Dream Theater Part III - Voices: Οι «φωνές» των αναγνωστών

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 03/05/2011 @ 16:08
Μετά την εξαιρετική ανταπόκριση της οποίας έτυχαν το πρώτο άρθρο "Seasons Change And So Can I" και "The Auditions That Stumped Them All" αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε μια πρωτότυπη σκέψη που είχαμε από την αρχή αυτού του αφιερώματος.



Θεωρήσαμε πως πολλές απόψεις που διαβάσαμε, είτε δημόσια, είτε ιδιωτικά, αξίζουν να ακουστούν περισσότερο και γνωρίζοντας καλά την ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των Dream Theater και των οπαδών τους είπαμε να δημιουργήσουμε κάτι διαδραστικό, φέρνοντας τις δικές σας απόψεις στο προσκήνιο και επιβραβεύοντάς μια από αυτές. Με λίγα λόγια;

Η δική σας φωνή ακούγεται και η γνώμη σας εδώ ΜΕΤΡΑΕΙ.

Σκοπός μας είναι η ανταλλαγή απόψεων. Περιμένουμε τα δικά σας e-mails στο chrisATrockingDOTgr (όπου 'AT' εισάγετε '@' και όπου 'DOT' εισάγετε '.') μέχρι τη Δευτέρα, 9 Μαΐου 2011 και ώρα 11:00 πμ. Τα καλύτερα κείμενα θα δημοσιευτούν, με πιθανά δικά μας σχόλια ή απαντήσεις από κάτω.

Θα παρακαλούσαμε να αποστείλετε όσο το δυνατόν πιο καλά δομημένα κείμενα μπορείτε, αποφεύγοντας άσχημες εκφράσεις ή βρισιές, προκειμένου να μη βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να απορρίψουμε μία πολύ ενδιαφέρουσα γνώμη εξαιτίας κακής γραφής. Αυτό θα γίνει διότι δεν επιθυμούμε οι ίδιοι να παρέμβουμε στα κείμενα και να προβούμε στην παραμικρή διόρθωση. Ευχαριστούμε προκαταβολικά για την κατανόηση.

Για ευκολία της διαδικασίας ετοιμάσαμε κάποια ερωτήματα ειδικά για εσάς, όπως αυτά παρουσιάζονται παρακάτω, και κάθε συμμετέχοντας μπορεί κινηθεί γύρω από ένα ή περισσότερα (ει δυνατόν και όλα).

Μετά τις 9 Μαΐου 2011 η συζήτηση θα συνεχιστεί στο ειδικό thread που θα δημιουργηθεί στο forum του site. Θερμές ευχαριστίες.  

Ερωτήματα προς τους αναγνώστες

Θέμα πρώτον: Η συνεισφορά του Jordan Rudess
To συγκεκριμένο θέμα αναπτύχθηκε λίγο πολύ από εμάς στο πρώτο μέρος του άρθρου. Μεγάλης σημασίας ωστόσο είναι η δική σας γνώμη και πώς κρίνετε εσείς, ως ακροατές, φανατικοί ή μη, τη συνεισφορά του Jordan Rudess στα τελευταία άλμπουμ των Dream Theater - και γενικά (στο σύνολό τους) και ειδικά (ανά άλμπουμ). Επιθυμία μας θα ήταν να λάβετε υπόψιν σας τη δουλειά του στους Liquid Tension Experiment, το Rudess Morgenstein Project, αλλά και τις προσωπικές του κυκλοφορίες (ειδικά το "Rhythm Of Time" με τον Terry Bozzio). Θεωρείτε πως ο Jordan Rudess μπορεί να είναι ο κρυφός άσος που έχουν στο μανίκι τους συνθετικά οι Dream Theater;

Θέμα δεύτερον: Ήταν άδικη η κριτική στο πρόσωπο του Derek Sherinian;
Το ερώτημα αυτό είναι λίγο πολύ ξεκάθαρο. Προσοχή όμως... σ' αυτό το σημείο θα είχε τρομερό ενδιαφέρον να διαβάζαμε μία ανάλυση του ξεχωριστού ύφους και της διαφορετικής μουσικής προσέγγισης του κάθε πληκτρά των Dream Theater και μία γενικότερη σύγκριση μεταξύ τους (Kevin Moore, Derek Sherinian, Jordan Rudess). Απλά για να δώσουμε ένα μικρό hint, κατά τη διάρκεια των χρόνων έχει γίνει η συγκεκριμένη ερώτηση σε πάρα πολλούς μουσικούς, με τους οποίους έχουμε συνομιλήσει και έχει ζητηθεί η γνώμη τους (Derek Sherinian, Vitalij Kuprij, Jens Johansson, Theodore Ziras, Daniele Liverani, Alex Argento, Richard Andersson κ.α.), αφού είναι ένα θέμα που μας έχει απασχολήσει.

Θέμα τρίτον: Η ξεχωριστή σχέση Neal Morse - Mike Portnoy
Ποιά είναι η δική σας ερμηνεία σ' αυτή την ιδιόμορφη σχέση αγάπης και σεβασμού ανάμεσα στον Neal Morse και τον Mike Portnoy; Λογικό να παίξει σε ένα δίσκο μαζί του, άντε σε δύο... ακόμη και σε τρεις. Πώς εξηγείτε ωστόσο το γεγονός ότι όποτε δηλώνει έτοιμος ο Neal Morse να μας διηγηθεί μία νέα ιστορία (κι αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά), ο μεγάλος Mike ταξιδεύει μέχρι το Nashville, χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά και δηλώνοντας πρώτος παρών; Χρήματα δε βγάζει, σε δημοσιότητα δεν κερδίζει, δεν του δίνεται η δυνατότητα να έχει λόγο για τις συνθέσεις, πράγμα που τόσο του αρέσει, και χάρη δε χρωστάει στον Neal Morse, αφού του έχει συμπαρασταθεί ουκ ολίγες φορές. Η σχέση των δύο είναι σε κάθε περίπτωση ιδιόμορφη και ξεχωριστή. Ξεκίνησε πριν πάρα πολλά χρόνια, με τους Transatlantic, όταν ο Mike Portnoy περνούσε την '70s prog φάση του, είχε κοντά μαλλιά, έπινε αρκετά και ήτανε στα πάνω του. Συνεχίζεται μέχρι σήμερα, που ο Mike περνάει τη metal φάση του, είναι γεμάτος τατουάζ, δεν πίνει, είναι νηφάλιος, αλλά περισσότερο εκρηκτικός από πριν. Κι όμως, ο Neal δείχνει πάντα να τον αποδέχεται όπως είναι, χωρίς κρίσεις και επικρίσεις, χαμογελαστός και καλοσυνάτος.

Θέμα τέταρτον: Πιστεύετε ότι υπήρξε «δάκτυλος» Roadrunner Records στην αποχώρηση του Mike Portnoy;
Εδώ μπορούν να γίνουν βασικά μονάχα υποθέσεις. Ο Mike Portnoy έδειξε ξαφνικά μία δυσφορία. Είχε αυτή να κάνει απλά και μόνο με τους λόγους που επικαλέστηκε, ένιωσε ειλικρινά μονάχα κουρασμένος και κορεσμένος ύστερα απ' όλα αυτά τα χρόνια, ή κάτι κρύβεται από πίσω... παιχνίδια δισκογραφικής εταιρείας και management, που ίσως βρήκαν σύμφωνους και μέλη του συγκροτήματος, τον απογοήτευσαν στον υπέρτατο βαθμό και τον έσπρωξαν, αργά αλλά σταθερά, προς την έξοδο;

Θέμα πέμπτον: Τελικά ποιός είχε περισσότερο δίκιο στην όλη υπόθεση και γιατί; Επίσης, ποιός πιστεύετε θα βγει πιο ευνοημένος σε βάθος χρόνου;
Τα δεδομένα έχουν παρουσιαστεί και σχεδιαστεί εκτενώς στο πρώτο άρθρο που προηγήθηκε. Ποιά λάθη καταλογίζεται στην κάθε πλευρά και ποιά δίκια; Τι πιστεύετε έχουν να κερδίσουν οι Dream Theater και τι έχουν να χάσουν; Αντίστοιχα για τον Mike Portnoy.

Θέμα έκτον: Συμφωνείτε με την τελική επιλογή του drummer;
Είναι εν τέλει ο Mike Mangini αυτό που αναζητούσαν οι Dream Theater; Θα καλύψει επαρκώς το κενό του Mike Portnoy; Βάσει της ανάλυσης των υπολοίπων υποψηφίων που παραθέσαμε στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος και του συνόλου των επεισοδίων που εξέδωσε η μπάντα αναφορικά με τις auditions, θεωρείτε ότι θα έπρεπε να επιλέξουν κάποιον άλλον και γιατί;

Τέλος, αυτό που θα κρίνουμε ως πιο πλήρες και εμπεριστατωμένο κείμενο θα το επιβραβεύσουμε με ένα δώρο σχετικό με τους Dream Theater. Αυτό δεν είναι άλλο από το συλλεκτικό κουτί της τελευταίας studio κυκλοφορίας της μπάντας, "Black Clouds And Silver Linings", που περιέχει τόσο την 3πλή έκδοση του cd, όσο και το διπλό βινύλιο, καθώς κι άλλα.



Το δώρο είναι μια προσφορά του δισκοπωλείου Musical (www.musical.gr), Ρήγα Φεραίου 127, Πάτρα και του Rocking.gr.
  • SHARE
  • TWEET