οποίο ο Petrucci έγραψε το κομμάτι "You Not Me", η demo μορφή του οποίου ήταν τελείως διαφορετική και είχε τίτλο "You Or Me".
- Για το νέο της δίσκο, η μπάντα έγραψε κομμάτια ικανά να γεμίσουν δύο cd. Ανάμεσα σε αυτά υπήρχε και ένα 20λεπτο κομμάτι, το οποίο αποτελούσε τη συνέχεια στο "Metropolis Part 1" του "Images & Words". Η εταιρία όμως αρνήθηκε κατηγορηματικά την κυκλοφορία διπλού δίσκου, με αποτέλεσμα τα μισά κομμάτια να κοπούν. Ανάμεσα στα «κομμένα» τραγούδια ήταν και το "Metropolis Part 2". Ένα άλλο τραγούδι που έμεινε απ έξω, το "Raise The Knife", μπορεί να βρεθεί στο live της μπάντας "Score", που κυκλοφόρησε το 2006.
- Το νέο άλμπουμ κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1997, γνωρίζοντας αντικρουόμενες αντιδράσεις. Υπήρχαν αρκετές prog στιγμές, αλλά και κάποια πιο "mainstream" τραγούδια, όπως τα "Hollow Years" και "You Not Me", τα οποία δίχασαν τους οπαδούς. Η έλλειψη καλλιτεχνικής ελευθερίας οδήγησε το συγκρότημα στα πρόθυρα της διάλυσης, κάτι που ευτυχώς απεφεύχθη.
- Κατά τη διάρκεια της περιοδείας του "Falling Into Infinity" ηχογραφήθηκαν οι συναυλίες στην Ολλανδία και στη Γαλλία και κυκλοφόρησαν ως live δίσκος με τίτλο "Once In A Livetime". Την ίδια περίοδο κυκλοφόρησε σε VHS το "5 Years In A Livetime" που κατέγραφε το χρονικό από τη φυγή του Moore, μέχρι και την περιοδεία για το "Falling...".
- Το 1999 ο Sherinian απολύθηκε από τη μπάντα. Πολλοί πιστεύουν πως η πράξη αυτή ήταν αποτέλεσμα της γκρίνιας που υπήρχε από τους οπαδούς προς το πρόσωπό του. Ο αντικαταστάτης βρέθηκε στο πρόσωπο του Jordan Rudess, τον οποίο, όπως θα θυμάστε, είχαν προσεγγίσει οι Theater και 5 χρόνια πριν. Η σύνθεση αυτή του γκρουπ (Petrucci, Portnoy, Myung, Labrie, Rudess), παραμένει αναλλοίωτη μέχρι και σήμερα.
- Την ίδια χρονιά το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το διάδοχο του "Falling Into Infinity". Αυτή τη φορά η εταιρία τους άφησε τελείως ελεύθερους σε ό,τι είχε να κάνει με τη μουσική κατεύθυνση. Ο Portnoy ξέθαψε από το αρχείο του τη συνέχεια του "Metropolis Part 1", πάνω στην οποία βασίστηκε ολόκληρος ο νέος δίσκος. Οι ηχογραφήσεις καλύφθηκαν από πλήρη μυστικότητα.
- Στις 26 Οκτωβρίου κυκλοφόρησε το concept album "Metropolis Pt. 2: Scenes From A Memory" και έγινε δεκτό με θερμή υποδοχή από κριτικούς και οπαδούς. Για πολλούς, αυτός ο δίσκος αποτελεί τη δημιουργική κορύφωση της μπάντας.
- Η τελευταία συναυλία της περιοδείας για το "Metropolis Pt. 2..." μαγνητοσκοπήθηκε και ηχογραφήθηκε. Το dvd ("Metropolis 2000") κυκλοφόρησε στις αρχές του 2001, ενώ το cd στις... 11 Σεπτεμβρίου του 2001! Η τραγική ειρωνεία στην υπόθεση είναι πως το εξώφυλλο του cd, αποτελώντας μία παραποίηση του αντίστοιχου από το "Live At The Marquee", απεικόνιζε ένα μήλο (Big Apple = παρατσούκλι της Νέας Υόρκης) και πάνω σε αυτό τους Δίδυμους Πύργους να καίγονται! Η συγκλονιστική αυτή σύμπτωση οδήγησε το γκρουπ στο να αποσύρει αμέσως το cd και να το κυκλοφορήσει αργότερα με νέο εξώφυλλο, χωρίς τους φλεγόμενους πύργους.
- Αποφασίζοντας να μην επαναλάβουν τους εαυτούς τους, οι Dream Theater κυκλοφόρησαν το 2002 το διπλό "Six Degrees Of Inner Turbulence". Στο πρώτο cd οι Theater πειραματίζονται έντονα και παρουσιάζουν τις σαφείς επιρροές τους από τους Radiohead και τους Tool, ενώ στο δεύτερο προσφέρουν τη μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεσή τους, το εκπληκτικό 42λεπτο κομμάτι "Six Degrees Of Inner Turbulence".
- Από την περιοδεία για το "Six Degrees..." και μετά οι συναυλίες των Theater χαρακτηρίζονται ως "An Evening With Dream Theater". Σε αυτές δεν υπάρχουν support group και η μπάντα αποδίδει για περίπου 3 ώρες με ένα μόνο μικρό διάλειμμα. Στην ίδια περιοδεία αποφασίστηκε ότι σε όποιες χώρες η μπάντα παίζει δύο συνεχείς μέρες, τη δεύτερη θα διασκευάζεται στην ολότητά του ένας κλασσικός δίσκος. Έτσι ανάμεσα στους δίσκους που έχουν διασκευαστεί βρίσκουμε τα: "Master Of Puppets", "The Number Of The Beast" (το οποίο ακούσαμε και στην Ελλάδα), "Made In Japan" και "The Dark Side Of The Moon".
- Μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του "Six Degrees..." οι Theater ξαναμπήκαν στο στούντιο. Το αποτέλεσμα ήταν άλλος ένας εξαιρετικός δίσκος, το "Train Of Thought", το οποίο κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2003 και αποτέλεσε τον πιο βαρύ, μέχρι τότε, δίσκο τους. Στο "Train..." οι Theater φλερτάρουν έντονα με το σύγχρονο heavy metal και αφήνουν στην άκρη τις '70s prog rock επιρροές τους.
- Στις 5 Οκτωβρίου του 2004, άλλη μία live κυκλοφορία είδε το φως, αυτή τη φορά ηχογραφημένη στο ιστορικό Budokan Hall του Tokyo.
- Συνεχίζοντας την παράδοση που τους θέλει να μην έχουν δύο συνεχείς δίσκους στα ίδια μουσικά μονοπάτια, οι Theater κυκλοφόρησαν τον Ιούνιο του 2005 το album "Octavarium". Τα πολλά prog στοιχεία αποτελούν παρελθόν, αλλά ο δίσκος είναι ίσως ό,τι πιο πολυσυλλεκτικό έχουν κυκλοφορήσει, με αναφορές από τους Metallica μέχρι τους U2 και τους Muse, και από εκεί μέχρι τους Pink Floyd και τους πρώιμους Genesis.
- Στις 29 Αυγούστου του 2006 κυκλοφόρησε το live cd / dvd "Score", στο οποίο οι Theater, εκτός του ότι γιορτάζουν 20 χρόνια παρουσίας στα μουσικά δρώμενα, συνεργάζονται για πρώτη με φορά με πλήρη ορχήστρα.
- Στις 5 Ιουνίου του τρέχοντος έτους κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος των Νεοϋορκέζων, με τίτλο "Systematic Chaos". Ο δίσκος αποτελεί το ξεκίνημα της συνεργασίας των Dream Theater με τη Roadrunner Records, ενώ μουσικά αποτελεί κατά κάποιο τρόπο τη συνέχεια του "Train Of Thought", όντας αρκετά βαρύς, σκοτεινός και τεχνικός.
Trivia:
- Ξεκινώντας το 1995 και φτάνοντας μέχρι και το 2005, κάθε Χριστούγεννα η μπάντα διένειμε μέσω του fan club ένα ειδικό χριστουγεννιάτικο cd, με demo, διασκευές και άλλες σπάνιες ηχογραφήσεις των ιδίων.
- Το "Peruvian Skies" από το "Falling Into Infinity" είναι εμφανώς επηρεασμένο από το "Have A Cigar" των Pink Floyd.
- Το "Falling Into Infinity" κυκλοφόρησε σε περιορισμένη έκδοση στην Ιαπωνία, με bonus cd με τα demo των "Take Away My Pain" και "Speak To Me".
- Το γνωστό σήμα της μπάντας σχεδιάστηκε την εποχή που αυτή ακόμα ονομαζόταν Majesty! Το σήμα υπάρχει στο εξώφυλλο κάθε επίσημης κυκλοφορίας, εκτός του "Once In Livetime".
- Το setlist σχηματίζεται σε κάθε συναυλία από τον Portnoy, ο οποίος λαμβάνει υπ' όψη του το τι είχε παίξει το συγκρότημα στις προηγούμενες επισκέψεις του στην εκάστοτε πόλη, έτσι ώστε οι οπαδοί να μην ακούσουν τα ίδια κομμάτια με την προηγούμενη φορά.
- Κατά την εποχή που έπαιζε πλήκτρα ο Sherinian, σε επιλεγμένα show, τα μέλη άλλαζαν μεταξύ τους όργανα και έπαιζαν διασκευές υπό την ονομασία Nightmare Cinema. Κάποιες άλλες φορές, οι Sherinian, Petrucci και Portnoy, εμφανίζονταν ως Nicky Lemons And The Migraine Brothers, αποδίδοντας ένα pop-punk κομμάτι με τίτλο "I Don't Like You".
- Μέσω της ανεξάρτητης εταιρίας του Portnoy, YtseJam Records, μπορείτε να αγοράσετε bootlegs, demos και άλλα καλούδια που έχουν να κάνουν με τη μπάντα.
- Οι ονομασίες που χρησιμοποιούσαν οι Theater κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων του "Images & Words" για τα "Pull Me Under", "Take The Time", "Under A Glass Moon" και "Learning To Live" ήταν αντίστοιχα: "Oliver's Twist", "Grab That Feel", "The Battle Of Jimmy Cocoa And Fishface" και "Creep With Tonality".
- Το "Space-Dye Vest" που κλείνει το "Awake" δεν έχει παιχτεί ποτέ ζωντανά. Σύμφωνα με τον Portnoy, αν γνώριζαν πως ο Moore (του οποίου το εν λόγω κομμάτι αποτελεί προσωπική σύνθεση) θα αποχωρούσε από τη μπάντα, δε θα το είχαν καν βάλει στο δίσκο.
- Η αρχική ονομασία του "The Mirror" ήταν "Puppies On Acid". Η αρχική αυτή εκτέλεση υπάρχει στο "Once In A Livetime".
- Στο "A Change Of Seasons" υπάρχουν samples από την αξέχαστη ταινία "Dead Poets Society". Οι στίχοι του κομματιού αφορούν στο θάνατο της μητέρας του Portnoy.
- Τα δύο στούντιο άλμπουμ στα οποία δεν υπάρχει στο εξώφυλλο η κλασσική γραμματοσειρά στον τίτλο "Dream Theater" είναι το "When Dream And Day Unite" και το "Falling Into Infinity". Στο δεύτερο, η παράλειψη έγινε λόγω του Storm Thorgerson, ο οποίος αρνήθηκε να δουλέψει πάνω σε δημιουργία άλλων καλλιτεχνών.
- Το "A New Millennium" προέκυψε από τζαμάρισμα και αρχικά ονομάστηκε "Caught In Alice's 9-Inch Tool Garden", λόγω των αναφορών του στους Nine Inch Nails, τους Soundgarden και τους Tool.
- Η τελευταία φορά που ο Myung έγραψε στίχους ήταν στο "Metropolis Pt.2: Scenes From A Memory".
- Το "Six Degrees Of Inner Turbulence" είναι ο έκτος δίσκος της μπάντας και περιέχει 6 τραγούδια. Ο δίσκος αποτελεί κατά μία έννοια concept album. Στο πρώτο cd γίνονται αναφορές σε διαφορετικά προβλήματα της ζωής, όπως ο αλκοολισμός, ο θάνατος και το να χάσεις την πίστη σου. Το δεύτερο cd εξιστορεί τις περιπέτειες 6 ατόμων, καθένα εκ των οποίων πάσχει από κάποια ψυχολογική ασθένεια.
- Από το "The Glass Prison" ο Portnoy ξεκίνησε την απαρίθμηση των 12 βημάτων που προβλέπονται στο πρόγραμμα των Ανώνυμων Αλκοολικών του Bill W. για την αποτοξίνωση αυτών. Τα κομμάτια που ασχολούνται με το ίδιο θέμα είναι μέχρι στιγμής τα "This Dying Soul" (από το "Train Of Thought"), "The Root Of All Evil" (από το "Octavarium") και "Repentance" (από το "Systematic Chaos").
- Ο ήχος με τον οποίο κλείνει το "Finally Free" του "Metropolis Pt.2..." είναι ο ίδιος με τον οποίο ξεκινάει το "The Glass Prison" από τον επόμενο δίσκο, "Six Degrees Of Inner Turbulence". Η πρώτη συγχορδία του "Train Of Thought" είναι η ίδια με την τελευταία του προκατόχου του, "Six Degrees Of Inner Turbulence". Η τελευταία νότα του "Train Of Thought" είναι η ίδια με την πρώτη του διαδόχου του, "Octavarium".
- Το "Train Of Thought" είναι ο έβδομος δίσκος της μπάντας και αποτελείται από 7 τραγούδια.
- Στο "In The Name Of God" του "Train Of Thought", από το 5:51 έως το 6:07, ακούγεται στο βάθος ένα σήμα στον κώδικα morse, το οποίο, αν μεταφραστεί στα αγγλικά, σημαίνει "eat my ass and balls".
- To "Octavarium" αποτελεί τον όγδοο δίσκο της μπάντας. Ναι σωστά μαντέψατε... τα τραγούδια είναι 8! Σύμφωνα με τον Petrucci, ο δίσκος αυτός είναι ο καλύτερος του συγκροτήματος.
- Το "Systematic Chaos" είναι ο ένατος δίσκος της μπάντας και περιέχει... 8 τραγούδια (χα!). Αν μετρήσετε στο εξώφυλλο και στο βιβλιαράκι της περιορισμένης έκδοσης τα μυρμήγκια που απεικονίζονται, θα δείτε πως είναι 84... όσα δηλαδή και τα τραγούδια που βρίσκονται στους στούντιο δίσκους του γκρουπ.
ROCKING FEATURED
