«10»: Τραγούδια που θέλουμε να ακούσουμε στο επετειακό live των Nightstalker

Δέκα τραγούδια θα τους πω για να διαλέξουν τον σκοπό

Η ψηφοφορία για το setlist της Παρασκευής μπορεί να τρέχει ακόμα, εμείς όμως ψηφίσαμε ήδη και η εφορευτική επιτροπή απεφάνθη. Λίγες ώρες μετά την συνέντευξη που παραχώρησε ο Αργύρης στον Θεόδωρο Ξουρίδα, σας παρουσιάζουμε δέκα συνθέσεις των Nightstalker που έχουμε καημό να ακούσουμε ζωντανά στο επερχόμενο live της Παρασκευής, είτε γιατί είναι ξεχασμένες από τους ίδιους, είτε γιατί δεν έχουν αποδοθεί ζωντανά όσο τους έπρεπε, είτε ακόμα γιατί είναι προσωπικές μας αδυναμίες. Το σίγουρο είναι πως σε περίπτωση που φάμε άκυρο και τώρα, τα τραγούδια αυτά θα συνεχίσουν να ακούγονται δυνατά από τα δικά μας ηχεία. Κι επί τη ευκαιρία...χρόνια σας καλά κύριοι!

 
10   Spit
Side FX (1994) | «You don't know what life's about - Go spit on some other ground»

Ήταν άνοιξη του 1995 αν δεν με απατά η μνήμη μου όταν ένα ωραίο απόγευμα μια μπάντα με το όνομα Nightstalker κατέλαβε τους τηλεοπτικούς δέκτες μέσω της εκπομπής «Ροκ Το Ελληνικό», ερμηνεύοντας από τη σκηνή του Ρόδον τραγούδια του EP "Side FX" που είχε κυκλοφορήσει πριν λίγους μήνες. Το "Spit" θα έβαζε τότε τους τίτλους τέλους, για να ξανακουστεί όταν η βελόνα θα ακουμπούσε την πρώτη πλευρά του EP. Ο Αργύρης φτύνει τους στίχους βρισκόμενος πίσω από τα τύμπανα, ο Lemmy τζαμάρει με τους Sabbath και το solo μαρτυρά τις heavy και thrashy καταβολές. Αξία ανεκτίμητη.

Θ.Ξ.
 


 
9   Mad Prophet
Side FX (1994) | «When I was drinking in the demons valley»

Ο πρώτος ελληνικός grunge δίσκος; Παραλίγο. Το "Side FX" έχει και τέτοιο και stoner και ψυχεδέλειες και μια βαρβαρότητα, προϊόν της παραγωγής. Στον δίσκο αυτό γίνονται αντιληπτά τα μουσικά τους γούστα και η ομοιομορφία πάει περίπατο. Το "Mad Prophet" έχει τα πρώτα αγαπημένα κιθαριστικά solos της μπάντας, το νυσταγμένο riff του Seattle και μια spooky εισαγωγή που κομπλάρει μέχρι και σήμερα. Γιατί να το ακούσουμε στο live; Η τωρινή εκτέλεση θα είναι 1000 φορές καλύτερη και δεν υπάρχει περίπτωση να μην θυμούνται τα λόγια. Τα ποιά;

Γ.Ζ.
 


 
8   This Is U
Use (1996) | «I would like to be the pink, In the blues you're in...»

To "Use" ήταν η πρώτη επίσημη, ολοκληρωμένη κυκλοφορία για τη μπάντα και αποτέλεσε ένα μεγάλο βήμα προς την πρώτη καταξίωση, στις καρδιές τουλάχιστον των οπαδών. Ερωτικό κομμάτι. «I would like to rule the world, Just to keep you pleased» μας τραγούδαγε ο Αργύρης και γρατζούναγε την καρδιά μας ευχάριστα. Κλασικό, βαρύ, αργόσυρτο stoner. Μεθυστικό, βασανιστικό και βραχνό όσο ελάχιστα. «Αυτοί είναι», οι Nightstalker. Τριπάρισμα, ταξίδι και κάπνα. Το «Yeeeyeeeh» στο ρεφρέν σε πάει στον Νότο της Αμερικής. Το σκάσιμο στις κιθάρες σε πάει στον ουρανό... Το βάθος στα έγχορδα και ο πόνος στα λόγια δημιουργούν ένα πανέμορφο hard rock κομμάτι με blues μυρωδιές και σκονισμένες stoner καταβολές.

Θ.Γ.
 


 
7   Half Face Of God
Use (1996) | «...if you think is o.k., you're gonna pay for that»

Το "Half Face Of God" είναι ένα από τα τέσσερα κομμάτια που δεν είχαν χωρέσει στην πρώτη έκδοση του "Use" σε βινύλιο και δεν βρίσκονται συχνά (έως καθόλου) στα setlist των συναυλιών. Στρωτό και ρυθμικό καταρχάς, κορυφώνεται μετά τις δύο «παραμορφωμένες» στροφές, και «τριπάρει» χαλαρά στο solo μετά την αλλαγή. Μπορεί από μία άποψη λόγω της μεγάλης διάρκειάς του, αλλά και της εξεζητημένης δομής του, να μην ταιριάζει και τόσο σε μια σφιχτή Nightstalker εμφάνιση, από την άλλη όμως κάτι μου λέει πως το υπέροχο space ψυχεδελικό blues τελείωμά του μπορεί να αποκτήσει άλλη διάσταση αν αποδοθεί επί σκηνής.

Θ.Ξ.
 


 
6   Iron Horse (Born To Lose)
The Ritual (2000) | «Wasted forever on speed, bikes and booze...»

Αν υπήρχε μονάχα ένα συγκρότημα που θα ταίριαζε στους Nightstalker να διασκευάσουν, δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τους θρυλικούς Motörhead και το "Iron Horse" του 1977 μια από τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Οι αργές ταχύτητες και η μηχανόβια θεματολογία δένουν απόλυτα  με το stoner rock ύφος των Αθηναίων ενώ μόνο ο Argy θα μπορούσε να συναγωνιστεί τον Lemmy σε έναν άτυπο διαγωνισμό αλητείας. Οι Nightstalker άλλωστε ποτέ δεν έκρυψαν την αγάπη τους για τους Βρετανούς και ο συγκεκριμένος συνδυασμός πραγματικά «σκοτώνει»!

Γ.Β.
 


 
5   Explode
Just A Burn (2004) | «Don't try to kill me I will survive»

Εδώ επιβεβαιώνεται ο κανόνας που λέει πως «όταν εκείνοι που κατά κανόνα ροκάρουν αποφασίζουν να χαλαρώσουν τις εντάσεις και να ρίξουν τους τόνους, τα καταφέρνουν καλύτερα από όλους τους άλλους». Κάτι σαν power ballad θα πει κάποιος, δύο χαλαρές στροφές, ακουστικές κιθάρες, δυνατό ρεφρέν, blues πινελιές στα solo, βιωματικοί στίχοι και ένα «oooh yeah baby» που σε τρυπάει καθώς το περιμένεις όπως περιμένεις την αλλαγή στο solo του Βlackmore στο "Mistreated". Γιατί γαμώτο αυτό το τραγούδι δεν έχει παιχτεί ποτέ live;

Θ.Ξ.
 


 
4   Give It All
Just A Burn (2004) | «Give it all and I'll get you, give it up and I'll forget you»

Σύνθεση που σε κάνει να αναφωνήσεις... «Stalker ρε μ0yν!@». Mid-tempo ρυθμός, που ορίζει την μπάντα. O Αλέξης Καλοφωλιάς, των Earthbound τότε και φυσικά των Last Drive, στη φυσαρμόνικα. Οι κιθάρες γεμάτες άμμο από την έρημο, χτίζουν αξέχαστα riffs. Τα τύμπανα έτοιμα να σε τσακίσουν, ρυθμικά, βαριά και ατμοσφαιρικά. Το μπάσο γουργουρίζει και ορίζεται ως αρχηγός στο καραβάνι. Ένα καραβάνι γεμάτο καλούδια. Χορτάρια και άφθονη μπύρα. Μαντζούνια της γης και κριθάρι μυρωδάτο. Τραγούδι που μπορεί να σε ξεσηκώσει και να σε ταξιδέψει μαζί. Είναι τόσο δυναμικό που έχει την ενέργεια και την τάση να σε χτυπήσει και να σε ταρακουνήσει για τα καλά, μέχρι που θα σε πετάξει μισομεθυσμένο και μαστουρωμένο σε μια γωνιά, μόνο σου... Τα δίνουν όλα...

Θ.Γ.
 


 
3   Stain
Superfreak (2009) | «I'll never wash you away»

Θυμίζει λίγο «I never died before» η μουσική εκφορά του από πάνω στίχου και οι έξτρα πόντοι είναι δεδομένοι. Ένα ήπιο σιγοντάρισμα στο λεκτικό χώσιμο, σχεδόν κατευναστικό που δεν αργεί να πάρει τα πάνω του. Αναμενόμενο; Μπορεί, αλλά καθόλου δεδομένο ειδικά στο ξέσπασμα του 03:48. Κάργα συναυλιακό κομμάτι που δεν έχει τιμηθεί δεόντως και με γηπεδικές ιαχές που θα σβήσουν υπέροχα τα τελευταία του δευτερόλεπτα.

Γ.Ζ.
 


 
2   Learn To Fly
Superfreak (2009) | «You have to look out for peace of mind...»

Η επιστροφή των 'Stalker μετά από μια πενταετία υπήρξε καθοριστική για την επιτυχία που σήμερα απολαμβάνουν. Μέσα σε έναν δίσκο που οι κομματάρες διαδέχονται η μία την άλλη, το "Learn To Fly" αδικαιολόγητα περιφρονήθηκε στα setlists των ζωντανών τους εμφανίσεων. Αν και  είναι αδύνατο να χωρέσουν όλες οι συνθέσεις των Αθηναίων σε μια βραδιά, το συγκεκριμένο κομμάτι φάνταζε εξ'αρχής ώς ιδανική επιλογή. Πιασάρικο, σχεδόν «εύκολο» για το απαίδευτο αυτί αλλά ταυτόχρονα περιέχει τόνους υποβόσκουσας ψυχεδέλειας, έναv αργό και sexy ρυθμό, μια γλυκόπικρη μελωδία και τα παραμορφωμένα φωνητικά του Argy που διαφέρουν από οποιοδήποτε τρόπο έχει τραγουδήσει μέχρι και σήμερα.

Γ.Β.
 


 
1   Children Of The Sun
Dead Rock Commandos (2012) | «We're gonna live forever»

Αν αναλογιστεί κανείς πόσο παλιά είναι η πρώιμη συνθετική μορφή του τραγουδιού και την εικόνα που το συνοδεύει, θα αντιληφθεί την σπουδαιότητα του video clip. Έχει ήδη περάσει στο πάνθεον, το καθαρά μουσικό κομμάτι όμως δεν χάνει μπρος στην συγκίνηση και στην ιστορία που αφηγείται η εικόνα, γιατί απλά είναι ό,τι πιο ιδανικό. Το έπαιξαν πρόσφατα ζωντανά, επειδή όμως δεν το έχουμε εμπεδώσει ακόμα live όσο θα θέλαμε, το απαιτούμε...

Γ.Ζ.
 


  • SHARE
  • TWEET