Ιστορική αναδρομή στο έργο των Dissection και του Jon Nodtveidt

Into Infinite Obscurity

Από τον Αντώνη Κονδύλη, 08/09/2016 @ 14:21

A History Of A Time To Come

Στα τέλη της δεκαετίας του '80 οι διεργασίες στην underground σκηνή της Σουηδίας ήταν θυελλώδεις, μιας χώρας που πλην ελαχίστων (δύο-τριών τρανταχτών) εξαιρέσεων δεν είχε να επιδείξει τίποτα το ιδιαίτερο μέχρι τότε στη metal μουσική. Όλη αυτή η διαδικασία προκλήθηκε από ορισμένα νέα παιδιά, τα οποία εκμεταλλευόμενα τις συνθήκες, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να μεγαλουργήσουν πολύ σύντομα.

Ασφαλώς, η φάση συνεπήρε και γοήτευσε πολλούς ακόμα νέους εκείνη την εποχή και τους ώθησε να σχηματίσουν το δικό τους συγκρότημα, κάτι που τελικά οδήγησε στη δημιουργία αυτού που ονομάστηκε σουηδικό death metal.

Όταν το 1989 ένας δεκατετράχρονος πιτσιρικάς, από μια γειτονιά του Goteborg, ξεκινούσε να παίζει με την κιθάρα του στο συγκρότημα που ο ίδιος δημιούργησε μάλλον θα δυσκολευόταν να φανταστεί τη συνέχεια. Η μπάντα ονομαζόταν Dissection, ο μικρός Jon Nodtveidt και έμελλε να αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα ενός ιδιώματος που ακόμα δεν είχε επίσημη αναφορά.

Dissection

Μπορεί για τους νεότερους η συγκεκριμένη μπάντα να μη σημαίνει και πολλά, ίσως και τίποτα, αλλά για μια γενιά οπαδών, αυτών δηλαδή που «καβάλησαν» το δεύτερο κύμα και βίωσαν την ουσιαστική γέννηση του black metal, οι εν λόγω Σουηδοί αποτέλεσαν μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη περίπτωση.

Πριν από λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια χωρίς την παρουσία του Jon Nodtveidt, σε αυτόν τον πλανήτη. Ας δούμε πως φτάσαμε ως εδώ.

Death Is Just The Beginning

Το ξεκίνημα των Dissection με το demo και πολύ περισσότερο με το 7 EP "Into Infinite Obscurity" του 1991 ήταν παραπάνω από ελπιδοφόρο, ανεξάρτητα από το ότι οι επιρροές από την ακμάζουσα τότε σουηδική death metal σκηνή ήταν εμφανέστατες και κυρίαρχες. Εκείνα τα χρόνια αυτές οι «μικρές» κυκλοφορίες ήταν τα διαμαντάκια που καθόριζαν όχι μόνο το μέλλον και την αποδοχή ενός συγκροτήματος, αλλά αποτελούσαν πηγή έμπνευσης για πολλούς ακόμα συνοδοιπόρους.

Dissection

Στις αρχές των '90s στη Σουηδία υπήρχε μόνο death metal. Η κοινή λογική προτάσσει ότι θα ήταν δύσκολο να αποφύγει τις επιρροές από αυτόν τον ήχο, ο οποιοσδήποτε εμπλεκόταν με το ακραίο metal, σε αυτήν τη χώρα, εκείνη την περίοδο.

Αυτό συνέβη και με τον Jon, στο μυαλό του οποίου είχε αρχίσει να λαμβάνει χώρα η ζύμωση του σουηδικού death metal, με το ανερχόμενο στις αρχές των '90s black metal, που είχε ήδη κάνει την εμφάνισή του στη γειτονική Νορβηγία και όχι μόνο, βεβαίως.

Η ζύμωση λοιπόν αυτή οδήγησε τους Dissection στο "Somberlain" το 1993.

Dissection

Ήταν η στιγμή που το συγκρότημα βρήκε αυτό που ήθελε και δημιούργησε τον δικό του ξεχωριστό ήχο. Με κομμάτια όπως το "Black Horizons", "A Land Forlorn", "Heaven Damnation", "Frozen" ή το "Mistress Of The Bleeding Sorrow", τράβηξε το ενδιαφέρον του underground της εποχής (δηλαδή όσων δεν είχαν αντιληφθεί το 7ιντσο).

Επί 45 λεπτά οι Dissection προσέφεραν ένα έξοχο δείγμα σουηδικού black metal με όλες τις απαραίτητες τοπικές death metal αναφορές. Ευφάνταστα riff, δαιμονισμένα φωνητικά, τέλειο παίξιμο, άψογες συνθέσεις, διάσπαρτα ξεσπάσματα δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα και ένα δεμένο και ομοιογενές σύνολο.

Το 1993 δεν υπήρχαν πολλοί black metal δίσκοι με αυτό το αποτέλεσμα και τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά. Και βεβαίως πιστοποιείται με κάθε επισημότητα η ικανότητα και το ταλέντο του Jon Nodtveidt ως δημιουργού και συνθέτη.

Ακόμα όμως δεν είχαμε δει τίποτα...

Towards The Pantheon

Η μουσική που δημιουργήθηκε για το "Somberlain" οδηγήθηκε σε μια ολοκληρωμένη, ανώτερη και τέλεια μορφή δύο χρόνια αργότερα.

Το "Storm Of The Light’s Bane" δεν είναι απλά η κορυφαία δημιουργία του συγκροτήματος, αλλά ένας από τους καλύτερους και σημαντικότερους δίσκους του ιδιώματος και γενικότερα της δεκαετίας.

Dissection

Κυκλοφορεί τον Νοέμβριο του 1995 και φέρνει έναν νέο αέρα πνοής στο black metal, όσο λίγοι στην ιστορία του, αγγίζοντας απάτητες κορυφές.

Η κρυστάλλινη, ευκρινής παραγωγή, το υπέροχο εξώφυλλο από τον Necrolord, αλλά πάνω απ' όλα οι αψεγάδιαστες συνθέσεις προκαλούν σοκ στους μαυρομέταλλους της εποχής. Το άλμπουμ οριοθετεί εκ νέου αυτό που λέμε σουηδικό black metal και διαφοροποιεί τον ήχο από αυτόν των γειτόνων Νορβηγών. Σε αυτόν τον δίσκο οι Dissection κάνουν απλά και βασικά πράγματα, αλλά τα κάνουν όλα τέλεια, τοποθετημένα στο σημείο και με τον τρόπο που πρέπει.

Μεσαίες ταχύτητες, υπέροχες μελωδίες, death και heavy metal περάσματα συνεπικουρούμενα από ορισμένα ακουστικά σημεία δημιουργούν έναν δίσκο που μπορούσε να ακουστεί από ένα ευρύτερο metal κοινό. Εν ολίγοις το "Storm Of The Light’s Bane" είναι ο πρώτος δίσκος στην ιστορία του black metal που απευθύνθηκε συνειδητά, με πλήρη γνώση και σε ένα κοινό που δυσκολευόταν να δεχτεί τις ηχητικές ιδιοτροπίες του black metal. Συν τοις άλλοις κυκλοφόρησε από μεγάλη εταιρία σαν την Nuclear Blast, κάτι που παραβίαζε τους underground κώδικες των συγκροτημάτων και των οπαδών της εποχής.

Dissection

Αν σκεφτούμε ότι οι Cradle Of Filth μόλις ξεκινούσαν, ο Satyr ακόμα δεν είχε κατασταλάξει πού θέλει να κατευθυνθεί, οι Dimmu Borgir δεν είχαν εμπεδώσει τις επιρροές τους, οι Dissection έδειξαν τον δρόμο του πώς να οδηγηθείς σε πιο mainstream μονοπάτια, χωρίς να ξεπουλάς τα ιερά και τα όσια.

Αν και από τότε κυκλοφόρησαν πολλοί σπουδαίοι black metal δίσκοι, υπάρχουν πολλοί οπαδοί που ακόμα επιλέγουν το "Storm Of The Light’s Bane" για αγαπημένο τους. Ασύγκριτος από κάθε άποψη.

Misanthropic Spectrum

Μετά από όλα αυτά, το όνομα της μπάντας ακουγόταν όλο και περισσότερο και το μέλλον διαγραφόταν ευοίωνο. Ωστόσο, ο ηγέτης της υπέκυψε στον πειρασμό και ενέδωσε στην «δόξα», όπως αυτή που νόμιζαν ότι θα κερδίσουν όλα αυτά τα μέλη black metal συγκροτημάτων που προέβησαν σε μια από τις πολλές αψυχολόγητες και ψυχωτικές ενέργειες που έλαβαν χώρα εκείνα τα χρόνια.

Το 1997 ο Nodtveidt συμμετέχει στη δολοφονία ενός μετανάστη. Ως επακόλουθο οδηγήθηκε πολύ σύντομα στη φυλακή όπου έμεινε μέχρι και το 2004 όταν και αποφυλακίστηκε. Ό,τι χειρότερο δηλαδή, για ένα συγκρότημα που βρισκόταν στην καλύτερη του στιγμή να αναγκαστεί να διακόψει/διαλυθεί.

Οι λόγοι και τα κίνητρα αυτής της πράξης δεν σχετίζονται με τους σκοπούς του Rocking, αλλά και κάθε μουσικού μέσου, οπότε δεν υπάρχει λόγος περαιτέρω ανάλυσης αυτής της ενέργειας.

Funeral Fog

Η ιστορία του συγκροτήματος συνεχίστηκε μουδιασμένα από το 2004 και μετά.

Ήμασταν από αυτούς που είχαμε την ευλογία να δούμε τους Dissection από τα μέρη μας λίγους μήνες μετά την αποφυλάκιση του Jon, τον Νοέμβριο του 2004 στο ΑΝ, ενώ παράλληλα το συγκρότημα άρχισε να δουλεύει για το καινούριο άλμπουμ, που κυκλοφορεί το 2006 υπό τον τίτλο "RΕΙΝΚΑΩS".

Dissection

Η σύνθεση του συγκροτήματος είναι ανανεωμένη, το άλμπουμ είναι πολύ καλό, κινείται στα υψηλά στάνταρντ που μας είχαν συνηθίσει οι Σουηδοί, συνθετικά και εκτελεστικά, αλλά δείχνει ότι μέρος της φλόγας, της ατμόσφαιρας και της μαγείας του παρελθόντος έχει χαθεί. Παρ' όλα αυτά άφηνε την ελπίδα ότι για το συγκρότημα μπορεί να αποτελέσει μια νέα αρχή, μετά από τις περιπέτειες που προηγήθηκαν.

Αλλά τα σχέδια του Jon ήταν και πάλι διαφορετικά...

Ο Jon ήταν μέλος μιας μυστικιστικής σέκτας, που λέγεται ότι αποτελούσε και τον ιδρυτή της. Λίγη σημασία έχει αυτό και σίγουρα λιγότερη από το γεγονός ότι ως πραγματικός σατανιστής όταν ένιωσε ότι ολοκλήρωσε το έργο και εκπλήρωσε την αποστολή του, πήρε την απόφαση να αφήσει αυτόν τον πλανήτη ακμαίος και δυνατός.

Στις 13 Αυγούστου του 2006 απέδρασε από αυτόν τον κόσμο. Από το δικό του χέρι.

Dissection

Ο Nodtveidt, χωρίς να χαρακτηρίζεται από την εσωστρέφεια και την καταθλιπτική συμπεριφορά του Dead, αλλά ούτε και από την διαστροφική παράνοια του Vikenres, έζησε τη ζωή του όπως πραγματικά ήθελε, με βάση τα πιστεύω του και αδιαφορώντας για τους κανόνες της οργανωμένης κοινωνίας στην οποία έτυχε να βρεθεί. Αποτέλεσε μια μορφή που έφερνε μια αύρα ενός ελιτίστικου ρομαντισμού. Αυτός ο ελιτισμός εν μέρη συναντάται στην μουσική και στη γενικότερη προσέγγιση του συγκροτήματος του.

Το σίγουρο, όμως, είναι ότι οι Dissection δεν ολοκλήρωσαν το έργο τους και δεν προσέφεραν αυτά που όλοι περιμέναμε κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '90.

  • SHARE
  • TWEET