«10»: Οι αγαπημένοι μου δίσκοι: Mark Tornillo (Accept)

Εν αρχή ην οι AC/DC...

Από τον Κώστα Πολύζο, 20/05/2015 @ 11:03
To 2009 ο Wolf Hoffmann βρίσκεται με τον Peter Baltes και αποφασίζουν να βάλουν και πάλι μπροστά τη μηχανή των Accept 15 χρόνια μετά την τελευταία δισκογραφική τους δουλειά. Ο Udo όμως είχε θέσει εαυτόν εκτός αυτής της επανασύνδεσης, έχοντας κάνει ξεκάθαρο πως δεν ενδιαφερόταν για κάτι τέτοιο. Η απόφαση όμως ήταν ειλημμένη και τα παπούτσια του κλήθηκε τελικά να καλύψει ο Αμερικάνος Mark Tornillo, την ύπαρξη του οποίου οι περισσότεροι από εμάς αγνοούσαμε μέχρι τότε.

Ομολογώ πως η παλιότερη αποτυχία να βρουν τον ιδανικό αντικαταστάτη, μας έκανε να διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας αρχικά, αλλά όπως αναφέραμε και σε πρόσφατο άρθρο μας, η επιλογή αυτή μετά από σχεδόν έξι χρόνια κρίνεται άνετα ως απολύτως επιτυχημένη. Είναι αδύνατο άλλωστε να βγει κάποιο διαφορετικό συμπέρασμα αν αναλογιστούμε και τις τρεις καταπληκτικές κυκλοφορίες που μας έχουν δώσει από τότε.

Ο Mark μας έχει ήδη αποδείξει τόσο με τις κυκλοφορίες όσο και στα δύο πρόσφατα συναυλιακά περάσματα της μπάντας από τα μέρη μας πως αποδίδει εκπληκτικά τόσο το καινούριο όσο και το παλιότερο υλικό. Το συγκρότημα διανύει μια περίοδο δαιμονισμένης φόρμας και δεν θεωρώ υπερβολή να πούμε πως σχεδόν κανείς δεν νοσταλγεί τις παλιότερες εποχές. Τουλάχιστον δεν βρίσκω λόγο να το κάνει όταν ζούμε τη στιγμή που γράφουνε και πάλι ιστορία με κυκλοφορίες ποιοτικότατου heavy metal, που μπορούν άνετα να σταθούν πλάι στα αριστουργήματα του παρελθόντος.

Καθώς λοιπόν πλησιάζουν οι δυο εμφανίσεις των Accept σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της προώθησης του τελευταίου εξαίσιου πονήματός τους, ζητήσαμε από τον Mark να διαλέξει τους δέκα αγαπημένους του δίσκους. Ρίχνοντας μια ματιά στη λίστα εύκολα κάποιος μπορεί να διακρίνει ποιο είναι ίσως το αγαπημένο του συγκρότημα, αλλά και ποια μουσικά στυλ των έχουν επηρεάσει ως καλλιτέχνη. Στις σελίδες του Rocking.gr μπορείτε επίσης να βρείτε την κριτική του "Blind Rage", μια χορταστική συνέντευξη με τον Hoffmann αλλά και έναν οδηγό για τη δισκογραφία της μπάντας.

AC/DC - Powerage  
10   AC/DC - Powerage
Atlantic (1978)

Καθώς φαίνεται, οι AC/DC είναι μια από της αγαπημένες μπάντες του Mark, ένα συμπέρασμα στο οποίο πολύ εύκολα καταλήγει κάποιος κοιτώντας την εν λόγω λίστα. «Ήταν το πρώτο άλμπουμ που απέκτησα», μας είπε, οπότε η αδυναμία που τρέφει για αυτούς ενέχει και συναισθηματικό στοιχείο. «Είναι αδύνατο να μην σε συνεπάρει το groove αυτού του δίσκου», ανέφερε χαρακτηριστικά.
 


AC/DC - Highway To Hell  
9   AC/DC - Highway To Hell
Albert / Atlantic (1979)

Έκπληξη θα αποτελούσε το να μην είχε στη λίστα με τους αγαπημένους του δίσκους το συγκεκριμένο άλμπουμ. Πέραν της ποιότητας του "Highway To Hell" και του γεγονότος πως «ήταν ο τελευταίος και καλύτερος δίσκος του Bon Scott» μας κάνει να σκεφτούμε πόσο έχει επηρεάσει ο αδικοχαμένος Bon τον Mark. Το βρώμικο γρέζι είναι κοινός παρονομαστής στις δυο αυτές φωνές άλλωστε.
 


AC/DC - Back In Black  
8   AC/DC - Back In Black
Albert / Atlantic (1980)

Ακόμα ένας δίσκος των Αυστραλών στη λίστα με τους αγαπημένους του. «Πρόκειται για μια νέα αρχή», μας αναφέρει και βγάζει το καπέλο στην παρέα του Angus Young καθώς εκτιμά πως η διαχρονικότητα του δίσκου δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση τονίζοντας πως «ακόμα και αν κυκλοφορούσε σήμερα θα γινόταν και πάλι κλασικό». Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί που θα διαφωνήσουν μαζί του.
 


Black Sabbath - Heaven And Hell  
7   Black Sabbath - Heaven And Hell
Warner Bros. (1980)

Επηρεασμένος ίσως και από την δική του ιστορία με τους Accept, o Tornillo φαίνεται να τρέφει μεγάλη εκτίμηση σε δίσκους που σηματοδότησαν μεγάλες αλλαγές παραδεχόμενος πως «βλέπω ένα μοτίβο να δημιουργείται εδώ καθώς πρόκειται για έναν αγαπημένο μου δίσκο, ο οποίος και πάλι αποτέλεσε το τέλος μιας εποχής και ένα νέο ξεκίνημα για τους Sabbath με έναν καταπληκτικό τραγουδιστή».
 


Aerosmith - Toys In The Attic  
6   Aerosmith - Toys In The Attic
Columbia (1975)

Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι μπορεί να μην τρέφουνε μεγάλη εκτίμηση για τους Aerosmith κάτι το οποίο δεν δείχνει να συμμερίζεται ο Mark αφού τους παραδέχεται «για την φοβερή hard rock αισθητική τους» και παράλληλα ομολογεί πως το "Toys In The Attic" είναι «ένας από του πλέον αγαπημένους μου δίσκους όλων των εποχών», πολύ πριν γίνουν μόδα ελέω του καταπληκτικού αλλά περισσότερο ραδιοφωνικoύ "Get A Grip".
 


Montrose - Montrose  
5   Montrose - Montrose
Warner Bros. (1973)

Μια επιλογή που δεν βγάζει μάτι καθώς το ντεμπούτο των Montrose δεν αποτέλεσε ποτέ έναν δίσκο κράχτη παρά την ποιότητα και της σχετικά ικανοποιητικές του μακροπρόθεσμες πωλήσεις. «Μου αρέσει αυτό το κλασικό '70s metal συναίσθημα που βγάζει αυτός ο δίσκος», αναφέρει και προσυπογράφω αυτή την δήλωση καθώς οι Montrose παίξανε εξαίσια στα όρια του hard rock και του heavy metal στον πρώτο τους δίσκο, στον οποίο φυσικά συμμετέχει και ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε Sammy Hagar.
 


Judas Priest - Unleashed In The East  
4   Judas Priest - Unleashed In The East
Columbia (1979)

Τραγουδιστής σε heavy metal συγκρότημα που να μην εκθειάζει τις φωνητικές ικανότητες του Halford δεν νοείται. Σε αυτή τη λογική λοιπόν το "Unleashed In The East" θα συγκαταλεχθεί στους αγαπημένους του δίσκους ως «το απόλυτο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ». Φαίνεται πως η ιστορία με την εκ νέου ηχογράφηση των φωνητικών να μην επηρεάζει αυτή του την απόφαση, θεωρώντας την «μια και έξω» στουντιακή ηχογράφηση των φωνητικών κατά κάποιο τρόπο ζωντανή.
 


Slade - Slayed?  
3   Slade - Slayed?
Polydor (1972)

Η καλύτερη και πιο επιτυχημένη δουλειά των Βρετανών ροκάδων Slade έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του Mark. Η μεγάλη επιτυχία που έκανε όταν κυκλοφόρησε και στην Αμερική ίσως έπαιξε και αυτή τον ρόλο της. O ίδιος δηλώνει πως αυτή του η επιλογή δείχνει το πόσο «κολλημένος είμαι με το '70s hard rock». Η φανταστική διασκευή στο "Miss Misery" των Nazareth παρέα με τον Blitz και τους Overkill αποτελεί άλλη μια απόδειξη... λέω εγώ τώρα.
 


Accept - Restless And Wild  
2   Accept - Restless And Wild
Brain (1982)

Το να σέβεσαι τον άνθρωπο που διαδέχεσαι δείχνει ήθος. Ο Mark δεν έκρυψε ποτέ την εκτίμηση στα όσα είχε κάνει ο Udo με τους Accept και στο πόσα πρόσφεραν στην σκληρή μουσική. Η επιλογή στο "Restless And Wild" φαντάζει λογική και θέλοντας να το περιγράψει κάνει ρίμα λέγοντας «all killer / no filler». Η αγάπη του για την μπάντα πριν καν φανταστεί πως θα γινόταν μέλος της είναι δεδομένη και παραδέχεται πως «πρόκειται για έναν από τους αγαπημένους μου δίσκους πολύ πριν μπω στο συγκρότημα».
 


Accept - Blood Of The Nations  
1   Accept - Blood Of The Nations
Nuclear Blast (2010)

Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει λέει ο θυμόσοφος λαός. Σε αυτό το πλαίσιο και χωρίς ενοχές πως θα ακουστεί μια τέτοια επιλογή, το "Blood Of The Nations" θα έχει μια θέση στους αγαπημένους του δίσκους ως η νέα αρχή για την μηχανή παραγωγής riff που ακούει στο όνομα Wolf Hoffmann και των Accept με τον Mark πλέον στην θέση του Udo και όπως λέει και ο ίδιος... «δεν υπάρχει τίποτα κακό σε ένα νέο ξεκίνημα».
 


  • SHARE
  • TWEET